ก่อนอื่นผมยืมกระทู้พี่มาตั้งนะครับ
เข้าเรื่อง ผมแอบรักผญ.คนนึงเราเข้ามาเรียนนิติม.แห่งหนึ่งผมชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกันตั้งแต่รายงานตัว ผมรู้ว่ามันเร็วไป และผมยังต้องเจอคนอีกมาก แต่สำหรับผมถ้ารักใครแล้วก็จะหยุดที่คนนั้น ที่เหลือก็คิดแค่เพื่อน ผมเคยพยายามจะตัดใจ หาอะไรทำ แต่ทุกครั้งผมจะคิดถึงเขา แล้วจะโทรไปชวนเขาออกไปด้วยกัน เขาก็ไม้ปฏิเสธ เราแค่ไปเดินชมมหาลัย หรือไม่ก็เลือกชุดนิสิต ไม่ได้ไปนอกม.หรือทำอะไรเกินเลยเลย ตอนแรกผมคิดว่าผมแค่หลง แต่การทำกิจกรรมรับน้อง เราเจอแยกกลุ่มกัน ผมแทบจะไปไม่เป็นเลย เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง พอผมได้อยู่ใกล้ๆเขา ผมกลับเป็นตัวของตัวเอง ไม่ประหม่า เขาทำให้ผมกล้าแสดงออกในส่วนที่ผมไม่เคยกล้ามาก่อน ผมไม่อยากเสียเธอไป
ผมควรจะบอกความรู้สึกขอโอกาสเธอตรงๆดีไหม ผมเก็บไว้ก็รู้สึกอึดอัด จะบอกไปก็กว่าเสียเธอไป กว่าเธอจะไม่รู้สึกกับผมเหมือนเดิม และกลัวถ้าเธอมีเพื่อนมากๆเข้าจะจีบยากขึ้นครับ ยังไงขอคำแนะนำนะครับ ผมอยากแบบมีโมเม้น คู่รักจับมือพากันเรียนจริงๆครับ ขอบคุณครับ
แอบรัก แต่ไม่กล้าบอก
เข้าเรื่อง ผมแอบรักผญ.คนนึงเราเข้ามาเรียนนิติม.แห่งหนึ่งผมชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกันตั้งแต่รายงานตัว ผมรู้ว่ามันเร็วไป และผมยังต้องเจอคนอีกมาก แต่สำหรับผมถ้ารักใครแล้วก็จะหยุดที่คนนั้น ที่เหลือก็คิดแค่เพื่อน ผมเคยพยายามจะตัดใจ หาอะไรทำ แต่ทุกครั้งผมจะคิดถึงเขา แล้วจะโทรไปชวนเขาออกไปด้วยกัน เขาก็ไม้ปฏิเสธ เราแค่ไปเดินชมมหาลัย หรือไม่ก็เลือกชุดนิสิต ไม่ได้ไปนอกม.หรือทำอะไรเกินเลยเลย ตอนแรกผมคิดว่าผมแค่หลง แต่การทำกิจกรรมรับน้อง เราเจอแยกกลุ่มกัน ผมแทบจะไปไม่เป็นเลย เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง พอผมได้อยู่ใกล้ๆเขา ผมกลับเป็นตัวของตัวเอง ไม่ประหม่า เขาทำให้ผมกล้าแสดงออกในส่วนที่ผมไม่เคยกล้ามาก่อน ผมไม่อยากเสียเธอไป
ผมควรจะบอกความรู้สึกขอโอกาสเธอตรงๆดีไหม ผมเก็บไว้ก็รู้สึกอึดอัด จะบอกไปก็กว่าเสียเธอไป กว่าเธอจะไม่รู้สึกกับผมเหมือนเดิม และกลัวถ้าเธอมีเพื่อนมากๆเข้าจะจีบยากขึ้นครับ ยังไงขอคำแนะนำนะครับ ผมอยากแบบมีโมเม้น คู่รักจับมือพากันเรียนจริงๆครับ ขอบคุณครับ