พ่อแม่ หรือคนรอบข้างมักจะบอกเสมอว่า ตอนเรียนอย่างเพิ่งมีแฟน เรียนจบไปค่อยหา ถึงสถานณ์นั้นแล้วที่ทำงานจะมีคนโสดที่อายุใกล้คราคราวเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง เหมือนตอนเรียนมหาลัยอยู่ไหม (กลัวขึ้นคาน) สำหรับผมชีวิตในตอนเรียนน่าจะเป็นการคบหาแฟนที่ดีกว่าตอนทำงาน สามารถคบลองดูใจไม่เสียหาย แล้วเมื่อเปรียบเทียบในยุคพ่อแม่นั้น หรือยุคก่อน ไม่มีโอกาศคบหาดูใจถึงเวลาญาติผู้ใหญ่ลงขันแห่ขันหมากแต่งงานทั้งๆที่ไม่มีโอกาศคบหาดู ปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือมารู้ตื้นลึกหรือไม่ชอการกระทำคำพูดจาของอีกฝ่ายจึงทำให้เกิดการหย่าร้าง(บางกรณีไม่ทุกคน)สิ่งที่ตามมาคือมีลูกน้อยติดมา ก็อาจเกิดปัญหาของเด็กขาดความอบอุ่น #อธิบายไปซ่ะไกลเลย  แต่คำถามก็ตามหัวข้อกระทู้แหล่ะครับช่วยๆตอบด้วยนะครับ