มาหาตอนเหงา มาเอาตอนเบื่อ เมื่อคนนึงคิดกับอีกคนมากกว่าความสัมพันธ์แบบนี้ เราเหมือนจะคิดไกลไปกว่านั้น ความสัมพันธ์ที่ไม่มีสถานะแบบนี้มันทรมานดีนะ ผิดเองที่ง่ายไป ยอมให้มาหาอยู่ตลอดทั้งที่อยากปฎิเสธแต่ปฎิเสธไม่ลง ถามว่ารักมั้ยก็ตอบไม่ถูกไม่ถึงขนาดนั้นแต่มันหวง มันคิดถึง เค้าก็เหมือนจะเป็นแบบเราหรือเราคิดไปเองก็ไม่รู้ .. ทีแรกกะเอาสนุกกับสถานะแบบนี้ที่ไม่มีใครรู้นอกจากเราสองคน แต่มันหวง และคิดถึงตามมาด้วย ควรทำไงดีวะ ตอนอยู่ด้วยกันสองคนมันดีมากเลยนะ