เวลาที่เหนื่อยและท้อ บางทีมันรู้สึกว่างเปล่ามากจากความผิดหวังต่างๆนาๆ เคยมีแฟนที่ตอนแรกเขาดูอบอุ่นดีกับเรามากๆ เทคแคร์ดีนะคะ แต่ว่าเป็นคนที่ไม่อดทนสักเท่าไหร่ เราเคยมีปัญหากับครอบครัว มันดูเปราะบางมากสำหรับเรา เราเคยไปงอแงกับแฟนคนนั้น เราเคยคิดอยากฆ่าตัวตายด้วยหลายครั้ง มันท้อแท้ไปหมดเลย แต่สิ่งที่ได้จากแฟนคนนั้นคือ เขาไม่สนใจ เขาพูดว่าอย่าโง่ เรื่องแค่นี้ใครๆเขาก็มี แล้วเขาก็ไม่ตอบแชทเรา เราคิดว่าเราผิดที่พูดแบบนั้น เลยไปขอโทษ เขาก็เล่าให้เราฟังว่าเขาก็เจอปัญหาแบบนั้นยังผ่านไปได้เลย เราก็พยายามเข้าใจ แต่ในใจไม่เคยเข้าใจเลย หลายครั้งเราอึดอัดมากเลยนะ ทำไมเวลาเราท้อเขาไม่เคยอยู่ข้างๆเราแต่เลือกคนอื่น แต่เวลาเขาท้อ จะสอบเรียนต่อเราอยู่เคียงข้างเขาเสมอเลย เรามีความสุขเวลาดูแลเขา ถึงขนาดตื่นมากลางดึกเวลาเขาร้องไห้ บอกว่าอย่ากินเหล้านะอย่าสูบบุหรี่อายุยังน้อย กลับบ้านดีๆให้เจอพ่อแม่ เราเหมือนคนโง่เลย เหมือนทุ่มเทให้กับอะไรไม่รู้ ปลอบคนอื่นทั้งๆที่ในใจเรามีปัญหาร้อยแปดพันเก้า
  แต่เราก็โชคดีรึเปล่านะ แฟนคนปัจจุบันคือรุ่นพี่ที่เขาเคยชอบเราแบบเกินพี่น้อง แต่เขาก็บอกเรานะว่าเขายอมลดลงเพราะตอนนั้นเราคบกับแฟนเก่าอยู่ เขาก็อยู่คุยกับเรามาตลอด ไม่เคยล้ำสถานะ เวลาเราเหนื่อยเราท้อเขาชอบทักมาหาเราเสมอเลย แล้วเราก็สงสัยว่า เรารู้สึกอะไรกันแน่ วันหนึ่ง (ก่อนที่จะคบกับพี่คนนี้) พี่เขาบอกกับเราว่า เขาจะไปแล้วนะ (ช่วงนั้นเรากับแฟนเก่าทะเลาะกัน เหมือนเขาเปลี่ยนไปเราเริ่มทำใจแล้วว่าต้องจบแน่ๆ) เขาเหนื่อยเรื่องเรียนเรื่องทั่วไปด้วย เรารู้สึกว่าเราขาดเขาไม่ได้ทันที ยืนร้องไห้คาโทรศัพท์ ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้สึกว่าเราจะรักหรือหลงอะไรเลยเป้นความรู้สึกแบบพี่น้องๆมาตลอด เราทรมานมากตอนนั้นเมื่อรู้ว่าเขาจะไป เขาจะไม่อยู่แล้ว  เราลองทบทวนว่ามันแต่เจ็บจากคนเก่ารึเปล่า แต่มันไม่ใช่จริงๆ เวลาเราเหนื่อยเรามักจะร้องไห้เสมอเวลาคุยกับพี่เขา ร้องไห้งอแงเหมือนเด็ก เราทำกับพี่เขาสารพัดทั้งบ่น ทั้งไล่ ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกผิดยิ่งเข้าไปอีกเมื่อพี่เขาสารภาพว่าเขาเคยชอบเรา เขาชอบที่จะคุย ถึงเขาจะเคยรู้สึกดีกับใคร แต่เราเป็นคนเดียวที่เขาจะไม่กล้าดองแชท เป็นห่วง ชอบแต่บอกไม่ได้ เพราะเขารู้ว่ายังไงเราก็ต้องเลือกแฟนเก่าอยู่ดี เราเคยถามว่าอยู่ได้ยังไงเนี่ย ปรึกษาเรื่องแฟนเก่าด้วย เขาก็บอกว่า ก็เพราะมันเป็นความสุขของเรา เขารู้ดีว่าควรจะอยู่ตรงไหน เรารู้สึกแย่ ที่มารู้ทีหลังว่าพี่เขาชอบเราแต่เราก็ทำตัวมองข้าม ไปทุ่มเทให้กับใครก็ไม่รู้ ปากบอกรักเรา แต่การกระทำคือเหมือนห่างเหินไปเรื่อยๆ พอถึงวันประสบความสำเร็จ ความทุกข์หายไป เขาเลือกที่จะทิ้งเรา  เราแค่อยากรู้ว่าทำไมเวลาเราเศร้าเราระบายปรึกษากับใครเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น แต่กับพี่เขาแค่เขาทักมา 'ขอโทษๆ เป็นอะไรรึเปลาา มากอดมา ' เราร้องไห้ออกมาจนไม่เหลืออะไรเลย