คือเราย้ายรร.อะค่ะ เราเลยมีปัญหาค่อนข้างเยอะแล้วเราเฟรนลี่ไงคะอยากมีเพื่อนเยอะๆไวๆจนเพื่อนไว้ใจมากเกินไปเล่าทุกอย่างให้ฟังหมดเลยจนเรารับเริ่มไม่ไหวแล้ว+กับปัญหาทางบ้านคือบ้านค่อนข้างกดดันถ้าทำแบบโน่นแบบนี้จะโดนแบบโน่นแบบนี้โทษหนักสุดที่จะโดนคือไล่ออกจากบ้านค่ะ ถ้าน้อยสุดก็ลดเวลาพักเปลี่ยนเป็นเรียนประมาณนี้ แล้วคือตอนแรกๆเราโอเคทุกอย่างเลยค่ะแบบครูสอนเข้าใจเพื่อนก็น่าจะโอเคแต่พอผ่านไปเพื่อนก็จะพูดแรงขึ้นเหมือนคิดว่าสนิทกันแต่เราไม่ชินไงคะ เราเลยเริ่มกังวลค่ะแบบอยากอยู่คนเดียวอย่ามายุ่งจะดีมาก งานกลุ่มเราขออยู่กับเพื่อนเก่าที่มาต่อห้องที่เราเรียนอยู่เอาอะค่ะถ้าอยู่กับคนอื่นเราจะได้ทำงานคนเดียวเองเลยT^T แล้วก็เราเป็นนักดนตรีต้องซ้อมทุกวันใน1อาทิตย์พักวันเดียวเลยค่ะที่เหลือซ้อมดึกสุด2ทุ่มเช้าสุด5โมงเย็น เราก็เริ่มเบื่อเลยค่ะ แล้วเราจะชอบฟังเพลงร้องเพลงเต้นบลาๆ แต่เรากลับเบื่อทุกอย่างที่เคยทำมาเราก็คิดว่าเราคงทำบ่อยเกินแต่เต้นหนิเรานานๆทีครั้งนะไม่น่าจะเบื่อแล้วมันดันมีเรื่องมาดราม่าเกี่ยวกับเต้นอีกอะค่ะ ตอนนี้เลยเบื่อโลกมากๆ แล้วตอนเช้าบางวันเราจะกินข้าวแล้วอยากอ้วก ปวดหัวนิดหน่อยคิดภาพตัวเองตายแล้วค่ะ
อาการตอนนี้เป็นมารวมๆจะ2สัปดาห์คะ
1.ทานอาหารแล้วอยากจะอ้วกออกมาต้องคุมสติมากๆเลยค่ะ
2.ปวดหัวเจ็บนิดเจ็บหน่อยจะคิดว่าตัวเองเป็นโรคร้ายแล้วนึกภาพตัวเองตาย เช่น ตอนเช้าไม่ได้เครียดง่วงเฉยๆเราปวหัวข้างเดียวขึ้นมาสิ่งแรกที่เราคิดคือเส้นเลือดในสมองเรากำลังจะแตกแล้วเราจะตายคาโต๊ะ)
3.เบื่อทุกอย่างที่เคยทำมาไม่ว่าจะฟังเพลง อ่านหนังสือ เล่นดนตรี เล่นเกมแล้วก็ไม่คิดว่าทำอะไรแล้วสุกสักอย่างค่ะ
4.ขาดเพื่อนไม่ค่อยได้ค่ะ ถ้าขาดก็ฟุ้งซ่านแล้วก็จะมโนว่าตัวเองไปโน่นไปนี้แล้วคุยกับคนอื่นๆทั้งที่จริงเรานั่งพูดคนเดียวเป็นชั่วโมงๆ
5.รู้สึกเครียดเหมือนไร้ค่าเวลาอยุ่ที่บ้านเพราะบ้านเหมือนไม่สนใจเราเลยซ้อมดนตรีกลับมาเหนื่อยๆไม่เคยถามว่าเหนื่อยมั้ย แล้วก็ครอบครัวไม่เคยให้กำลังใจเลยมีแต่กดดันได้ที่1ก็ว่าฟรุกไม่ได้ที่1ก็ว่าไม่ดี
