เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยเป็นเพื่อนกับสามีคนนี้มาก่อนค่ะเราเคยเป็นแฟนช่วงนึงแต่เราเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเหมือนเราคบค่าเวลาค่ะแล้วเราก็หายไปขาดการติดต่อหลังจากนั้นผ่านไปสองปี.   เค้ากลับมีแฟนเป็นตัวตนนั้นก็คือเมียเก่าเค้าค่ะ.  เค้าคบกันจนมีลูกด้วยกันสามีเรารักเค้ามากสามีเราเป็นคนไม่ชอบให้ใครน้อกใจและขี้โกหกแต่ผู้หญิงคนนี้เคยน้อกใจถึงสองครั้ง.   ครั้งที่หนึ่งยังไม่ท้องครั้งที่สองตอนท้องได้ห้าเดือน(แอบไปกินเหล้ากับเพื่อนสามีเราผู้ชายพากันโกหกแถมให้ไลน์คุยกับผู้ชายคนอื่นด้วย)แล้วชอบโกหกจนสามีเรารับไม่ได้เลยเลิกค่ะเพราะผู้หญิงคนนี้เก็บเสื้อผ้าไปเองทิ้งลูกไว้กับสามีเราเป็นเดือนแม่สามีโทรหาลูกหิวนมมันก็ไม่รับให้ยายมันรับแทนค่ะส่วนลูกสามีเราเค้าเป็นรับผิดชอบ.   เรื่องเกิดตรงที่หลังจากเค้าเลิกกันได้เดือนนึงเราก็ได้คุยกับเค้าค่ะเราเป็นเพื่อนมาสามปีเคยแอบๆชอบกันนานแล้วส่วนตัวเรารับได้คบกันสักพักเราท้องมีลูกด้วยกันจนตอนนี้ลูกได้ขวบกว่า.  เราทะเลาะกับสามีแล้วสามีเราหลุดมาคำพูดนึงว่า. อิ. น..มันยังดีกว่าทุกอย่างมันแค่มีคนอื่น.ถ้ามันไม่มีคนอื่นกูก็ไม่เอาหรอก แต่ก็ดีแค่ไม่น้อกใจ. คือเราไม่เข้าใจที่ผ่านมาเราทำดีกับเค้ามาโดยตลอด. แต่ก็มีช่วงนึงเราทำผิดกับเค้าตอนที่เราฝากลูกไว้กับแม่แล้วเราออกมาทำงานเราทำงานเช้าเข้า 6. โมง. สามีเราเลิกงาน เที่ยงคืนเรามีมอไซ์คันเดียวตอนเช้าแฟนไปส่งเย็นเราเอามอไซ์ขับมาเองแล้ว23.30เราต้องขับไปรอรับเค้าแต่เราไม่ได้ไปรับเค้าหลายครั้ง.  เลยมีปัญหากันเค้าเลยมองเราไม่ดีโดยตลอด. เค้าว่าเราเอาเปรียบเราสบายเกินไปปล่อยเค้าเลิกงานเดินกลับบ้านอันนี้เราผิดเรายอมรับ.   แต่ถ้าเทียบอะไรกับเมียเก่าเค้าเราว่าก็ไม่ได้แย่น่ะตลอดที่ผ่านมาเราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเราทำดีมาโดยตลอดไม่เคยบกพร่องเลยแต่ทำไมเค้าต้องเอาเรามาเปรียบกับเมียเก่าเค้าหรือเค้ายังรัก.  ยังอาลัยอาวอนอยู่. ตอนนี้เราสับสนมากไม่รู้จะไปต่อกับเค้าหรือป่าวเราก็ทนเค้ามามากพอสมควรที่อยู่เพราะเรายังรักเค้าแล้วเราก็สงสารลูก.    แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับเค้าก็เหมือนหลุดๆถึงเมียเก่าออกมาบ้าง. เสียใจมากค่ะ.