คนข้างบ้าน
ราสส์ กิโลหก
ดึกดื่นเที่ยงคืน เสียงคนทะเลาะกันดังลั่น เสียงดังมาก จนผมต้องตื่นขึ้นมา ใครมาทะเลาะอะไรกัน มองดูนาฬิกา เกือบตี 1 แล้ว มันเป็นเวลาที่ชาวบ้านต้องพักผ่อนหลับนอน..
มันเป็นเสียงผู้หญิงกับผู้ชาย ไม่ต้องเงี่ยหูฟัง เพราะมันดังอยู่แค่ข้างบ้าน มีเพียงรั้วคอนกรีตสูง 2 เมตรกั้นอยู่เท่านั้น..
ไม่มีการลดราวาศอกกัน ใหม่ๆก็คุณ ผม หนักๆเข้าเป็นเป็นกู ..ตอนปลาย
สัตว์ เริ่มออกจากกรง..
ข้างบ้านผมหลังนี้ เจ้าของบ้านให้ผัวเมียคู่นี้เช่าอาศัย ผัวเป็นเซลแมนของบริษัทเครื่องไฟฟ้าแห่งหนึ่ง ส่วนเมีย ทำงานในบริษัทเดียวกัน อายุประมาณ ไม่น่าเกิน 40 ปี.
พวกเขาเพิ่งเข้ามาอยู่ไม่กี่เดือน ผัวนั้นมีภารกิจ ต้องออกต่างจังหวัดบ่อยๆ ไปครั้งละ 7-8 วัน เดือนหนึ่งไป 2 ครั้ง ทำให้ไม่ค่อยอยู่บ้าน..
แต่เมียอยู่บ้านทุกวัน ทั้งสองไม่มีลูก ..
ผมไม่ค่อยได้คุยกับเขาเพราะท่าทางผัว จะหวงเมีย ผัวหัวล้าน ตัวเตี้ย แต่เมียขาวสวย แต่งตัวก็เก่ง ไม่รู้ว่าตาหัวเหม่งไปสอยดอกฟ้ามาได้ไง..
ถ้าพูดตามภาษาโบราณ ก็เข้าทำนอง ดอกฟ้ากับหมาวัด..
อันตัวผมนั้น พื้นเพมีบ้านอยู่ในกรุงเทพ อาชีพรับราชการ โดนย้ายออกมาประจำที่ต่างจังหวัด จึงมาเช่าบ้านหลังนี้อยู่อาศัย .และผมอยู่คนเดียวไม่ได้ขนครอบครัวมาด้วย วันศุกร์จะเดินทางกลับกรุงเทพฯ และจะกลับมาอีกครั้งในวันจันทร์ตอนเช้าเข้าที่ทำงานเลย..พฤติกรรมจะเป็นอย่างนี้ ผมย้ายมาที่จังหวัดนี้ได้ 2 ปีแล้ว
เสียงทะเลาะเงียบไปแล้ว ดูตามสถานการณ์ผัวคงเพิ่งกลับจากต่างจังหวัด ไม่นานไฟในบ้านก็ปิดเงียบ ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดมาอีกเลย...ทั้งที่พยายามเงี่ยหูฟัง...
............................................................
ข้าราชการที่ไปรับตำแหน่งตามต่างจังหวัด เหมือนคนโสดน้อยๆๆ...ไม่มีลูกเมียให้กวนใจ อิสรเสรี ตอนเย็นพรรคพวกที่ทำงานมักมารวมตัวกินเหล้ากันที่บ้านผม เพราะสะดวกสบาย..ปราศจากปีศาจประจำบ้าน..
