ทำไมผมถึงฆ่าตัวตาย...?
  ผมโตมาด้วยสังคมที่มีแต่การเปรียบเทียบ กดดันจากสิ่งแวดล้อมข้างๆ ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของเรื่องเรียน เรื่องต่างๆ เอาเป็นว่ารายละเอียดมันเยอะมากมันสะสมเป็นเวลานาน จนผมคิดว่าตัวผมเองเกิดมามีประโยชน์อะไร และถ้าผมตายไปละจะมีใครคิดถึงผมไหม หรือเสียใจอะไรไหม ตอนนั้นผมเป็นเด็กวิธีการที่จะฆ่าตัวตายนั้นคิดได้ไม่กี่วิธี และวิธีที่ได้ทำนั้นก็คือ วิธีผูกคอตาย....!!!
  
   ในวันที่ผมผูกคอตายนั้น ได้มีคนคนหนึ่งพูดประโยคสั้นๆ  ขึ้นมาว่า จะไปตายที่ไหนก็ไป....

  ผมไม่ลังเลใจเลย เดินเข้าไปในสวน พร้อมเชือกไนลอน ปีนขึ้นต้นไม้หวังผูกคอฆ่าตัวตาย แล้วก็ทำการฆ่าตัวตาย ในจังหวะที่ก่อนจะตาย ตอนจังหวะลมหายใจจะหมด ผมบอกได้เลยว่าช่วงนั้นผมโหยหายที่จะมีชีวิตอยู่ มันไม่ง่ายเลยที่จะตาย และแล้วผมก็ไม่ตายเชือกที่ผมผูกมันหลุด คงด้วยความเป็นเด็กในตอนนั้นจึงทำให้เชือกที่ผูกไม่แน่นพอ จังหวะดิ้นลมหายใจสุดท้ายผมล่วงลงสู่พื้น พร้อมกับแผลที่โดนเชือกบาดบริเวณคอ
  ผมนั่งร้องไห้กับตัวเองว่า...การตายไม่ใช่เรื่องง่ายและสนุกเลย....

   ผมเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากฆ่าตัวตายนะครับ แต่ผมอยากให้คนที่พยายามอยากฆ่าตัวตาย ลองพยายามมีชีวิตอยู่สู้ไปกับตัวเองครับ แล้วคุณจะไม่อยากตายอีก......