เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราที่เกิดขึ้นนานแล้วนะคะ สมัยที่มีการชุมนุมชัต... ตอนนั้นกระแสดังมาก ทุกคนออกไปม็อบกันหมด ทั้งดารา
ทั้งเด็กมหาลัย (คืออาจารย์ให้ไปม็อบอะไรงี้อะค่ะ) เห็นถ่ายรูปมาลงกันเยอะ ตอนนั้นตามตรงเราไม่ค่อยเห็นด้วยกับการเอาธงชาติมาใช้เป็นสัญลักษณ์ของฝ่ายตัวเอง ใครชุมนุมแล้วบาดเจ็บเราเห็นใจทั้งนั้นค่ะ ส่วนใหญ่ถ้าอยากดูข่าวอะไรจะอ่านจะใน FB ทำให้เห็นความเห็นหลายฝ่าย

ทีนี้เราฝึกงานละเข้าไปสัปดาห์แรก เขาชวนไปม็อบค่ะ เราก็ยังเด็กค่ะ ยอมรับว่าผิด คิดผิดว่าคนเราไม่น่าบ้าการเมืองขนาดแยกแยะอะไรไม่ออก เราซื่อมาก
ไหลตามน้ำไม่ค่อยเป็น จะด่าเราโง่ก็ได้นะ ก็ซื่อๆ ไปตรงๆ ว่าเราไม่สะดวก กลายเป็นว่าเขามองว่าเราเป็นอีกฝ่ายนึง ทำให้หัวหน้าไม่คุยกับเรา แทบจะมองเราเป็นอากาศเลยค่ะ ไม่สอนงาน ไม่อะไรทั้งนั้น ทั้งที่ตอนแรกดูใจดีมากๆ แต่พี่ๆ ที่นั่นก็ดีนะคะ พอจบฝึกงาน เขาประเมินคะแนนเรา ผลออกมาเกือบจะน้อยที่สุดในคลาสเลยทีเดียว เราไม่ใช่เด็กเรียน เราเป็นเด็กกลางๆ แต่งานปฏิบัติเราคะแนนค่อนข้างดีนะคะ ไม่เคยมีปัญหามาก่อน พอมาฝึกงานเท่านั้นแหละ เกือบจะไม่ผ่าน อาจารย์ยังงงกับคะแนนประเมินของเราเลยค่ะ

ผลที่เขาทำกับเรา ทำให้เราไม่ทำงานในวงการสายนั้นอีกต่อไปค่ะ ไม่ว่าจะยังไง
เราแค่อยากมาระบายให้ฟังเฉยๆ นะคะ ทุกวันนี้มันเป็นปมในใจว่าเราทำอะไรให้เขาหรอ พอมาทุกวันนี้นึกจะแค้นก็แค้นนะ แต่ก็ได้แต่ทำใจ


**** edit ต้องขออภัยที่ใช้ชื่อกระทู้ไม่ถูกนะคะ เราหมายถึงในแง่ของการมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างเรื่องการเมือง
แต่คอมเม้นก็มีมาเรื่องเกี่ยวกับเศรษฐกิจ เราต้องขอโทษจริงๆ เราไม่ได้อยากให้โฟกัสตรงนั้นเท่าไร กลัวจะมีดราม่ากัน