เราจะมารวมตัวกินกันเกือบทุกวัน เพราะตอนเย็นๆเลิกงานแล้ว ไม่มีอะไรทำ ยกเว้นเย็นวันศุกร์ จนถึงวันอาทิตย์ เพราะผมต้องกลับบ้านที่กรุงเทพฯ
พรรคพวกที่มาก็ส่วนมากจะเป็นหน้าเดิมๆ เหล้ายาปลาปิ้ง ก็ผลัดกันซื้อหรือไม่ก็แชร์กันออก กินที่บ้านได้ประโยชน์คือประหยัด และแน่ๆไม่มีโรคแทรก คือยำตีนมนุษย์ หรืออาจเป็นของหวานเม็ดร้อน มาเร็วตายเร็ว จึงรับประกันความปลอดภัยด้วยประการทั้งปวง
อ้ายสอนภารโรงจอมกระล่อน เป็นเบ้ประจำวงเหล้า มันมีมอไซค์เก่าๆคันหนึ่ง เป็นรถประจำกาย อ้ายนี่ เป็นเหมือนม้าด่วน ใช้ได้สารพัด ที่สำคัญซื้อของ เช่น เหล้า กับแกล้ม หรือแล้วแต่จะสั่ง ถ้ามีงานกินเหล้า รับใช้ฟรี แต่ถ้านอกรายการไม่มีการตั้งวง มันบอกขอค่าน้ำมันบ้าง..เพราะรถต้องเติมน้ำมัน ไม่ใช่น้ำตามก๊อก..เอากะมันอ้ายนี่..
รั้วระหว่างบ้านเป็นรั้วคอนกรีตสูง 2 เมตร เท่าที่รู้จากชาวบ้านได้ความว่า เจ้าของบ้านสองหลังนี้ไม่ค่อยถูกกัน ฝ่ายหนึ่งจึงสร้างรั้วสูงท่วมหัว อีกฝ่ายจึงแก้เผ็ดด้วยการ สร้างส้วมมาติดรั้วซะเลย เพื่อความสะใจ ..
ผัวเมียคู่นี้ ตอนที่อารมณ์ดีๆ พูดจาภาษดอกไม้สดชื่นข้าวใหม่ปลามัน ขานชื่อกัน จ๊ะจ๋า ทำให้รู้ว่าผู้ชาย ชื่อโหน่ง ผู้หญิงชื่อ สวย พ่อแม่เข้าใจตั้งเพราะหล่อนสวยสมชื่อ ซ้ำหุ่นยังดีอีกต่างหาก..
มันมีข้อสังเกตบางอย่าง ผมไม่ใช่คนสอดรู้สอดเห็นอะไร เพียงแต่เหตุการณ์มันเกิดบ่อยและซ้ำไปมาจึงเป็นที่สังเกต
ถ้าไฟในบ้านเปิดจนดึกดื่น แสดงว่า สวย อยู่คนเดียว คือผัวไปทำงานต่างจังหวัด แต่ถ้าวันไหน ไฟปิดแต่หัวค่ำ นั่น คือ ผัวอยู่บ้าน...
พูดถึงเรืองห้องน้ำ ..
สวยชอบมาเข้าห้องน้ำตอนค่ำๆ เสียงอาบน้ำเสียง ฮำเพลง อย่างสบายอารมณ์ เพราะพวกผมก็นั่งกินกันอยู่ไม่ห่างจากกำแพง...แต่หากผัวอยู่ไม่มีเสียงเพลง.จะรีบอาบ เสียงน้ำดังไม่กี่ซู่ก็เป็นอันเสร็จ แต่บางวันเล่นเอาวงเหล้าหูผึ่ง เพราะมีเสียงทั้งคู่อยู่ในห้องน้ำด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน ทำให้คนที่ได้ยิน ต่างจินตนาการไปไกลถึงขอบฟ้า..
วันหนึ่งช่วงเช้าผมกำลังเปิดประตูจะไปทำงาน สวยเดินหน้ามุ่ยมาหาที่ประตู
“น้า ! รถหนูเสีย ขอติดรถไปด้วยคน”..
นึกเคืองอยู่ในใจ เรียกน้า เชียวหรือ ...แต่ก็นึกดีใจอยู่ลึกๆ
ภาพของสวย แต่งตัวกระโปรงสั้นเหนือเข่าเกือบคืบ หน้าขาขาวผ่องเป็นยองใย ยิ่งกระทบกับแสงแดดยามเช้า มันดูนวลตาจริงๆๆ..
ผมต้องเอามือป้ายริมฝีปากโดยที่สมองยังไม่ทันสั่ง มันไปโดยอัตโนมัติ รูจมูกรู้สึกเปียกเอามือไปแตะแล้วเอามาดู กลัวเป็นเลือดกำเดาไหล...แต่ไม่ใช่ โล่งอกไป..
