*ยืมล็อกอินของเพื่อนมานะคะ
จะมาเล่าเรื่องความรักของตัวเองที่เกิดขึ้นนานหลายปีแล้ว อาจจะเล่างงๆนะคะ เพราะบางช่วงก็จำไม่ได้ เข้าเรื่องเลย..สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่า อาร์ นะคะ คือจะเท้าความไปตอนที่จขกทก้าวเข้าสู่วัยรุ่นนะคะ แก่นๆเลย จขกทก็มีแฟนหนึ่งคนค่ะ ก็คบกันมาสักพักใหญ่เลย จขกทก็ได้รู้จักเพื่อนของแฟนค่ะ(แต่ถามว่าเขารู้จักเราไหมอันนี้ก็ไม่แน่ใจ ฮ่ะฮ่ะฮา) ลืมบอกไปค่ะ...แฟนเป็นทอมค่ะ ตอนนั้นแฟนจขกทไปส่งที่บ้านก็เลยเจอกันระหว่างทางกลับบ้าน จขกทกับแฟนอยู่คนละโรงเรียนกันนะคะ ก็มีจะไปรับไปส่งกันบ่อยๆก็จะเจอเพื่อนของแฟนค่ะ ขอแทนว่าเอนะคะ (พี่เอเป็นทอมค่ะ) เรากับพี่เอไม่เคยได้คุยหรือทำความรู้จักกันเป็นเรื่องราวเลยสักครั้งเดียว พอมาประมาณต้นเดือนธันวาคม จขกทก็ได้เลิกรากับแฟนไป ก็เหมือนจะจบแบบสวยๆ เพราะจขกทก็ไม่ได้ไปวุ่นวายกับชีวิตของแฟนไป เรื่องกับแฟนคนนี้ก็จบลง หลังจากนั้นจขกทก็กลับบ้านเอง ก็จะเจอพี่เอเป็นครั้งๆคราวๆ ตอนนั้นจขกทเพิ่งได้หัดเล่นIG ก็ไปหาไอจีของพี่เอจากไอจีของเพื่อนเราค่ะ (ฮ่ะฮ่า..มีความพยายาม) พี่เอก็กดติดตามกลับค่ะ แล้วก็เงียบหายไป จนวันนึงเราเปิดเฟสบุ๊คในคอมพิวเตอร์ เจอเฟสของพี่เอเด้งอยู่ข้างๆค่ะ(มันบังเอิญไปม่ะ?) เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยกดadd friendไปค่ะ พี่เอก็รับแอดเรา มีการทักหน้าไทม์ไลน์นิดหน่อย ก็เงียบหายกันไป อยู่ดีๆเรากับพี่เอก็ไปคุยกันในไลน์แล้ว ซึ่งไปมีไลน์กันตอนไหนอันนี้จขกทก็จำไม่ได้ ก็คุยกันทุกวัน แต่พี่เอตอบช้ามากๆๆๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะว่าก็แค่คนเพิ่งจะรู้จักและพูดคุยกัน วันนั้นเป็นวันเสาร์จขกทก็ตั้งตัสไลน์ว่า อยากกินไอติม พี่เอก็ทักไลน์มา ว่า...
พี่เอ : อยากกินติมหรอ พี่ไปเป็นเพื่อนไหม ?
