สิ่งนี้ที่ชาวโลกเค้าเรียกกันว่า มารยาทสังคมหรือ Social_Etiquette แม้แต่พวกฝรั่งเองก็มีพิธีการ
ที่พวกเค้าให้ความเคารพหลายอย่าง ตัวอย่างหนึ่งก็คือทุกครั้งที่เพลง Messiah ของ George Frideric Handel
ถูกเล่นในพิธีการหรือโรงละคร เป็นธรรมเนียมปฏิบัติเสมอที่ตั้งแต่กษัตริย์ พระราชินี ประธานาธิบดี จนถึงคนทั่วไปจะ
ยืนแสดงความเคารพต่อบทเพลงนี้ ธรรมเนียมนี้ปฏิบัติมาเป็นเวลาเกือบ 300 ปีแล้ว และทุกวันนี้ก็ยังคงทำอยู่

แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่แสดงความเคารพด้วยใจแต่พวกเค้าก็รู้ว่ามันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของสังคมเค้า
และตามมารยาททางสังคมเค้าก็พร้อมจะให้ความร่วมมือไม่มีใครมานั่งแสดงท่าทีต่อต้าน ยียวน แล้วก็ดูถูกคนอื่น
หาว่าคนที่เข้าร่วมพิธีเป็นคนโง่ ทำตามกัน ไร้สมอง ฯลฯ

พฤติกรรมเช่นนั้นไม่ใช่การ "ตั้งคำถาม" แต่ประการใดแต่เป็นเพียงแค่การแสดงออกซึ่ง อัตตาตัวตน เท่านั้น
อัตตาที่อยากจะได้ชื่อว่าเป็นผู้สูงส่ง หัวก้าวหน้า ทรงภูมิในขณะเดียวกันก็ดูถูกว่าคนอื่นที่เค้าทำตามวัฒนธรรม
เป็นพวกล้าหลัง ด้อยพัฒนา งมงาย ฯลฯ เพื่อให้ตัวเองดูดีกว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมก็เท่านั้นเอง


เช่นเดียวกันครับ พิธีถวายสัตย์ปฏิญาณตน ของนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็เป็นพิธีการ
เพื่อให้นิสิตทุกคนตั้งมั่นว่า การได้เข้ามาเรียนรู้นั้นก็เพื่อทำตามปณิธานที่ ร.5 - ร.6 ท่านได้ทรงริเริ่มไว้
ว่าอยากจะผลิตบัณฑิตที่มีทั้งความรู้และคุณธรรมออกไปเพื่อรับใช้ และพัฒนาสังคมไทยในอนาคต

การรับใช้สังคมต้องเกิดจากความเสียสละถ่อมตน ไม่ใช่ความอหังการและยิ่งยะโสที่เที่ยวดูถูกผู้อื่นสิ่งอื่น
Kittitouch Chaiprasith

สภานิสิตฯ ไม่ใช่ผู้จัดงานถวายสัตย์ สภานิสิตฯ เป็นเพียงผู้มาร่วมงานและไม่ยอมอยู่ในพื้นที่ที่กำหนด
แล้วสมาชิกสภานิสิตฯ จำนวน 7 คนสร้างสถานการณ์วุ่นวายขึ้นมา