คุณนัทนี่เขียนบทละครโทรทัศน์สนุกมาตั้งแต่ไหนตั้งแต่ไร
ดูมาตั้งแต่รุ่นเก่าอย่าง เกมกามเทพ, บุญรอด, มีเพียงรัก, ก็ว่าจะไม่รัก, ฯลฯ นู้นเลยแหนะ
แล้วก็มารุ่นกลางอย่าง ฝันเฟื่อง, หนึ่งในทรวง, สวรรค์เบี่ยง, สูตรเสน่หา, ฯลฯ
จนมาถึงรุ่นใหม่อย่าง อย่าลืมฉันและเพลิงบุญ
ยิ่งผลงานรุ่นใหม่นี่ผมเห็นชัดเลยว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป คือไม่มีอีกแล้วที่เขียนบทเข้าข้างพระเอกกับนางเอก คุณนัทเขียนทุกอย่างไปตามความจริงทั้งหมดว่าในโลกแห่งความเป็นจริง ตัวละครตัวนี้น่าจะคิดอะไรและทำอะไร แล้วคุณนัทเขียนบทได้สมจริงขึ้นมากด้วย โดยการให้มีความบังเอิญที่น้อยลง คือจินตนาการออกไหมว่าละครของบ้านเรามันจะชอบดำเนินเรื่องจากความบังเอิญ ไม่ว่าสถานที่จะใหญ่แค่ไหนหรืออยู่ที่ใดในโลก จะต้องมีบังเอิญถี่ๆ เช่นบังเอิญผ่านมาเห็น, บังเอิญผ่านมาได้ยิน, หรือบังเอิญผ่านมาเจอ เพื่อให้เรื่องไปต่อได้ตลอด
ณัฐิยา ศิรกรวิไล ผมชอบผลงานของคุณจริงๆนะ ผลงานรุ่นใหม่ๆของคุณก็ดูสมจริงขึ้นมากด้วย
ดูมาตั้งแต่รุ่นเก่าอย่าง เกมกามเทพ, บุญรอด, มีเพียงรัก, ก็ว่าจะไม่รัก, ฯลฯ นู้นเลยแหนะ
แล้วก็มารุ่นกลางอย่าง ฝันเฟื่อง, หนึ่งในทรวง, สวรรค์เบี่ยง, สูตรเสน่หา, ฯลฯ
จนมาถึงรุ่นใหม่อย่าง อย่าลืมฉันและเพลิงบุญ
ยิ่งผลงานรุ่นใหม่นี่ผมเห็นชัดเลยว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป คือไม่มีอีกแล้วที่เขียนบทเข้าข้างพระเอกกับนางเอก คุณนัทเขียนทุกอย่างไปตามความจริงทั้งหมดว่าในโลกแห่งความเป็นจริง ตัวละครตัวนี้น่าจะคิดอะไรและทำอะไร แล้วคุณนัทเขียนบทได้สมจริงขึ้นมากด้วย โดยการให้มีความบังเอิญที่น้อยลง คือจินตนาการออกไหมว่าละครของบ้านเรามันจะชอบดำเนินเรื่องจากความบังเอิญ ไม่ว่าสถานที่จะใหญ่แค่ไหนหรืออยู่ที่ใดในโลก จะต้องมีบังเอิญถี่ๆ เช่นบังเอิญผ่านมาเห็น, บังเอิญผ่านมาได้ยิน, หรือบังเอิญผ่านมาเจอ เพื่อให้เรื่องไปต่อได้ตลอด