10 ปี..............วงไอดอลหญิงที่มีอายุวง 10 ปี และยังได้รับความนิยม ไม่ว่าจะเป็นวงหรือแยกเดี่ยว
.
.
.
บรรทัดแรกก็น่าหมั่นไส้เบาๆ แต่ก็เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ (แต่ลดให้หน่อยนึงคือความนิยมของวงไม่พีคคคคคคเหมือนก่อน)


โซวอน เป็นชื่อเรียกของแฟนคลับวงนั้น...
โซวอน...เราเริ่มเรียกตัวเองแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหนคะ?
แต่ละคนคงเริ่มต่างกันไป บางคนเริ่มจากเกลียดเข้าไส้ บางคนก็เริ่มจากตามๆเพื่อนมา
ซึ่งไม่ว่าจะเริ่มจากไหน เริ่มตั้งแต่เมื่อไร เริ่มเพราะอะไร แต่พอได้เป็นโซวอนแล้วก็เป็นตลอดไป........ใช่เหรอ?(จะแกล้งลืมเซจองไปก่อน)
ค่ะ 10 ปีแล้วเนอะ ในฐานะโซวอนพิมพ์ไปก็มือสั่น น้ำตาซึมไป รู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้รู้จัก "โซนยอชิแด"

10 ปี ที่ผ่านมา โซชิมีบทบาทกับชีวิตของโซวอนไม่มากก็น้อย
โซชิเป็นเหมือนแรงบันดาลใจ แรงผลักดันให้กับชีวิตใครหลายๆคน
การ์ตูนตอนนี้ก็เกิดขึ้นได้จากการแชร์ความรู้สึก ความทรงจำ ที่มีต่อโซชิจากน้องๆพี่ๆโซวอนหลายๆคน
มีอยู่ประโยคนึงที่เราอ่านแล้วรู้สึกเห็นภาพชัดที่สุดคือ มีน้องคนนึงบอกว่า "ในวันที่แย่ที่สุดของเค้า โซชิคือสิ่งที่สวยงามที่สุด ที่ทำให้เค้ายังอยู่ถึงวันนี้"
มันอาจจะดูเข้าใจยากสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับหลายๆคนคงเข้าใจว่าโซชิช่วยดึงพวกเค้า(รวมทั้งเรา)ขึ้นมาได้จริงๆ

โซนยอชิแด  โลกใบที่เราสุขใจที่ได้อยู่
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนจะแยกกันไปทำงานเดี่ยว หรือแยกแล้วแยกเลย เราก็พร้อมสนับสนุนเสมอ เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่เราทำให้ได้
"ความสุข" ไม่ใช่หน้าที่ของศิลปินที่จะสร้างให้เพียงฝ่ายเดียว แต่เป็นสิ่งที่เราสามารถสร้างให้พวกเขาได้เช่นกัน...

1 ปี 2 ปี หรืออีกหลายๆปีข้างหน้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็จะยังอยู่ตรงนี้เสมอ
เราจะเป็นโซวอนที่ทำให้โซชิเชื่อใจ โดยไม่ต้องรอให้ซูยองมาถามว่า"ยังรอโซชิอยู่ใช่มั๊ย"

ตอนนี้ พรุ่งนี้ ตลอดไป.......โซนยอชิแด





ปล.1 ต๊ายยยย มาตั้งกระทู้นอกบ้าน เอาความมั่นใจมาจากไหน 55555555
ปล.2 วาดไป ฟังไลฟ์10ปีไป น้ำตาท่วม
ปล.3 รักโซนยอชิแดจริงๆค่ะ
ปล.4 โซนยอชิแดบำบัด
ปล.5 ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ร่วมแชร์นะคะ เราอาจจะถ่ายทอดออกมาไม่ได้หมด แต่เราได้อะไรจากที่ทุกคนร่วมแชร์เยอะเลยค่ะ เลยเกิดการ์ตูนตอนนี้ขึ้นมาได้