สวัสดีกระทู้แรก จะมารีวิว การเดินทางแบบแบกเป้ขึ้นรถไปเมือง สิบสองปันนา ประตูทางเข้าประเทศจีนกันค่ะ
***ไม่แน่ใจว่าลงถูกห้องรึป่าวผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ. ที่นี่ด้วยนะคะ


ไปจีนรอบนี้ไปกับเพื่อนแค่สองคนค่ะ ทั้งสองคนภาษาจีนนี่พูดไม่ได้เลย อาจจะมีบางคำที่ฟังเข้าใจบ้างเล็กน้อยมากจริงๆ แต่เราก็ตัดสินใจเดินทางไปเที่ยวกัน จากนั้นเริ่มตกลงวันกันว่าจะออกเดินทางกันวันไหน แล้วเริ่มต้นไปเดินเรื่องขอวีซ่าเข้าประเทศจีนแบบท่องเที่ยว
เอกสารไม่มีอะไรมาก
- รูปถ่ายพื้นหลังสีขาว  2 ใบ
- แพลนการท่องเที่ยว ต้องเป็นภาษาอังกฤษหรือภาษาจีนเท่านั้นนะคะ
- พาสปอร์ตเล่มจริง วันหมดอายุไม่ต่ำกว่า 6 เดือน

ทำเรื่องขอ 4 วันทำการ ไปรับวีซ่าที่สถานทูตจีนได้เลยค่ะ


พอได้เอกสารแล้วเราก็มาเริ่มเดินทางกันเลยยย

วันที่ 1
ขึ้นเครื่องจากดอนเมืองไปสนามบินเชียงราย ตามเวลาเครื่องขึ้นเวลา 20:30 น. เดินทางไปถึงดอนเมืองตอน 1 ทุ่ม พนักงานบอกเครื่องเลทไป 1 ชม. นั่งรอรากงอกเลยทีเดียวนั่งรอเครื่องขึ้นสองชม.กว่า พอขึ้นเครื่องแล้ว ไปถึงเชียงรายตอนห้าทุ่มนิดๆ เข้าที่พักนอนเอาแรงก่อนเตรียมเดินทางเช้าวันพรุ่งนี้ค่ะ

วันที่ 2
ตื่นตี 4 รีบอาบน้ำแต่งตัว เดินทางไปถึงด่านข้ามไปยังประเทศลาวที่ อ.เชียงของ ตอนหกโมงเช้า
พอไปถึงสามารถไปยื่นพาสปอร์ตข้ามประเทศได้เลย ( ตอนแรกเข้าใจว่าด่านเปิด 8 โมงเช้า เพราะหาข้อมูลจากในอินเตอร์เน๊ต ด่านเปิด 8:00-18:00 น. ) หลังจากเรายื่นพาสปอร์ตเสร็จก็เดินไปซื้อตั๋วรถShuttle bus ข้ามไปประเทศลาว ราคา 25 บาทต่อคน

นั่งรถข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว

นั่งรถไม่ถึง 10 นาที รถก็มาจอดที่ด่านทางเข้าประเทศลาวแล้วค่ะ ยื่นพาสปอร์ตเหมือนเดิม เสียค่าเข้าประเทศ 40 บาท

เมื่อทำเรื่องเข้าเมืองเรียบร้อยระหว่างมองซ้ายมองขวาหาทางไปขนส่งห้วยทรายในประเทศลาวก็ไปเจอพี่คนหนึ่งค่ะ น่ารักมากพี่เขาเป็นคนจีนที่มาเที่ยวที่ไทยแต่พูดไทยได้ พี่เขากำลังจะไปขึ้นรถกลับประเทศจีน เลยขอตามติดไปด้วยค่ะ หลังจากนั้นเราก็นั่งสกายแลปแบบเหมาไปขนส่งห้วยทราย ราคา 100 บาทต่อคนค่ะ

เมื่อถึงขนส่งห้วยทราย ประเทศลาว ก็รีบเดินไปซื้อตั๋วรถไปสิบสองปันนาทันที  จ่ายเป็นเงินหยวนไป 170 หยวน ถ้าจ่ายเงินไทย เขาคิด 800 บาท ต่อคนค่ะ


ปล.ก่อนขึ้นรถแวะไปหาซื้อยาแก้เมารถมา ได้มาราคา 40 บาท มี 4 เม็ดค่ะ นึกเจ็บใจตัวเองไม่เตรียมมาจากไทย

พอขึ้นรถปุ๊บ รีบกินยาเลยค่ะ คนละ 1 เม็ดกับเพื่อน อีกครึ่งชม. พอรถทัวร์ออกจากขนส่งห้วยทราย หลับเป็นตายเลยค่ะทั้ง 2 คน นึกว่ายานอนหลับยาของเขาแรงจริง จริง

ผ่านไป ประมาน 3 ชั่วโมง ครึ่ง รถทัวร์จอดแวะทานอาหารที่ร้านอาหารในเข
ตประเทศลาว อาหารมื้อแรกในต่างแดน
ปล. พอข้ามเขตมาประเทศลาวแล้วเขารับเงิน ทั้ง เงินบาท เงินกีบ และเงินหยวน เลยค่ะ

