สวัสดีคะเรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบคนๆนึงคะ เขารุ่นเดียวกับเราแต่อยู่กันคนละห้อง เราเลยตัดสินใจแอดเฟสแล้วก็ทักเขาไปชวนคุยคะแต่เขาก็ตอบแบบเดิมๆเราก็รู้นะคะว่าเพราะอะไร อีกอย่างเราก็รู้ด้วยว่าเขาชอบใคร แต่ก็คุยกับเขาได้สักพักคะเรารู้สึกบางครั้งว่าที่พยายามไปก็ไม่มีความหมายเลยเราเลยเลิกคุยกับเขาไปคะ แต่เวลาเจอที่รร.เราก็ทักเขาบ้างนะคะเขาก็คุยกับเรา เราก็โอเคคะเป็นแบบนี้ก็ได้อย่างเราก็รู้จักกัน เราเลยพยายามตัดใจคะ(ช่วงนั้นปิดเทอมพอดี)เราทำทุกอย่างที่จะไดเไม่นึกถึงเขา เราเลิกส่องเฟส ส่องไอจี จนเรารู้สึกว่าเราตัดใจได้แล้วเวลาเพื่อนแซวหรือพูดถึงเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรคะ(ใจไม่เต้น ไม่เขิน) พอขึ้นม.ปลายเราอยู่คนละรร.กับเขาคะ แต่ก็ไม่ได้ไกลกันมากนะคะ คือว่าทุกสิ้นปีรร.เราจะมีงานใหญ่มาจัดอยู่ทุกปีคะ ก็จะมีบ้านบอล ยิงปืน ขายของ อาหารมาคะ (คือช่วงนั้นใครจะเขามารร.ก็ได้ *งานนี้จัดประมาณอาทิดนึงคะ) มีอยู่วันนึงรร.เขาเรียนรด.และวันนั้นเรามีคาบว่างพอดีคะ เราเลยอยู่แถวๆงานแล้วก็บังเอิญเจอเขาคะ เราตกใจนะ ไม่คิดว่าจะมาเพื่อนเราก็แซวคะเราเอามือปิดหน้า เขาก็หันมาแต่ก็ไม่ได้ทักอะไรกัน เขาก็ยิ้มปกตินะคะ จากนั้นเราก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลยคะ พอปีถัดมาคะเพื่อนของเขาก็ย้ายมารร.เราแล้วก็ยังมาอยู่ห้องเดียวกับเราอีกคะ เรานี้แบบอะไรจะบังเอิญขนาดนี้ อีกอย่างกลัวจะรู้ด้วยคะว่าเคยชอบคนๆนั้น แต่สุดท้ายคะ ก็รู้จนได้(จะร้องไห้) หลังจากนั้นก็โดนล้อตลอดคะ😂 มันก็ทำให้เราหวั่นไหวอีกครั้งนึง เราไม่ได้ให้อยากเป็นแบบนี้แต่เราห้ามใจไม่ไหวคะโดนล้อทุกวันเลย แต่เราก็ไม่ได้กลับไปทักไปคุยเหมืนเมื่อก่อนนะคะแค่ส่องบ้างเพ้อถึงบ้างบางครั้ง แต่เราก็ไม่ได้หวังอะไรจากเขาคะ แล้วพอวันนึงเขาอัพสเตตัส ประมานว่าเหมือนเขาจะมีคนคุยแล้วอ่าคะ เรารู้สึกเจ็บๆอีกครั้ง วันนั้นความรู้สึกเราแย่มากเลยคะ ถึงเราจะทำตัวให้มีความสุขนะคะแต่ข้างในเราพังมากๆเลย เราก็พยายามทำให้ลืมเขาสักที ไม่อยากกลับมาเป็นแบบนี้อีก ถ้าใครมีวิธีหรือคำแนะนำอะไรก็แนะนำได้นะคะ ขอบคุณคะ
ปล.กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ☺🙏