เราชอบคนนึงอยู่ซึ่งเราก็เป็นเพื่อนกัน เราชอบเขามาตั้งแต่ม.1 เราก็ สนิทกันในระดับนึง พอเขารู้ว่า เราชอบ เขาก็ทำตัวห่างออก จากเรา จนก็ไม่ได้คุยกัน...พอม.2 เราต่างก็แยกย้ายห้อง เราก็เลยทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน แต่เราก็ยังชอบเขาอยู่น่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะมีแฟนมากี่คน จนมาถึงปัจฉิมม.3 เราก็ตั้งใจเอาของ ไปให้เขา แต่ก็ไม่ได้พูด อะไรมากมาย พอมาม.4 เราก็ได้ มาเรียนห้องเดียวกัน หลัง จากนนั้นเราก็เริ่ม ทักทายคุยกันบ้าง เล่นกันบ้าง ช่วยกันทำงานมั่ง เราเลยตัดสินใจว่า.... เป็นแค่เพื่อนก็ได้.... แต่เราก็อดใจเป็นห่วงเขาไม่ได้ เวลาเขา มีเรื่องทุกข์ใจอะไรเราก็ ห่วงเขาสุดๆ แต่ก็พยายาม ที่จะ ไม่แสดงตัวว่ายังชอบอยู่น่ะ ส่วนมากเราจะพูดว่าเราชอบคนอื่น แล้ว แต่เขาก็ เหมือนมาสนใจอยากรู้ว่าคนๆนั้นคือใคร และบ้างครั้งเขาก็ห่วงเราบ้างทั้งที่เขาก็มีแฟนแล้ว แต่เราก็ ทำเหมือนเฉยปกติสุดๆ เหมือนไม่เคยรู้สึก มาก่อน แบบนี้มันดีแล้วใช่มั้ย หรือเราควรต้องทำยังไง???
ในฐานะแบบนี้ มันดีแล้วใช่มั้ย?