สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปค่ะ คิดอยู่นานว่าจะตั้งกระทู้ดีไหม แต่ด้วยความอึดอัดบวกกับอยากเล่าไว้เผื่อเป็นอุทาหรณ์เตือนสติใครหลายๆคน
เริ่มเลยนะคะ คือเรากับT(แฟนเก่า)เลิกกันได้เกือบสามปี Tมีแฟนใหม่หลังจากเลิกกับเราไม่ถึงเดือน ส่วนเราครองตัวเป็นสาวโสดโลกสวย_วยไม่แตะค่ะ5555 ตอนที่เลิกกันเราเหมือนคนบ้า น้ำหนักลงห้าโล นั่งเรียนไปร้องไห้ไป(เรียนมหา'ลัย) ตั้งใจไว้ว่าจะไม่คุยหรือติดต่อกันอีกตลอดชีวิต
จนผ่านไปสามเดือนเราโอเคขึ้น มีคนเข้ามาแต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ พอผ่านไปปีนึง เรารู้สึกชอบตัวเองตอนอยู่กับเพื่อนหรืออยู่คนเดียวมากกว่าเลยปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา จนวันหนึ่งวันที่เราตัดสินใจพลาดที่สุดในชีวิตก็มาถึง...
Tไลน์มาหาเรา(บล็อคแค่เฟส...เพื่อ?) เขาก็ถามสารทุกข์สุกดิบทั่วไป เราก็ตอบไปนะ คือตอนนั้นไม่โกรธแล้วอะ มันผ่านมานานแล้วก็ให้มันผ่านไปอย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกัน(วิ่งอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์) และสาเหตุที่Tทักเรามาเพราะเลิกกับแฟนใหม่แล้ว คือแฟนใหม่ของTต้องย้ายไปอยู่อีกที่ซึ่งทำให้ไกลกันแล้วTก็ไปมีกิ๊กละโดนจับได้(เอ๊ะคุ้นๆ)
ทุกวันTก็จะไลน์มาบ่นว่าเหงา เขาบอกว่าตอนนี้ไม่คุยกับผญ.คนไหนเลยนอกจากเพื่อนสนิทละก็เรา ผ่านไปอาทิตย์นึงเราก็นัดเจอกัน ไปกินข้าว ตอนเจอก็ไม่รู้สึกอะไรนะ ช่วงนั้นTจะเป็นคนทักมาก่อนตลอด พอเราตอบช้าก็จะงอนๆ
จนวันหนึ่งTขอมาที่หอ บอกว่าจะมาอยู่เป็นเพื่อนเห็นว่าอยู่คนเดียว ในใจเราก็รู้แล้วแหละว่าที่อยากมาเพื่ออะไร แต่ถึงรู้ก็ยังยอมให้มาอยู่ดี สรุปคืนนั้นก็นั่นแหละค่ะ ถ่านไฟเก่ายังร้อนรอวันรื้อฟื้น เรารู้สึกผิดกับตัวเองมาก เพราะแน่ใจแล้วว่าแค่เหงาทั้งคู่ค่ะ ไม่ใช่ความรัก ปกติถ้าคนที่เรารักมาทำแบบนี้จะต้องเสียใจมีเสียน้ำตากันบ้างแหละ แต่นี่คือเฉยๆเลยค่ะ เหมือนเป็นความเคยชิน(เราคบกันสองปี)
แล้วความรู้สึกก็เริ่มเปลี่ยนหลังจากเขามาหาบ่อยขึ้นอารมณ์เก่าๆเริ่มกลับมา วันไหนTไม่ทักมารู้สึกกระวนกระวาย แต่คือเราก็รู้นะว่าที่เขามาเพราะเรื่องอย่างว่าเพราะTเป็นคนขี้เหงามากๆๆๆๆ เราก็ยอมเขาตลอด จนผ่านไปเกือบ1เดือน Tเริ่มหายไป เราก็พอเดาได้ว่าเขาน่าจะมีคนใหม่แล้วแหละ แล้วก็มีจริงๆค่ะ
ตอนรู้คือชาไปทั้งตัว น้ำตาไม่มีซักหยด นั่งมองตัวเองในกระจกแล้วก็ได้คำตอบค่ะว่าที่พี่โรสบอกเป็นจริงทุกอย่าง เพลงก้อนหินก้อนนั้นแวบเข้ามาในหัว
"ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ นอกจากที่เธอทำตัวของเธอเอง" มันใช่เลยค่ะ เรายอมให้คนที่เคยทำร้ายความรู้สึกไปแล้วครั้งหนึ่ง กลับมาทำร้ายอีกครั้งที่สองแล้วรุนแรงกว่าเดิม แต่มันก็ไม่เจ็บใจเท่าตอนที่เรามารู้สึกตัวที่หลังว่าประตูที่เปิดให้เขาเข้ามามันก็คือมือของเราเอง
เรื่องของเราก็มีเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ "ขอแค่หยุดการเฝ้าแต่โทษคนอื่นแล้วหันมาพิจารณาตัวเองบ้าง แล้วคุณจะพบความจริง"
เมื่อฉันยอมให้แฟนเก่ามาค้างที่หอ(ไม่ติดเรท)
เริ่มเลยนะคะ คือเรากับT(แฟนเก่า)เลิกกันได้เกือบสามปี Tมีแฟนใหม่หลังจากเลิกกับเราไม่ถึงเดือน ส่วนเราครองตัวเป็นสาวโสดโลกสวย_วยไม่แตะค่ะ5555 ตอนที่เลิกกันเราเหมือนคนบ้า น้ำหนักลงห้าโล นั่งเรียนไปร้องไห้ไป(เรียนมหา'ลัย) ตั้งใจไว้ว่าจะไม่คุยหรือติดต่อกันอีกตลอดชีวิต
จนผ่านไปสามเดือนเราโอเคขึ้น มีคนเข้ามาแต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ พอผ่านไปปีนึง เรารู้สึกชอบตัวเองตอนอยู่กับเพื่อนหรืออยู่คนเดียวมากกว่าเลยปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา จนวันหนึ่งวันที่เราตัดสินใจพลาดที่สุดในชีวิตก็มาถึง...