คนข้างบ้าน
ราสส์ กิโลหก
ดึกดื่นเที่ยงคืน เสียงคนทะเลาะกันดังลั่น เสียงดังมาก จนผมต้องตื่นขึ้นมา ใครมาทะเลาะอะไรกัน มองดูนาฬิกา เกือบตี 1 แล้ว มันเป็นเวลาที่ชาวบ้านต้องพักผ่อนหลับนอน..
มันเป็นเสียงผู้หญิงกับผู้ชาย ไม่ต้องเงี่ยหูฟัง เพราะมันดังอยู่แค่ข้างบ้าน มีเพียงรั้วคอนกรีตสูง 2 เมตรกั้นอยู่เท่านั้น..
ไม่มีการลดราวาศอกกัน ใหม่ๆก็คุณ ผม หนักๆเข้าเป็นเป็นกู ..ตอนปลาย
ข้างบ้านผมหลังนี้ เจ้าของบ้านให้ผัวเมียคู่นี้เช่าอาศัย ผัวเป็นเซลแมนของบริษัทเครื่องไฟฟ้าแห่งหนึ่ง ส่วนเมีย ทำงานในบริษัทเดียวกัน อายุประมาณ ไม่น่าเกิน 40 ปี.
พวกเขาเพิ่งเข้ามาอยู่ไม่กี่เดือน ผัวนั้นมีภารกิจ ต้องออกต่างจังหวัดบ่อยๆ ไปครั้งละ 7-8 วัน เดือนหนึ่งไป 2 ครั้ง ทำให้ไม่ค่อยอยู่บ้าน..
แต่เมียอยู่บ้านทุกวัน ทั้งสองไม่มีลูก ..
ผมไม่ค่อยได้คุยกับเขาเพราะท่าทางผัว จะหวงเมีย ผัวหัวล้าน ตัวเตี้ย แต่เมียขาวสวย แต่งตัวก็เก่ง ไม่รู้ว่าตาหัวเหม่งไปสอยดอกฟ้ามาได้ไง..
ถ้าพูดตามภาษาโบราณ ก็เข้าทำนอง ดอกฟ้ากับหมาวัด..
อันตัวผมนั้น พื้นเพมีบ้านอยู่ในกรุงเทพ อาชีพรับราชการ โดนย้ายออกมาประจำที่ต่างจังหวัด จึงมาเช่าบ้านหลังนี้อยู่อาศัย .และผมอยู่คนเดียวไม่ได้ขนครอบครัวมาด้วย วันศุกร์จะเดินทางกลับกรุงเทพฯ และจะกลับมาอีกครั้งในวันจันทร์ตอนเช้าเข้าที่ทำงานเลย..พฤติกรรมจะเป็นอย่างนี้ ผมย้ายมาที่จังหวัดนี้ได้ 2 ปีแล้ว
เสียงทะเลาะเงียบไปแล้ว ดูตามสถานการณ์ผัวคงเพิ่งกลับจากต่างจังหวัด ไม่นานไฟในบ้านก็ปิดเงียบ ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดมาอีกเลย...ทั้งที่พยายามเงี่ยหูฟัง...
............................................................
ข้าราชการที่ไปรับตำแหน่งตามต่างจังหวัด เหมือนคนโสดน้อยๆๆ...ไม่มีลูกเมียให้กวนใจ อิสรเสรี ตอนเย็นพรรคพวกที่ทำงานมักมารวมตัวกินเหล้ากันที่บ้านผม เพราะสะดวกสบาย..ปราศจากปีศาจประจำบ้าน..
