คือตอนนี้อยากระบายมากค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าสมัยเราอยู่ ม.4 เราย้ายโรงเรียนเข้ามาใหม่ๆ เราไม่มีเพื่อนเลยเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปฐมนิเทศเด็กใหม่ แล้วเราก็มาจากต่างจังหวัดด้วยจึงไม่มีเพื่อนเลย เราเป็นคนขี้อายนะ(แต่บางครั้งก็มีความมั่นในตัวเองนิดหน่อยในบางเรื่อง) พอเปิดเรียนมาเราก็ต้องหาเพื่อนนั่งเรียนและหาเพื่อนไปกินข้าวด้วย ซึ่งเราก็ได้ไปเจอ ค. เป็นเด็กใหม่เหมือนกับเรา พอได้คุยกันไปสักพักก็เริ่มสนิทกัน แล้วมีวันหนึ่งก็มีเพื่อนคยหนึ่ง นามว่า อ.เข้ามาตีสนิมกับเรา (ซึ่งตอนนั้นเราใส่แว่น) เพื่อนนามว่า อ.ก็คิดว่าเราจะเรียนเก่ง แต่!! ไม่เลยเราเรียนไม่ค่อยเก่ง ก็พอถูๆ ไถๆ ไปกับเพื่อน พอผ่านไปสักพักทางโรงเรียนได้มีการจัดกิจกรรมประกวดดาวเดือนของโรงเรียน ซึ่งเราก็คือหนึ่งในผู้แข่งขัน พอเราได้เริ่มทำกิจกรรม ค.และ อ. ก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มที่จะไม่คุยกับเรา ไปไหนก็ไม่ชวน พอเวลาผ่านไปเรือยๆ เขาเริ่มที่จะตีห่างออกจากเราแล้ว ไอ้เราก็เข้าใจที่เขาตีห่างออกจากเราเพราะสาเหตุมาจากอะไร เราก็ปล่อยเขาไป มีวันหนึ่งอาจารย์ก็ได้สั่งงานกลุ่ม (ตอนนั้นยังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนในห้องเท่าไหร่) เพื่อนมีกลุ่มครบหมดแล้ว จะมีอยู่กลุ่มหนึ่งที่ยังไม่ครบเราก็ขอเข้ากลุ่มด้วยเพื่อนก็โอเค เมื่อถึงเวลานัดหมายให้มาทำงานกันพวกเราก็เริ่มแบ่งหน้าที่กัน เรามีหน้าที่ถ่ายวีดีโอ(งานที่อาจารย์สั่งคือทำวีดีโอเพลง) พอถึงวันนัดมาถ่ายวีดีโอ เพื่อนบางส่วนไม่ได้มากันจึงได้เลื่อนนัดไปวันใหม่ พอถึงวันนัดอีกครั้งเพื่อนก็ยังไม่มาไม่ครบ จึงได้เลื่อนถ่ายใหม่ไปเรื่อยๆ จนถึงวันใกล้จะส่งงาน!!! เราก็ไปถามเพื่อนว่าสรุปวีดีโอจะเริ่มถ่ายกันตอนไหน เพื่อนบอกว่า ไม่รู้!!! วันต่อมาเพื่อนในกลุ่มก็ยังเฉยกับงานกลุ่มเราเริ่มเอะใจแล้ว พอพักเที่ยงเราได้ยินคนในกลุ่มคุยกันว่า "เห้ยวีดีโอนะไปไลฟ์ใส่แผ่นรึยัง อาจารย์ให้ส่งอาทิตย์หน้าแล้ว" สตั้นไปสิค่ะ!!!!!! คิดในใจว่า พวกมันไปถ่ายกันตอนไหน ทำไมไม่ชวนเรา วันนั้นเราเสียใจมาก แอบมานั่งร้องไห้คนเดียวอยู่หน้าห้องเรียนซึ่งตอนนั้นเป็นคาบว่าง เสียใจจนทำอะไรไม่ถูก ไปกินข้าวคนเดียวก็เหงาก็เครียดมากพอแล้ว ยังจะโดนเพื่อนกลุ่มทำรายงานด้วยกันดีดออกจากกลุ่มโดยไม่บอกสักคำ....

เดี๋ยวจะมาระบายต่อนะคะ