ร้านอาหารในประเทศลาว

ค่าอาหาร 120 บาท กินไม่หมดด้วย ไม่ใช่ไม่อร่อยนะคะแต่อิ่มมากกทั้งคู่



หลังจากทานข้าวเสร็จ เราก็เริ่มเดินทางต่อทันที
เมื่อรถออกจากจุดที่กินข้าวเหมือนยาแก้เมารถ(หรือยานอนหลับ)หมดฤทธิ์ลง
เราก็ได้สัมผัสกับเส้นทาง R3A ได้อย่างเต็มที่ไม่มีลืม
เส้นทางที่ถ่ายได้ระหว่างทางที่หลับๆตื่นๆบนรถทัวร์ไปจีน


ต้องยอมรับว่าทางค่อนข้างน่าตื่นเต้น เวลานั่งต้องคอยจับของบนตักไว้ให้แน่น
เพราะระหว่างทางตัวเราจะเหมือนสปริงตัวเองตลอดเวลาทั้งที่ยังนั่งอยู่กับเบาะ
บนถนนอาจจะมีหลุมบ้างลูกรังบ้างแต่ก็สนุกดีค่ะ ได้เห็นความเป็นอยู่ วิถีชีวิตของ
ประเทศเพื่อนบ้านเรา

จากจุดที่พักทานอาหารนั่งรถมาสักพักใหญ่ๆก็ถึงจุดสิ้นสุดประเทศลาวค่ะ
เราต้องลงรถเพื่อไปทำเรื่องออกประเทศลาว เสียค่าผ่านทาง 25 บาท

ห่างจากจุดสิ้นสุดด่านชายแดนประเทศลาวเพียงไม่ถึง 500 เมตร เราก็จะถึงด่านชายแดน
ประเทศจีนค่ะ


พอถึงชายแดนประเทศจีน หากเรานำกระเป๋าหรือของติดตัวมาเท่าไหร่ต้องนำลง
มาจากรถให้หมดค่ะ เพื่อให้ทหารของประเทศจีนทำการตรวจสอบก่อนจะเข้าไป
สู่เขตดินแดนประเทศจีน ค่อนข้างเข้มค่ะด่านนี้

หลังจากเราทำเรื่องเข้ามาสู่ดินแดนแห่งประเทศจีนได้แล้ว ก็กลับไปขึ้นรถทัวร์
ต่อค่ะ เขาจอดรออยู่ ขึ้นไปนั่งรถเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเส้นทางค่ะ
ดูแปลกตาจากบ้านเราพอสมควร


เส้นทางจะมีแต่ภูเขา วิวสวยมากค่ะแต่เสียดายถ่ายภาพผ่านกระจกรถ บอก
เล่าเรื่องราวไม่ได้ดีเหมือนภาพที่เรามองเห็น ถนนที่ประเทศจีน จะใช้การเจาะ
อุโมงผ่านภูเขาเพื่อให้รถได้วิ่งผ่านภูเขาได้เลยไม่ต้องออ้มใกล


นั่งรถจากชายแดนประเทศจีน มาแล้วประมาน 4 ชั่วโมง ทีนี้ก็จะถึงช่วงเวลา
วัดใจค่ะ รถทัวร์แวะจอดพักปั๊มน้ำมันเพื่อให้ผู้โดยสารเข้าห้องน้ำ


จังหวะนั้นในใจค่อนข้างนึกถึงเดี่ยวของพี่โน๊ตที่เล่าถึงเอกลักษณ์ จุดแข็ง
ที่สุดของประเทศจีน นั้นคือห้องน้ำ ชื่อเสียงของห้องน้ำจีนเป็นที่รู้จักนานา
ประเทศมาก อาจจะด้วยความเป็นเอกลักษณ์ของประเทศเขาตรงนี้เลย
พยายามจะรักษาความเป็นห้องน้ำ แบบคอห่านฝั่งดินนี้ไว้ ยอมรับเลย
ก่อนเข้าห้องน้ำนึกภาพไว้เละพอสมควรอาจเพราะที่เราเคยได้ยินมาเยอะ
สรุปสั้นๆคือสมคำล้ำลือจริง ความที่เขาเป็นคนประหยัดเขาเลยไม่ค่อย
กดน้ำเมื่อทำธุระเสร็จกันสักเท่าไหร่ แต่หั้ยเปรียบเทียบจากที่นึกไว้
ให้ 8 เต็ม 10 เราอาจจะนึกไว้หนักไปหน่อย

นอกเรื่องไปซะใกล มาเข้าสู่การเดินทางของเราต่อค่ะ พอออกจากปั๊ม
เราก็ใกล้ถึงจุดหมายของเราแล้ว สังเกตข้างทางณ ตอนนี้เริ่มมีบ้านเรือน


เป็นไปอย่างที่คาดหมายไว้ ออกมาเพียงไม่กี่นาที เราก็เข้าสู่
เขตปกครองตนเองชนชาติไทสิบสองปันนา



*****อ่านต่อด้านล่างเลยนะคะ