เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ เป็นหลานที่ถูกตั้งความหวังไว้เยอะที่สุด เราเรียนม.ปลายสายภาษาเกาหลีมา แต่ก็โดนบังคับให้ไปต่อมหาวิทยาลัยในสายภาษาอังกฤษ ด้วยความหวังของคนที่บ้านว่าจะไปต่อวุฒิครูได้(ตามคำบอกเล่าของคนข้างบ้านอีกที) เราก็อดทนมาตลอด4ปี ซึ่งเราก็มองว่าเราก็ทำได้ดีนะ จบมาด้วยเกรดเฉลี่ย 3กว่าๆ

ทีนี้พอจบมา ก็โดนบังคับให้ไปสอบข้าราชการอีก ทั้งๆที่เราไม่ได้อยากเป็นเลย เราอยากเป็นแอร์โฮสเตส อยากทำอาชีพที่ได้ใช้ภาษา และมีเป้าหมายจะสอบชิงทุนไปต่างประเทศไปเรียนปริญญาโทด้วย ส่วนตัวมองว่างานเอกชนเงินเดือนได้เยอะ แต่ที่บ้านมองว่าเงินเดือนเยอะจริง แต่ไม่ถาวร ไม่สามารถทำไปได้จนแก่ เขาก็เริ่มมากดดัน(เนื่องจากบังคับไม่ได้เหมือนเดิมละ เพราะเราเรียนจบแล้ว)

เราเคยพูดกับเขาเรื่องแนวคิดที่ว่า ทำงานเอกชนให้พัฒนาได้เงินเดือนเยอะๆ แล้วค่อยไปลงทุนด้านอื่น ด้านอสังหา หรือธุรกิจส่วนตัว เพื่อที่ว่าตอนแก่จะได้มีอะไรทำ มีเงินไว้ใช้ตอนแก่ (ไม่คิดจะมีลูกค่ะ ไม่ค่อยชอบเด็ก และคิดว่าตนเองคงเป็นแม่ที่ดีไม่ได้แน่ๆ) แต่ที่บ้านไม่คิดแบบนั้น และเราก็คิดว่าชีวิตเรายังมีอะไรอีกเยอะมากกว่าที่จะไปจมอยู่กับงานที่เงินเดือนน้อย แถมขึ้นยากมาก และต้องมองเห็นการโกงเป็นเรื่องปกติ ส่วนตัวแล้วไม่คิดว่าจะรับได้อ่ะค่ะ เลยไม่อยากทำ จะพูดจะคุยยังไงให้ที่บ้านเข้าใจดีคะ?