Tไลน์มาหาเรา(บล็อคแค่เฟส...เพื่อ?) เขาก็ถามสารทุกข์สุกดิบทั่วไป เราก็ตอบไปนะ คือตอนนั้นไม่โกรธแล้วอะ มันผ่านมานานแล้วก็ให้มันผ่านไปอย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกัน(วิ่งอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์) และสาเหตุที่Tทักเรามาเพราะเลิกกับแฟนใหม่แล้ว คือแฟนใหม่ของTต้องย้ายไปอยู่อีกที่ซึ่งทำให้ไกลกันแล้วTก็ไปมีกิ๊กละโดนจับได้(เอ๊ะคุ้นๆ)
ทุกวันTก็จะไลน์มาบ่นว่าเหงา เขาบอกว่าตอนนี้ไม่คุยกับผญ.คนไหนเลยนอกจากเพื่อนสนิทละก็เรา ผ่านไปอาทิตย์นึงเราก็นัดเจอกัน ไปกินข้าว ตอนเจอก็ไม่รู้สึกอะไรนะ ช่วงนั้นTจะเป็นคนทักมาก่อนตลอด พอเราตอบช้าก็จะงอนๆ
จนวันหนึ่งTขอมาที่หอ บอกว่าจะมาอยู่เป็นเพื่อนเห็นว่าอยู่คนเดียว ในใจเราก็รู้แล้วแหละว่าที่อยากมาเพื่ออะไร แต่ถึงรู้ก็ยังยอมให้มาอยู่ดี สรุปคืนนั้นก็นั่นแหละค่ะ ถ่านไฟเก่ายังร้อนรอวันรื้อฟื้น เรารู้สึกผิดกับตัวเองมาก เพราะแน่ใจแล้วว่าแค่เหงาทั้งคู่ค่ะ ไม่ใช่ความรัก ปกติถ้าคนที่เรารักมาทำแบบนี้จะต้องเสียใจมีเสียน้ำตากันบ้างแหละ แต่นี่คือเฉยๆเลยค่ะ เหมือนเป็นความเคยชิน(เราคบกันสองปี)
แล้วความรู้สึกก็เริ่มเปลี่ยนหลังจากเขามาหาบ่อยขึ้นอารมณ์เก่าๆเริ่มกลับมา วันไหนTไม่ทักมารู้สึกกระวนกระวาย แต่คือเราก็รู้นะว่าที่เขามาเพราะเรื่องอย่างว่าเพราะTเป็นคนขี้เหงามากๆๆๆๆ เราก็ยอมเขาตลอด จนผ่านไปเกือบ1เดือน Tเริ่มหายไป เราก็พอเดาได้ว่าเขาน่าจะมีคนใหม่แล้วแหละ แล้วก็มีจริงๆค่ะ
ตอนรู้คือชาไปทั้งตัว น้ำตาไม่มีซักหยด นั่งมองตัวเองในกระจกแล้วก็ได้คำตอบค่ะว่าที่พี่โรสบอกเป็นจริงทุกอย่าง เพลงก้อนหินก้อนนั้นแวบเข้ามาในหัว
"ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ นอกจากที่เธอทำตัวของเธอเอง" มันใช่เลยค่ะ เรายอมให้คนที่เคยทำร้ายความรู้สึกไปแล้วครั้งหนึ่ง กลับมาทำร้ายอีกครั้งที่สองแล้วรุนแรงกว่าเดิม แต่มันก็ไม่เจ็บใจเท่าตอนที่เรามารู้สึกตัวที่หลังว่าประตูที่เปิดให้เขาเข้ามามันก็คือมือของเราเอง
เรื่องของเราก็มีเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ "ขอแค่หยุดการเฝ้าแต่โทษคนอื่นแล้วหันมาพิจารณาตัวเองบ้าง แล้วคุณจะพบความจริง"