สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของผมเองครับ  สมัยอยู่ม.ปลายผมแอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงครับ เธอน่ารักมากเหมือนนางฟ้าสำหรับผมเลยครับ แต่ตัวผมนี่สภาพดูไม่ได้เลยครับขี้เหร่มากกก ก็พยายามจะจีบเธอนั้นแหละครับ ด้วยความที่ไม่เคยมีแฟนและไม่เคยจีบ ผู้หญิงเลยครับ ก็หาเฟซบุ๊คของเธอจนเจอ แต่ก็ไม่กล้าแอดนะครับ เข้าไปส่องๆ อยู่ 3 วันถึงจะรวบรวมความกล้ากดแอดเฟรนไป หลังจากนั้นซัก 3-4 วันเธอก็กดรับเพื่อน ผมดีใจมากครับ รู้สึกดีสุดๆ เลย ก็ทักไปตามระเบียบนะครับ ด้วยความที่ไม่เคยได้ทักผู้หญิงเลย ก็กลายเป็น "ขอบคุณที่รับแอดนะครับ" เค้าก็ตอบตามมารยาท  "ค่าาา" แค่เค้าตอบผมก็ดีใจสุดๆเลยล่ะครับ ตามประสาคนมีความรัก หลังจากนั้นก้มีกำลังใจครับ ทักไปบ่อยเลย ฝันดีนะครับ ทุกๆวัน เธอก็อ่านนะครับ แต่ไม่ตอบ 5555 แต่ผมก็ตื้อครับ ทักไปเรื่อยๆ จนเธอก็ตอบว่า "จ้า" บ้างไรบ้าง ก็พอเข้าใจนะครับ ผมสืบจนได้รู้อะไรหลายๆอย่างเลยครับ เะอชอบแมวและรักสัตว์ มากๆ  ชอบดิ่มน้ำอะไร และอยากเรียนอะไรต่อ (เธอยังไม่เคยเห็นผมเลยนะครับอาจจะกลัวๆ ด้วย)มีอยู่วันนึง ผมทำขนมไปให้เธอก็เป็นจุดเริ่มต้นที่เธอเจอผมครับ และแน่นอน ผมขี้เหร่มากๆ แต่เธอก็ยังรับไว้นะครับ รู้สึกดีมากๆ หลังจากนั้นก็คุยๆ กับเธอมาเรื่อยๆ ครับ เธอก็ตอบผมตามมารยาทนะครับ จนจบ ม.ปลาย เธอก็มห้ผมเขียนเฟรนชิพให้นะครับ ผมก็เลยบอกชอบเธอผ่านเฟรนชิพไป (ข้ามมานะครับเพราะมีหลายๆ มาก เอาเป็นว่า เธอมองผมเป็นเพื่อนที่ดีคนนึง)  ซึ่งผมก็รู้ตัวดีนะครับว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางมาชอบผมแน่นอน แม้ว่าผมจะพยายามเท่าไหร่ก็ตาม จนตอนนี้เธอไปอยู่มหา'ลัย แล้วครับเจอสังคมใหม่ๆ เจออะไรใหม่ๆ  แต่ตัวผมจนตอนนี้ก็ยังชอบเธอเหมือนเดิมครับ พยายามตัดใจไปหลายรอบมากแต่ก็กลับมาชอบใหม่เหมือนเดิม และรู้สึกว่า ผมไม่สามารถรักใครได้นอกจากเธออีกแล้วครับ  ทุกครั้งที่ผมพยายามจะหาคนใหม่มาแทน จะรู้สึกผิดมากๆ ทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรกับผมนะครับ แต่ผมก็อยากเป้นแฟนกับเธอมากๆ ครับ มันเกินคำว่าชอบไปแล้ว จนโสดถึงตอนนี้เลยครับ และผมก็มีแผนว่าจะไปบอกชอบเธออีกครั้ง ถ้าเธอไม่ได้ไปมีแฟนซะก่อน อยากดูแลเธอมากๆ เลยครับ 😭