จขกท อยู่ในวัย 30 กลางๆ ค่ะ เป็นลูกคนเดียว อยู่กับแม่สองคน ปัจจุบันเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมานานเมื่อต้นปี ตอนนี้ไม่ได้คุยกับใคร ด้วยอาชีพ และการงานที่ไม่ได้พบเจอกับใครมากนัก จึงอยู่แต่ในสังคมเดิมๆ ที่สำคัญเพราะเพิ่งเสียใจมาเลยทำให้ไม่กล้าเปิดรับใคร และก็เพราะเสียใจกับความรักจึงไปเรียนต่อเพื่อให้ตัวเองไม่มีเวลาไปคิดฟุ้งซ่าน

ตอนนี้ จขกท จึงกลายเป็นคนเงียบขรึม ไม่ค่อยพูดเช่นเดิม น้องๆที่ออฟฟิศเป็นห่วง บอกว่าอยากให้ จขกท มีรักใหม่เพื่อที่จะได้ร่าเริงสดใสเหมือนเดิม แนะนำให้หาคนคุยจากโซเชียล พวกแอพพลิเคชั่นต่างๆ แต่อาจจะด้วยความที่ จขกท กลายเป็นคนที่กลัว และระแวงไปแล้ว กลัวจะโดนหลอกน่ะค่ะบอกตรงๆ อีกทั้งไม่ได้อยากคุยกับใครเล่นๆ ฆ่าเวลาด้วย ที่สำคัญตอนนี้เริ่มรู้สึกชินกับการเป็นโสดแล้ว คิดว่าตัวเองก็อยู่คนเดียวได้ แต่น้องๆกลับบอกว่าเป็นไปไม่ได้หรอกพี่ที่จะอยู่คนเดียวน่ะ

พี่คิดดูนะเวลาพี่ป่วยใครจะดูแล แล้วตอนแก่ตัวอีกล่ะ ยังไงคนเราก็ต้องมีเพื่อนร่วมชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันไป ผู้ชายดีๆ มันก็มี พี่แค่ยังไม่เจอเอง ถ้าพี่บอกว่าพี่กลัวผู้ชายจากพวกแอพ งั้นพี่ลองใช้บริการจัดหาคู่มั้ยล่ะ พวกนี้ก็เชื่อถือได้มากกว่าผู้ชายในแอพนะ อย่างน้อยก็มีงานการมั่นคง ตอนนี้ จขกท จากที่คิดว่าอยู่คนเดียวได้ เพราะมีงานการมั่นคง เริ่มคิดตามที่ว่าจะไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อนยามแก่แล้วค่ะ เลยอยากจะถามความเห็นว่า

1. ผู้หญิงเราอยู่เป็นโสดคนเดียวไม่ได้จริงๆหรอคะ
2. ผู้ชายที่รู้จักกันผ่านแอพนี่น่ากลัวจริงเหมือนที่ จขกท ระแวงหรือเปล่า มีบ้างมั้ยที่จริงใจ คุยกันยาวๆ ทั้งในฐานะเพื่อนหรือคนรัก
3. มีใครเคยใช้บริการจัดหาคู่บ้างคะ เป็นยังไงบ้าง จขกท กลัวจะไม่มีคนถูกใจแล้วจะเสียเงินฟรีๆ เพราะไม่ใช่ว่าจะเดทกับใครก็ได้นะคะ ก็เลือกเหมือนกัน ถึงตัวเองจะไม่ได้สวยแต่ก็ไม่ขี้เหร่(ยังไม่เคยได้ยินใครนินทาว่าขี้เหร่) ถ้าจะไม่เลือกหน้าตา และโปรไฟล์เลยก็คงไม่ใช่

ขอความเห็นเพื่อนๆ หน่อยนะคะ ประกอบการตัดสินใจค่ะ ขอขอบคุณทุกๆคนล่วงหน้าที่เข้ามาแสดงความเห็นนะคะ