จากปัญหาอาจารย์พิเศษภาควิชาออกแบบเครื่องแต่งกาย คณะมัณฑนศิลป์ ได้ถูกร้องเรียนว่ากระทำการละเมิดในลักษณะอนาจารนักศึกษาหญิง โดยได้เป็นกระแสข่าวในโลกโซเชี่ยลทั้งในเว็บพันทิป (กระทู้ “ความจริงอันสกปรกโสโครกเบื้องหลังแฟชั่นคณะสีส้มชื่อดังที่ทุกคนใฝ่ฝัน” ซึ่งถูกลบไปแล้ว) และทาง Twitter #อาจารย์คณะสีส้ม ในวันที่ 14 กรกฎาคม 2560 รวมทั้งสำนักข่าวออนไลน์ต่างๆ
ซึ่งทางมหาวิทยาลัยศิลปากร โดยอธิการบดีได้ออกประกาศทำการสอบสวนข้อเท็จจริงในวันที่ 15 กรกฎาคม 2560 และขอความร่วมมือให้งดโพสต่างๆทางโซเชี่ยลดังที่ทราบกันนั้น
ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือน (ไม่รวมเวลาอีกกว่า2เดือนที่ผู้เสียหายพยายามร้องเรียนแต่เรื่องไม่คืบหน้าไปไหนจนต้องมาพึ่งโซเชี่ยล) ผู้สนใจปัญหาได้มีการติดตามความคืบหน้าทางภายในมาเป็นระยะ ใน Facebook เพจ I’m Dec. ซึ่งเป็นห้องของศิษย์เก่ามัณฑนศิลป์ ได้มีปัญหาถกเถียงกันอย่างกว้างขวางเพราะเกิดการลบโพสที่ศิษย์เก่าที่ติดตามเรื่องไปหลายโพส รวมทั้งมีการปิดคอมเม้นท์ แม้มีการแจ้งว่าเรื่องนี้อยู่ในขั้นตอนของทางมหาวิทยาลัย ซึ่งเลยอำนาจการตัดสินใจของคณะไปแล้ว แต่ศิษย์เก่าก็มีความกังวลใจว่าเรื่องนี้กำลังถูกปิดกั้นและประวิงเวลาอย่างไร้เหตุผลและไร้คำตอบโดยไม่ทราบว่าจะจบอย่างไรและเมื่อใด
ล่าสุด (11 สิงหาคม 2560) ทางคณบดีได้ออกมาอธิบายความคืบหน้าซึ่งใจความสำคัญคือ
ทางคณะได้ถอดชื่ออาจารย์พิเศษคู่กรณีออกจากการสอนทุกรายวิชาแล้ว ส่วนในขั้นตอนของทางมหาวิทยาลัยซึ่ง
รับข้อมูลของผู้เสียหายแล้ว และกำลังประสานงานให้อาจารย์คู่กรณีมาชี้แจง
ผมจึงมีคำถามในแนวทางการปฏิบัติและขอบเขตอำนาจของทางอธิการบดีและทางมหาวิทยาลัยดังนี้
1.
ขอบเขตอำนาจที่ทางมหาวิทยาลัยมีต่อการจัดการปัญหานี้ นอกจาก
ไม่ให้อาจารย์พิเศษผู้นั้นกลับมาสอนแล้ว สามารถ
เอาผิดด้านอื่นด้วยได้หรือไม่
2. ที่ว่ากำลังประสาน
ให้อาจารย์คู่กรณีมาให้ปากคำ หากไม่ยอมมาจะ
มีอำนาจในการบังคับให้มาสอบปากคำหรือไม่
3. จะ
ให้เวลาในการรออาจารย์คู่กรณีมาให้ปากคำกี่วัน และถ้าไม่ให้ยอมมาให้ปากคำ ทางมหาวิทยาลัย
สามารถออกคำตัดสินตามหลักฐานเท่าที่มีได้หรือไม่
หรือต้องยุติเรื่องเพราะคู่กรณีไม่ยอมมาให้ปากคำ
4. ทางมหาวิทยาลัยจะมีนโยบายอย่างไปในการ
ป้องปรามปัญหาการละเมิดแบบนี้ในอนาคต
5. ทางมหาวิทยาลัย จะมีวิธี
เยียวยาผู้เสียหายอย่างไร
6. และที่ผมติดใจมากที่สุดคือ
หากรู้ตั้งแต่แรกว่าไม่สามารถเอาผิดด้านอื่นได้นอกจากไม่ให้กลับมาสอน ทำไมจึงประวิงเวลานานถึงขนาดนี้
หวังว่าจะได้รับคำตอบและคำอธิบายที่จริงใจนะครับ
ศิษย์เก่ามัณฑนศิลป์ รหัส 426065 (เข้าเรียนปี 2526)