เราจะมารวมตัวกินกันเกือบทุกวัน เพราะตอนเย็นๆเลิกงานแล้ว ไม่มีอะไรทำ ยกเว้นเย็นวันศุกร์ จนถึงวันอาทิตย์ เพราะผมต้องกลับบ้านที่กรุงเทพฯ
พรรคพวกที่มาก็ส่วนมากจะเป็นหน้าเดิมๆ เหล้ายาปลาปิ้ง ก็ผลัดกันซื้อหรือไม่ก็แชร์กันออก กินที่บ้านได้ประโยชน์คือประหยัด และแน่ๆไม่มีโรคแทรก คือยำตีนมนุษย์ หรืออาจเป็นของหวานเม็ดร้อน มาเร็วตายเร็ว จึงรับประกันความปลอดภัยด้วยประการทั้งปวง
อ้ายสอนภารโรงจอมกระล่อน เป็นเบ้ประจำวงเหล้า มันมีมอไซค์เก่าๆคันหนึ่ง เป็นรถประจำกาย อ้ายนี่ เป็นเหมือนม้าด่วน ใช้ได้สารพัด ที่สำคัญซื้อของ เช่น เหล้า กับแกล้ม หรือแล้วแต่จะสั่ง ถ้ามีงานกินเหล้า รับใช้ฟรี แต่ถ้านอกรายการไม่มีการตั้งวง มันบอกขอค่าน้ำมันบ้าง..เพราะรถต้องเติมน้ำมัน ไม่ใช่น้ำตามก๊อก..เอากะมันอ้ายนี่..
รั้วระหว่างบ้านเป็นรั้วคอนกรีตสูง 2 เมตร เท่าที่รู้จากชาวบ้านได้ความว่า เจ้าของบ้านสองหลังนี้ไม่ค่อยถูกกัน ฝ่ายหนึ่งจึงสร้างรั้วสูงท่วมหัว อีกฝ่ายจึงแก้เผ็ดด้วยการ สร้างส้วมมาติดรั้วซะเลย เพื่อความสะใจ ..
ผัวเมียคู่นี้ ตอนที่อารมณ์ดีๆ พูดจาภาษดอกไม้สดชื่นข้าวใหม่ปลามัน ขานชื่อกัน จ๊ะจ๋า ทำให้รู้ว่าผู้ชาย ชื่อโหน่ง ผู้หญิงชื่อ สวย พ่อแม่เข้าใจตั้งเพราะหล่อนสวยสมชื่อ ซ้ำหุ่นยังดีอีกต่างหาก..
มันมีข้อสังเกตบางอย่าง ผมไม่ใช่คนสอดรู้สอดเห็นอะไร เพียงแต่เหตุการณ์มันเกิดบ่อยและซ้ำไปมาจึงเป็นที่สังเกต
ถ้าไฟในบ้านเปิดจนดึกดื่น แสดงว่า สวย อยู่คนเดียว คือผัวไปทำงานต่างจังหวัด แต่ถ้าวันไหน ไฟปิดแต่หัวค่ำ นั่น คือ ผัวอยู่บ้าน...
พูดถึงเรืองห้องน้ำ ..
สวยชอบมาเข้าห้องน้ำตอนค่ำๆ เสียงอาบน้ำเสียง ฮำเพลง อย่างสบายอารมณ์ เพราะพวกผมก็นั่งกินกันอยู่ไม่ห่างจากกำแพง...แต่หากผัวอยู่ไม่มีเสียงเพลง.จะรีบอาบ เสียงน้ำดังไม่กี่ซู่ก็เป็นอันเสร็จ แต่บางวันเล่นเอาวงเหล้าหูผึ่ง เพราะมีเสียงทั้งคู่อยู่ในห้องน้ำด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน ทำให้คนที่ได้ยิน ต่างจินตนาการไปไกลถึงขอบฟ้า..
วันหนึ่งช่วงเช้าผมกำลังเปิดประตูจะไปทำงาน สวยเดินหน้ามุ่ยมาหาที่ประตู
“น้า ! รถหนูเสีย ขอติดรถไปด้วยคน”..
นึกเคืองอยู่ในใจ เรียกน้า เชียวหรือ ...แต่ก็นึกดีใจอยู่ลึกๆ
ภาพของสวย แต่งตัวกระโปรงสั้นเหนือเข่าเกือบคืบ หน้าขาขาวผ่องเป็นยองใย ยิ่งกระทบกับแสงแดดยามเช้า มันดูนวลตาจริงๆๆ..
ผมต้องเอามือป้ายริมฝีปากโดยที่สมองยังไม่ทันสั่ง มันไปโดยอัตโนมัติ รูจมูกรู้สึกเปียกเอามือไปแตะแล้วเอามาดู กลัวเป็นเลือดกำเดาไหล...แต่ไม่ใช่ โล่งอกไป..