เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับผู้ชายคนนึง2ปี เขาเป็นรุ่นพี่เราหลายปีก่อนมาคบกันก็คุยกันมานานมากแต่ก็มีเรื่องให้เราได้มาเจอกัน ตอนคบทุกอย่างเป็นไปได้ดีเราคบกันรักกันดีเขาเป็นคนแรกของเราในหลายๆเรื่องจนเราคิดว่าเขาดีเขาดูแลเราได้เขารักเรา (ไม่รู้ว่าเราหลงรึเปล่า) แต่ก็มั่นใจในระดับนึงเขาไม่เหมือนคนอื่นที่เราเจอเขามีอะไรกับเราตั้งแต่คบแรกๆเขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิดทุกอย่างเหมือนเดิมเราไม่เคยรู้สึกเหนื่อยที่คบกับเขามีแต่เราที่ไม่สนใจไม่เคยใส่ใจจริงๆระยะเวลา2ปีที่คบเราโทรหาเขาน้อยมากเขาเป็นคนตามเราตลอดเหมือนรักเหมือนแคร์เรามาก จนเราก็ตายใจคิดว่าเขารักเรา? สุดท้ายเรื่องที่เราไม่เคยคิดเลยจริงๆเขามีแฟนอยู่แล้วคบมานานกว่าเรา เราเลยเคลียกับเขาเขาก็ยอมรับแล้วขอโทษเราแลดูเขาก็แคร์คนนั้นมากๆเราเลยหยุด เสียใจมากๆร้องไห้ทั้งวัน เราเลิกกับเขาตัดขาดจากเขาเขาก็มาอ้อนวอนเราบอกเขาเลิกกับคนนั้นไม่ได้กับเราเขาก็รัก(เห็นแก่ตัวเนอะ) ขอให้เราอยู่ขอให้อย่าไปไหนเขายอมทุกอย่างให้เรามีแฟนใหม่ก็ได้แต่อย่าหายไป เราก็เลยตัดไม่ขาดยังคุยยังเจอกันอยู่ เราพยายามบอกเขาหลายครั้งว่ามันไม่ควรเป็นแบบนี้เราขอจบกับเขาหลายครั้งเขาก็ไม่ไปเราไล่เราด่าเขาสารพัดเขาก็ขอร้องจนแบบบางทีก็สงสารอะแต่ก็ยังฝังใจเรารับไม่ได้ที่เขามีอีกคนอยู่ ช่วงหลังๆนี้เราก็ใจแข็งขึ้นมามากเหมือนกันเราไม่รับโทรศัพท์ไม่ตอบทุกอย่างเขาก็ยังตามทุกวันทั้งๆที่รู้เราไม่ต้องการ นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่เขายังทำแบบนี้ เขาไลน์มากหาเราอ้อนวอนมากแลดูน่าสงสารทุกๆวันแต่เราก็ไม่ได้ตอบ ตอนเราป่วยเขาก็พาเราไปหาหมอมารับไปเรียนพาไปกินจนบางทีเราก็คิดว่าเขารักเราจริงๆใช่ไหมเขาทำแบบนี้ทำไมมันมีความสุขนะแต่มันก็ทุกข์เหมือนกันที่รู้ว่าเขาไม่ได้ทำแบบนี้กับเราคนเดียว เราก็ยังเริ่มใหม่ไม่ได้เพราะยังติดที่เขา ตัวเขาก็ไม่รู้เขาคิดว่าเราไม่สนใจอยู่แล้วเรา ได้แต่หลอกตัวเองไปวันๆว่าเดี๋ยวก็ผ่านไป😔