6.นอนดึกมากค่ะ ทั้งทีตอนแรกย้ายรร.มันไกลบ้านเราหลับ4ทุ่มตื่น6โมงครึ่งทุกวันตอนนี้เปลี่ยนเป็นนอนตี1-ตี2ตื่นเวลาเดิมมาแบบนี้สักอาทิตย์กว่าได้แล้วค่ะ เช้าสุดที่ให้ตัวเองได้คือเที่ยงคืน เราพยายามบังคับตัวเองนอนแล้วจะฟุ้งซ่านค่ะ
ขอบคุณที่ตอบนะคะ มีวิธีแก้(ถ้าเราเป็นจริงๆ)แบบทำเองได้โดนไม่ใช้ยาด้วยจะดีมากค่ะเพราะตั้งแต่เป็นทั้งหมดมาเราจะชอบดราม่ากับตัวเองแล้วตื่นมาจะเจ็บคอกินยาแก้อักเสบแผงนึ่งแล้วค่ะแล้วเรากลัวเป้นอะไรไปเพราะยาเลยที่เหลือปล่อยมันหายเองก็เป็นๆหายๆมาค่ะ
รู้สึกเบื่อทุกอย่างเคยคิดว่าตัวเองตาย เรียกโรคซึมเศร้ามั้ย?
อาการตอนนี้เป็นมารวมๆจะ2สัปดาห์คะ
1.ทานอาหารแล้วอยากจะอ้วกออกมาต้องคุมสติมากๆเลยค่ะ
2.ปวดหัวเจ็บนิดเจ็บหน่อยจะคิดว่าตัวเองเป็นโรคร้ายแล้วนึกภาพตัวเองตาย เช่น ตอนเช้าไม่ได้เครียดง่วงเฉยๆเราปวหัวข้างเดียวขึ้นมาสิ่งแรกที่เราคิดคือเส้นเลือดในสมองเรากำลังจะแตกแล้วเราจะตายคาโต๊ะ)
3.เบื่อทุกอย่างที่เคยทำมาไม่ว่าจะฟังเพลง อ่านหนังสือ เล่นดนตรี เล่นเกมแล้วก็ไม่คิดว่าทำอะไรแล้วสุกสักอย่างค่ะ
4.ขาดเพื่อนไม่ค่อยได้ค่ะ ถ้าขาดก็ฟุ้งซ่านแล้วก็จะมโนว่าตัวเองไปโน่นไปนี้แล้วคุยกับคนอื่นๆทั้งที่จริงเรานั่งพูดคนเดียวเป็นชั่วโมงๆ
5.รู้สึกเครียดเหมือนไร้ค่าเวลาอยุ่ที่บ้านเพราะบ้านเหมือนไม่สนใจเราเลยซ้อมดนตรีกลับมาเหนื่อยๆไม่เคยถามว่าเหนื่อยมั้ย แล้วก็ครอบครัวไม่เคยให้กำลังใจเลยมีแต่กดดันได้ที่1ก็ว่าฟรุกไม่ได้ที่1ก็ว่าไม่ดี
6.นอนดึกมากค่ะ ทั้งทีตอนแรกย้ายรร.มันไกลบ้านเราหลับ4ทุ่มตื่น6โมงครึ่งทุกวันตอนนี้เปลี่ยนเป็นนอนตี1-ตี2ตื่นเวลาเดิมมาแบบนี้สักอาทิตย์กว่าได้แล้วค่ะ เช้าสุดที่ให้ตัวเองได้คือเที่ยงคืน เราพยายามบังคับตัวเองนอนแล้วจะฟุ้งซ่านค่ะ
ขอบคุณที่ตอบนะคะ มีวิธีแก้(ถ้าเราเป็นจริงๆ)แบบทำเองได้โดนไม่ใช้ยาด้วยจะดีมากค่ะเพราะตั้งแต่เป็นทั้งหมดมาเราจะชอบดราม่ากับตัวเองแล้วตื่นมาจะเจ็บคอกินยาแก้อักเสบแผงนึ่งแล้วค่ะแล้วเรากลัวเป้นอะไรไปเพราะยาเลยที่เหลือปล่อยมันหายเองก็เป็นๆหายๆมาค่ะ