สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน หากเขียนผิดหรือวกวนขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
เจ้าของกระทู้ขอแทนตัวเองว่าแพรล่ะกันนะคะ  ขอย้อนไปตอนที่แพรเรียน ม.ปลายที่โรงเรียนแห่งนี้
ที่มีนักเรียนทั้งหมดประมาณพันคน แพรเป็นเด็กหน้าตาธรรมดาๆ ที่เรียนห้อง1 วิทคณิต เป็นประชาสัมพันธ์และช่างภาพของโรงเรียน
แพรไม่ได้ถ่ายรูปสวยแค่พอไปวัดไปวาได้ แล้วมีรุ่นพี่คนหนึ่งแพรขอแทนชื่อพี่เขาว่าพี่สองล่ะกันค่ะ
พี่สองเป็น ผช.ที่ผญ.ส่วนใหญ่จะปันใจให้ค่ะ พี่เขาเรียนห้อง1 วิทคณิต แถมเรียนเก่ง เล่นดนตรีได้ นิสัยเฟรนลี่ด้วยค่ะ
แพรกับพี่สองรู้จักกันแต่จะไม่สนิทมากเท่าที่แพรสนิทในกลุ่มเพื่อนของพี่เขาค่ะ
แถมเด็กห้องวิทคณิตส่วนใหญ่รุ่นพี่กับรุ่นน้องจะทำกิจกรรมร่วมกันประจำ
พอเราสองคนเจอกันก็ยิ้มให้กันไม่ค่อยคุยเท่าไหร่นอกจากเรื่องกิจกรรมที่ต้องทำร่วมกัน
จนมาถึงวันปัจฉิมที่พี่เขาจบม.ปลาย แพรได้รับให้ถ่ายรูปพวกพี่ๆ ภาพภายในงาน
พวกเพื่อนพี่เขามาถ่ายรูปกับเราบ้างให้เขียนเฟรนชิพให้ กอดอำลา แลกเบอร์ไว้ติดต่อกันบ้าง
แต่กับพี่สองก็เหมือนคนที่รู้จักกันธรรมดาแค่กอดแล้วอวยพรให้กันค่ะ
หลังจากวันนั้นแพรกับพี่สองก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยค่ะ มีไปกดไลค์ให้กันบ้างแต่นานๆๆๆทีค่ะ

พอแพรเรียนมหาลัยก็ไม่ได้เรียนที่เดียวกับพี่สองนะคะ พี่เขาเรียนวิศวะที่มหาลัยในจังหวัดที่มีทะเลค่ะ
ส่วนแพรนั้นเรียนคณะมนุษย์ที่มหาลัยเขตกรุงเทพปริมณฑลค่ะ เรารู้ข่าวคราวกันแค่นี้
ถ้าได้เจอกันก็งานคืนสู่เหย้าของทางโรงเรียน เวลาผ่านไปหลายปี
จนมาแพรเรียนปีสามพี่สองนั้นเรียนปีสี่ค่ะ ไม่รู้อะไรดลใจแพรให้ไปส่องเฟสพี่สองแล้วก็ไลค์ยาวๆเลยค่ะ
พี่สองไลค์กลับค่ะมาโพสต์หน้าเฟสแพรเลยค่ะว่า
พี่สอง:ไลค์จนเครื่องค้างแล้ว คิดถึงพี่หรอ
แพร:เหมือนพี่มาไลค์แล้วเครื่องหนูไม่ค้าง ไม่คิดถึงค่ะ
พี่สอง:เออ เราเป็นไงบ้างสบายดีไหม ไม่ได้เจอกันเลยเนอะ แปปๆก็เป็นสาวแล้วนะเรา เปลี่ยนไปเยอะเลย ว่างๆคุยกับพี่ได้นะ พี่เหงา
แพร:เดี๋ยวนะพี่สอง ใครคิดถึงใครกันแน่มาซะยาว
พี่สอง:ฮ่าๆ เดี๋ยวมาคุยใหม่นะ ไปเรียนก่อน
แพร:เคค่ะ

หลังจากนั้นเราทั้งสองก็หายกันไปพักนึ่งเลยค่ะ มีไลค์ให้กันบ้าง
จนเเพรเริ่มสังเกตว่าพี่สองนั้นออนดึกมาก แพรก็ทักไปแหย่บ้างไรบ้างค่ะ
พี่สองบอกพี่ออนทิ้งไว้ไม่ค่อยได้เล่น แต่ก็ปกติเหมือนคนรู้จักนะคะ
จนพี่เขาเริ่มมาไลค์รูปแพร เพลง หรือสถานะ เป็นรูปหัวใจค่ะ เพราะปกติพี่สองจะมากดให้นานๆที
จนมีอยู่สถานะนึ่งค่ะพี่สองโพสต์ว่า "น่ารักว่ะ"  
แพรเลยเม้นไปค่ะ"ใครหนอน่ารัก"  
พี่สอง:เออ ใครวะ  
แพร:หนูถามพี่นะนี่ ใครบอกมานะ  
พี่สอง:แพรไง
แพร:ไม่ใช่ล่ะๆ
ตอนนั้นแพรเห็นเม้นพี่สองจนเผลอยิ้มออกมาเลยค่ะไม่รู้ทำไม
จนเพื่อนที่เรียนกันเห็นแพรยิ้มเลยเอาโทรศัพท์ไปดู แล้วเพื่อนบอกว่า
เพื่อน:พี่เขาจะจีบเปล่าเนี่ย เพื่อนกุก็สวยขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะนะ
แพร:ไม่ใช่แล้ว รุ่นพี่รุ่นน้องกัน
เพื่อน:แล้วกูจะคอยดู

