ตั้งแต่ผมเป็นเด็กก็ใฝ่ฝันจะเป็นตำรวจ-ทหาร อย่างที่ครอบครัวผมเป็น
ขอบอกไว้ก่อนนะครับ ว่าพ่อผมเป็นตำรวจแค่คนเดียว นอกนั้นคนในครอบครัวผมเป็นทหารกันหมด (ปู่ ลุง อา)
ง่ายๆก็คือผมเติบโตมากับครอบครัวคนในเครื่องแบบ ก่อนหน้านี้เคยสอบทหารมาหลายครั้งแต่ไม่ติด
พอมาสอบตำรวจกลับติด ช่วงนี้ก็เรียนตำรวจมาได้ครึ่งปีแล้วครับ(นสต.)
เข้าเรื่องเลยครับ..
วันนี้เป็นวันหยุดชดเชย ซึ่งเป็นวันที่ผมต้องเดินทางเข้าโรงเรียนที่ชลบุรี ส่วนบ้านผมอยู่ กทม.
ประมาณช่วงเช้าที่ผมออกมาจากบ้าน ข้ามสี่แยกซึ่งรถจอดติดกันอยู่เยอะมาก ผมซึ่งแต่งเครื่องแบบ นสต.
พอจะข้าม คนที่จอดติดไฟเเดงมองเยอะมาก ก็รีบข้ามเพราะประหม่า ขณะข้ามมาเสร็จมีรถขี่ขึ้นทางเท้ามา เพราะรถมันติดมาก
แต่ต้องจอดติดไฟแดงบนทางเท้าเพราะเข้าเลนปกติไม่ได้เพราะรถมันบังทางลงหมด จุดพีคอยู่ตรงที่ขณะกำลังเดินผ่านมอไซ
นั่นหละครับ "อาชีพสุจริตมีตั้งเยอะไม่ทำกันไอ้พวกเวร" คือตะโกนได้ยินชัดเจนมาก ผมหันมาไปมองคนพูดคนพูดก็หันหน้าหลบ
พยายามดูว่าเค้าหมายถึงเราหรือปล่าว แต่ก็ต้องทำเป็นไม่สนใจทำเป็นเดินต่อไป
...คุณรู้เหรอครับว่าตำรวจที่คุณด่าเป็นยังไง คุณด่าคนอื่นคุณมองตัวคุณหรือยังว่าดีกว่าเขาหรือยัง