เย็นวันเสาร์ที่ผ่านมาตั้งใจจะไปหาดอกไม้ใบหญ้าถ่ายเล่นแถวศูนย์ธรรมชาติแถวใกล้ๆบ้านที่เป็นแหล่งวัตถุดิบสำคัญของผมที่มีดอกไม้ต้นหญ้าสวยๆให้ถ่ายเกือบตลอดปียกเว้นฤดูหนาว แต่พอเดินผ่านสวนหย่อมก็เจอกับเจ้าฮัมมิ่งบินไปบินมาแย่งน้ำหวานกันผมจึงเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ถ่ายนกฮัมมิ่งดีกว่า...แต่พกกล้อง Sony A7ii มาตัวเดียวแถมเลนส์เทเลที่ระยะยาวที่สุดที่ติดในกระเป๋ากล้องมาก็มีแต่Canon 200/2.8L ซึ่งเป็นเลนส์ออโต้ โชคดีหน่อยที่ผมมี  EF to E Mount Adapter ติดมาด้วยเลยจับเลนส์ออโต้ Canon 200/2.8L มาหมุนโฟกัสด้วยมือเอง (ที่จริงผมถนัดอยู่แล้วเพราะถ่ายนกตัวเล็กขนาดนี้ออโต้ไม่เคยโฟกัสทัน) ยืนปักหลักถ่ายนกฮัมมิ่งอยู่ประมาณ 2 ช.ม.เศษท้องฟ้ามืดไม่รู้ตัว กดชัตเตอร์รัวๆไป 1300 ภาพแต่คัดออกมาได้แค่ประมาณ 30 ภาพที่คิด
ว่าพอดูได้มาให้ชมกันด้านล่างนี้แหละครับ

ที่ศูนย์ฯจะมีขวดน้ำหวานสำหรับฮัมมิ่งกินตลอดช่วงฤดูร้อน

นกฮัมมิ่งจำเป็นต้องมีปากยาวๆก็เพื่อใช้ดูดน้ำหวาน

อินทรีผงาดฟ้า

เหยี่ยวถลาลม

ฮัมมิ่งเป็นนกขี้หวงจะไล่ตีอีกตัวที่มาแย่งน้ำหวานตลอด

บางครั้งไล่จิกตีจนหายไปไกลแต่ก็โดนอีกตัวเป็นตาอยู่มาแย่งดูดน้ำหวาน

ฮัมมิ่งจะสามารถบินนิ่งๆอยู่ในอากาศได้และบินถอยหลังได้

ปกติแล้วนกฮัมมิ่งจะเป็นนกที่หวงน้ำหวานจะคอยเฝ้าขวดน้ำหวานตลอดเวลาถ้าตัวอื่นเข้ามาใกล้ก็จะบินเข้าไปโจมตีทันที ตอนที่นกฮัมมิ่งต่อสู้กันเป็นภาพที่เร็วจนแทบมองไม่เห็นเพราะฮัมมิ่งเป็นนกตัวเล็กมากแต่ก็บินเร็วมากดังนั้นการจับภาพนกฮัมมิ่งต่อสู้กันได้จึงยากมากต้องมีโชคช่วยอยู่บ้าง

กินโต๊ะจีน

กินด้วยกันได้ไม่นานก็ต้องตีกัน


ขอบคุณทุกท่านที่แวะชมอีกครั้งครับ