เกือบชนะญี่ปุ่นลุ้นตัวโก่ง
โชคไม่โยงเข้าข้างอย่างที่หวัง
เจอญี่ปุ่นทีไรเหนื่อยใจจัง
ดูเรายังเกรงเขาเหมือนเข้าทาง

ฝีมือเราเก่งกล้าใช่ว่าแย่
ขาดเพียงแก้เกมสู้ที่ดูต่าง
แต้มสำคัญนั่นหนอขอเถิดนาง
ละเอียดบ้างเถิดโค้ชโปรดทบทวน

ใครดรอปไปใจฝ่อก็เปลี่ยนออก
จะช้ำชอกขืนลงคงกำสรวล
เขาสเก๊าท์เราหมดจดสำนวน
เราก็ควรแก้เผ็ดเด็ดพอกัน

นักกีฬาฝึกไว้ใจต้องนิ่ง
แม่ยอดหญิงของข้าอย่าไหวหวั่น
จังหวะตบต้องย้ำแต้มสำคัญ
หากเกร็งสั่นลังเลจะเขวไป

เอาบทเรียนที่เห็นเป็นครูสอน
อย่ามัวอ่อนแอจิตคิดหวั่นไหว
หรือมัวเรียนนานเกินเพลินฤทัย
เพราะจะไม่พัฒนาเกิดชาชิน

มือเซ็ตเราเข้าขั้นระดับโลก
บางครั้งโยกส่งบอลกลับกร่อนสิ้น
เพราะตัวตบไม่นำพาผวาบิน
บ้างหยอดกินแต่แห้ว..แว่วข่าวลือ

บ้างยิงนกตกไกลมิได้แต้ม
ควรสอดแนมก่อนจ่ายอย่าหมายหือ
เพื่อนที่เก๋าหมดแรงแกล้งร้องฮือ
หากเชื่อมือเกินไปอาจไม่ดี

แต่ได้เห็นดาวรุ่งพุ่งจรัส
"บุ๋มบิ๋ม"ชัดประจักษ์เป็นสักขี
"บีม"กับ"เพียว"เหลียวมองคล่องตัวตี
"วิภาวี"เด่นมากฝากบอกเธอ

ขาดแค่ความเสถียรต้องเพียรฝึก
ส่วน"เตย"คึกเสียแต่แค่ลูกเด๋อ
"หน่อง"กับ"นุช"สุดยอดตลอดเออ
ส่วน"กิ๊ฟ"เหรอตามนั้น..งดบรรยาย

กำลังใจแด่โค้ชโปรดหาญกล้า
นักกีฬาเช่นกันจงมั่นหมาย
แชมป์เท่านั้นวันหน้าขออย่าอาย
ที่แพ้พ่ายเอาใหม่ใช่วันเรา

แก้บกพร่องลองดูรู้จุดด้อย
แล้วค่อยค่อยปรับสู้จงรู้เขา
หากนิ่งเฉยเคยตัวสลัวเงา
อยู่ใต้เท้าญี่ปุ่น..หมดลุ้นเอย ฯ

กวีเดียวดาย