ผ่านไปกี่ฤดู แห่งเวลา
เราพบพรากจากลา มาเท่าไหร่
ไม่ว่าพบคบหา ฐานะใด
แยกต่างคนต่างไป คนละทาง

     พบคนใหม่แต่คนเก่า ยังระลึก
เพราะรู้สึกคนเก่า ใช่ทุกอย่าง
จีบคนใหม่ก็เพ้อฝัน มันเลือนลาง
เพราะครึ่งๆกลางๆ ไม่เข้าตา

     ความรักคือการให้ ใจต่อกัน
ยิ่งผ่านวันยิ่งมี ทวีค่า
ไม่ต้องอ้างสาบาน  หรือสัญญา
  เพราะเวลาหมักบ่ม ใช่งมงาย

     ผ่านไปกี่ฤดู แห่งเวลา
คนใหม่มาแต่คนเก่า ยังไม่หาย
ยิ่งผ่านวันยิ่งตระหนัก รักมากมาย
ผูกพันได้ด้วยศรัทธา ประชาใจ

       ...........

    ขอให้กำลังใจท่านยิ่งลักษณ์ครับ

   อาร์ต โฟล์คสวาเกน


( ขออนุญาตลดขนาดไฟล์ภาพประกอบครับ )