แล้วเราก็คุยกันแซวกันบ้างค่ะ จนแพรสงสัยค่ะว่าพี่สองนั้นมีแฟนยัง แพรเลยถามอ้อมๆค่ะ
แพร:พี่สองมาคุยกะหนูเนี่ย สาวพี่ไม่หึงหรือไง เดี๋ยวหนูโดนตบว่าไงเนี่ย
พี่สอง:พี่มีที่ไหนวะสาวๆเนี่ย เรียนมาสี่ปีไม่มีสักคน
แพร:เชื่อมากมั้งเนี่ย พี่ออกจะแบดบอยขนาดนี้
พี่สอง:ถ้ามีนะลงรุปคู่ไปแล้ว ดูสถานะในเฟสด้วย แต่เพื่อนพี่ก็บอกว่าพี่แบดบอยนะเพราะอะไรวะ
แพร:ไม่รู้ดิ ตั้งแต่ม.ปลายหนูก็ว่าพี่แบดบอยด้วยซ้ำ เห็นสาวๆก็ชอบพี่เยอะ
พี่สอง:อ้าวหรอ เสียใจว่ะว่าพี่แบดบอย
แพร:ก็บอกตามลักษณะที่เห็นนี่นะ
พี่สอง:แบบที่ไม่มีผญ.เลยเนี่ยนะ สงสัยพี่ไม่ค่อยบอกใครด้วยมั้งว่าตัวเองโสด เลยโสดยันจะจบอยู่ล่ะ
แพร:อ่าค่ะ ฮ่าๆ

หลังจากนั้นแพรเริ่มทักไปคุยกับพี่สองบ่อยขึ้นค่ะแต่ไม่ถี่นะเพราะพี่เขาทำแลป
ที่แรกแพรจะไปเที่ยวกับเพื่อนแต่เพื่อนเทค่ะ แล้วมีหลายเรื่องรวมกันเลย
ยังไงแพรก็จะไปเที่ยวให้ได้เลยตัดสินใจจะไปทะเลในจังหวัดที่พี่สองเรียนอยู่ค่ะ
พี่สอง:จะมาจริงอ่ะ คนเดียวเนี่ยนะ
แพร:.ใช่ดิ เพื่อนเทหมดเลย อยากพักผ่อนด้วยไม่ไหวจริงๆ แต่พี่ต้องเป็นไกด์พาแพรเที่ยวนะ
พี่สอง:ผิดคนแล้ว พี่ไม่ค่อยได้เที่ยวไหนด้วยดิ แต่จะมาจริงอ่า
แพร:จริงๆ ว้อนเที่ยวมาก
พี่สอง:อ่างั้นพี่ก็ไม่ขัด มาก็ได้ จองโรงแรมไว้ล่ะเรา ได้วันไหนบอกนะ
แพร:จองเสร็จแล้ว วันนี้ถึงนี้(ขอสงวนวันนะคะ)
พี่สอง:โอเค เตรียมหลงได้เลย เพราะพี่ก็หลง
แพร:จีพีเอสมีพี่ไม่หลง เมื่อคืนโทรไปก็ไม่รับ
พี่สอง:พี่ลืมพกไป นั่นล่ะเบอร์พี่ ติดต่อมาได้
แพร:โอเค พี่รู้ใช่ป่ะว่าเบอร์ไหน เบอร์แพร
พี่สอง:ไม่รู้ว่ะ คนโทรมาเยอะ ฮ่าๆ
แพร:แหม่นะ นี่เบอร์แพรนะ 0987654321
พี่สอง:โอเคแล้วเจอกันวันเที่ยว


จขกท.อยากรู้ว่าที่เพื่อนพูดมันจริงหรอคะที่ว่าพี่เขาจะมาจีบ
จขกท.มีแต่คนบอกว่า จขกท.คิดกับพี่เขาเกินพี่แล้วหรอคะ ควรทำยังไงดีคะ นี่ก็ใกล้จะไปหาพี่เขาแล้วด้วย เลยสับสนค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบมา ณ ที่นี้นะคะ