เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบคนแต่งคอสเพลย์ แล้วชอบว่าคนแต่งคอสเพลย์ว่าพวกปญอ. จนวันหนึ่งเพื่อน(สนิท)วอนให้ไปแต่ง เราก้เลยต้องไป เพื่อนให้ชุดเรามาเป็นชุดAliceในเกมBendyพอถึงวันคอสเราก้ใส่ชุดคอสไปแต่งหน้าไปด้วย แล้วระหว่างก่อนไปถึงงาน ได้ไปตลาดเพื่อไปซื้อของก่อน แล้วมีแต่คนมอง(มันธรรมดายุแล้วแหละแต่งซะขนาดนั้น) แล้วอยู่สักแปปมี พวกแม่ค้ากลุ่มหนึ่งพูดว่า "แต่งอะไรเหมือนคนบ้า" "ปัญญาอ่อน" เรารู้สึกโมโหมากแต่อยู่ดีๆเราก้นึกขึ้นมาได้ว่า"เฮ้ย เราก้เคยคิดแบบนี้หนิ เคยคิดว่าคนแต่งคอสเพลย์เป็นพวกปญอ."เราเลยไม่สามารถเถียงได้เพราะตัวเราเองก้เคยคิดแบบนั้น เราเลยรีบเดินออกตลาด พอถึงงานคอสเพลย์เท่านั้นแหละ "โอ้โฮทุกคนแต่งกันสุดยอดมาก มีกิจกรรมมากมายให้เล่น แล้วส่วนมาที่แต่งเป็นผู้ใหญ่แล้ว"เราเริ่มชอบซะแล้วสิ พอเสร็จแต่งคอสเรามีความสุขมาก จนเราคิดไปว่าทำไมตอนแรกเราถึงไม่ชอบคนแต่งคอส และนี้เราก้ได้ค้นพบว่าทำไมตอนแรกถึงไม่ชอบ เพราะ เราอิจฉานั้นเอง(ตามความจริงเลย) อิจฉาที่คนอื่นแต่งกันสวย อิจฉาทำไมคนที่แต่งน่ารัก อิจฉาอะไรมากมาย เพราะแค่ความอิจฉานี้ทำให้เราเกลียดมัน และ ไปว่าคนอื่น เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเข้าใจความรู้สึกคนอื่นตั้งแต่ตอนนี้แหละเหมือนตอนที่เราโดนแม่ค้าด่าเราเลยอยากจะมาบอกทุกคนว่า(ความคิดส่วนตัวนะค่ะ)
บางทีการที่เราไม่ชอบพวกแต่งคอสเพลย์อาจจะเป็นเพราะเราที่มีปมเองรึเปล่าไม่ใช่คนที่แต่งคอส เราสร้างปมด้วยตัวเอง สร้างความอิจฉา รังเกรียจ เราควรเปิดใจให้มากกว่านี้ไหม อยากจะให้ทุกคนลองไปแต่งดูค่ะแล้วจะรู้ว่ามันสนุกแค่ไหน
ใครที่มองว่าพวกคอสเพลย์ปัญญาอ่อนโปรดมาอ่านหน่อยค่ะ
บางทีการที่เราไม่ชอบพวกแต่งคอสเพลย์อาจจะเป็นเพราะเราที่มีปมเองรึเปล่าไม่ใช่คนที่แต่งคอส เราสร้างปมด้วยตัวเอง สร้างความอิจฉา รังเกรียจ เราควรเปิดใจให้มากกว่านี้ไหม อยากจะให้ทุกคนลองไปแต่งดูค่ะแล้วจะรู้ว่ามันสนุกแค่ไหน