กรณีอาจารย์พิเศษละเมิดนักศึกษาหญิง : จดหมายเปิดผนึกถึงอธิการบดีมหาวิทยาลัยศิลปากร
จากปัญหาอาจารย์พิเศษภาควิชาออกแบบเครื่องแต่งกาย คณะมัณฑนศิลป์ ได้ถูกร้องเรียนว่ากระทำการละเมิดในลักษณะอนาจารนักศึกษาหญิง โดยได้เป็นกระแสข่าวในโลกโซเชี่ยลทั้งในเว็บพันทิป (กระทู้ “ความจริงอันสกปรกโสโครกเบื้องหลังแฟชั่นคณะสีส้มชื่อดังที่ทุกคนใฝ่ฝัน” ซึ่งถูกลบไปแล้ว) และทาง Twitter #อาจารย์คณะสีส้ม ในวันที่ 14 กรกฎาคม 2560 รวมทั้งสำนักข่าวออนไลน์ต่างๆ
ซึ่งทางมหาวิทยาลัยศิลปากร โดยอธิการบดีได้ออกประกาศทำการสอบสวนข้อเท็จจริงในวันที่ 15 กรกฎาคม 2560 และขอความร่วมมือให้งดโพสต่างๆทางโซเชี่ยลดังที่ทราบกันนั้น
ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือน (ไม่รวมเวลาอีกกว่า2เดือนที่ผู้เสียหายพยายามร้องเรียนแต่เรื่องไม่คืบหน้าไปไหนจนต้องมาพึ่งโซเชี่ยล) ผู้สนใจปัญหาได้มีการติดตามความคืบหน้าทางภายในมาเป็นระยะ ใน Facebook เพจ I’m Dec. ซึ่งเป็นห้องของศิษย์เก่ามัณฑนศิลป์ ได้มีปัญหาถกเถียงกันอย่างกว้างขวางเพราะเกิดการลบโพสที่ศิษย์เก่าที่ติดตามเรื่องไปหลายโพส รวมทั้งมีการปิดคอมเม้นท์ แม้มีการแจ้งว่าเรื่องนี้อยู่ในขั้นตอนของทางมหาวิทยาลัย ซึ่งเลยอำนาจการตัดสินใจของคณะไปแล้ว แต่ศิษย์เก่าก็มีความกังวลใจว่าเรื่องนี้กำลังถูกปิดกั้นและประวิงเวลาอย่างไร้เหตุผลและไร้คำตอบโดยไม่ทราบว่าจะจบอย่างไรและเมื่อใด
ล่าสุด (11 สิงหาคม 2560) ทางคณบดีได้ออกมาอธิบายความคืบหน้าซึ่งใจความสำคัญคือ ทางคณะได้ถอดชื่ออาจารย์พิเศษคู่กรณีออกจากการสอนทุกรายวิชาแล้ว ส่วนในขั้นตอนของทางมหาวิทยาลัยซึ่งรับข้อมูลของผู้เสียหายแล้ว และกำลังประสานงานให้อาจารย์คู่กรณีมาชี้แจง
ผมจึงมีคำถามในแนวทางการปฏิบัติและขอบเขตอำนาจของทางอธิการบดีและทางมหาวิทยาลัยดังนี้
1. ขอบเขตอำนาจที่ทางมหาวิทยาลัยมีต่อการจัดการปัญหานี้ นอกจากไม่ให้อาจารย์พิเศษผู้นั้นกลับมาสอนแล้ว สามารถเอาผิดด้านอื่นด้วยได้หรือไม่
2. ที่ว่ากำลังประสานให้อาจารย์คู่กรณีมาให้ปากคำ หากไม่ยอมมาจะมีอำนาจในการบังคับให้มาสอบปากคำหรือไม่
3. จะให้เวลาในการรออาจารย์คู่กรณีมาให้ปากคำกี่วัน และถ้าไม่ให้ยอมมาให้ปากคำ ทางมหาวิทยาลัยสามารถออกคำตัดสินตามหลักฐานเท่าที่มีได้หรือไม่ หรือต้องยุติเรื่องเพราะคู่กรณีไม่ยอมมาให้ปากคำ
4. ทางมหาวิทยาลัยจะมีนโยบายอย่างไปในการป้องปรามปัญหาการละเมิดแบบนี้ในอนาคต
5. ทางมหาวิทยาลัย จะมีวิธีเยียวยาผู้เสียหายอย่างไร
6. และที่ผมติดใจมากที่สุดคือ หากรู้ตั้งแต่แรกว่าไม่สามารถเอาผิดด้านอื่นได้นอกจากไม่ให้กลับมาสอน ทำไมจึงประวิงเวลานานถึงขนาดนี้
หวังว่าจะได้รับคำตอบและคำอธิบายที่จริงใจนะครับ
ศิษย์เก่ามัณฑนศิลป์ รหัส 426065 (เข้าเรียนปี 2526)