อาร์ : จริงหรอคะ นี่หนูจริงจังนะ
พี่เอ : จริงสิ ไว้เดี๋ยวเจอกันนะ
ตอนนั้นเจ้าของกระทู้ใช้บีบีจ้า ไลน์ก็ยังโทรหากันไม่ได้ ได้แต่ส่งข้อความกันไปมา ใจเราก็ลุ้นนะว่าพี่เอจะมาจริงไหม แต่พี่เอก็มาค่ะ ในใจนี่แบบดีใจมาก คือแบบเหมือนปลื้มๆพี่เขานิดหน่อย (เชื่อว่าทุกคนก็เป็นโน๊ะ ความรู้สึกปลื้มๆรุ่นพี่เนี่ย555) ก็นั่งกินไอติมไปคุยกันไป แล้วพี่เอนางก็ขอเบอร์เราจ้า ใครจะไปเชื่อว่ะ จะมีคนขอเบอร์ตูด้วย
พี่เอ : ไหน ขอเบอร์หน่อยสิ
อาร์ : แน่ะๆ จะเอาไปทำไรคะ
พี่เอ : ก็เผื่อจะไปกินไรนี่ไง ได้โทรหากันได้ ไลน์เราก็โทรหากันไม่ได้ จะติดต่อกันได้ยังไง
(บทสนทนาก็จะประมาณนี้)
ด้วยความที่ จขกทเป็นคนพูดเก่งมาก ชอบเล่าเรื่องฮาๆ จากวันนั้นเราก็เลยสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม หลังจากวันที่ไปกินไอติมไม่นาน จขกทก็ได้เปลี่ยนโทรศัพท์ไปใช้ยี่ห้อแอปเปิ้ลแทน ด้วยความที่มีเบอร์โทรไลน์พี่เอก็เลยเด้งอัตโนมัติ แต่ไลน์ก็ยังวิดีโอคอลไม่ได้นะ เราก็เลยโหลดแทงโก้มาเล่นกัน ก็คุยกันบางครั้งบางคราว พี่เอเป็นคนชอบร้องเพลง นางก็จะชอบส่งเสียงร้องอันเพี้ยนๆมาให้ฟังในทุกๆคืน (นางดูสรรหาเนอะ) ลืมบอกไปว่าพี่เอมีแฟนแล้วนะคะ เราก็เคยถามเขาเรื่องแฟนพี่เอ พี่เอก็บอกแต่ว่าห่างๆกันแล้ว ไม่ค่อยได้เจอกัน (พี่เอกับแฟนพี่เออยู่โรงเรียนเดียวกัน จะไม่เจอกันได้ไงอ่ะ โกหกไม่เนียนเนอะๆ) เราจะกลับบ้านเวลาเดียวกัน เพราะบ้านเราอยู่ทางเดียวกัน แต่บ้านพี่เอจะถึงก่อนบ้านเรา เพราะความบังเอญหรือตั้งใจของพี่เอก็ไม่รู้ เรามักจะเจอพี่เอเสมอๆ เลยได้กลับรถเที่ยงเดียวกันทุกวัน ทำให้เราสนิทกันเข้าไปอีก ช่วงปีใหม่คืนเค้าท์ดาวน์บ้านพี่เอมีงานสังสรรค์ พี่เอ้ก็ไลน์มาบอกว่าอาจไม่ค่อยได้ตอบนะ เพราะว่าญาติๆมาบ้านเยอะ ไม่อยากเสียมารยาท เราก็โอเคๆไป แล้วเราก็นอนดูทีวี รายการนู้นนี้นั้น หลักๆก็ช่องอะไรสักอย่างที่ถ่ายทอดสดตรงเซ็นทรัลเวิร์ล คนเหงาข้ามปี 5555 พี่เอก็เหมือนเมาๆ ส่งไลน์มาหาบ้าง แบบอ่านยากๆหน่อย ต้องจับตัวข้างๆมาสะกดถึงจะถูก
พี่เอ : Happy new year
อาร์ : Happy new year เช่นกันนะคะ
พี่เอ : พี่มีไรจะบอก
พี่ว่า พี่ชอบน้องนะ (อันนี้เราแปลให้เลยละกัน)
อาร์ : พี่เมาแล้วอ่อ คออ่อนจริง (เปลี่ยนเรื่องไปค่ะ แต่ในใจก็ยิ้มๆนะ 5555)
แล้วพี่เอก็อ่านแต่ไม่ตอบ ด้วยความที่เราง่วง เราก็เลยปิดไฟนอน เช้ามาเราก็ไปทำบุญกับที่บ้านเรา ก็ไม่ค่อยได้ตอบพี่เอสักเท่าไร จนตอยใกล้จะนอนเราก็เลยตอบไลน์พี่เอไป แล้วก็คุยกันปกติ พี่เอก็บอกว่า"เรื่องเมื่อคืนมี่พิมพ์ไปอ่ะ พี่ล้อเล่นนะ พี่เมานิดหน่อย" เราก็เลยตอบ"จ้า"ใส่พี่เขาไป แล้วเราก็คุยกันจิปาถะไปเรื่อย
พี่เอ : เขียนการ์ดแลกกันมั้ย
อาร์ : ได้จ้าๆ
นี่ๆ อาร์อยากกินฟันโออ่ะ พรุ่งนี้กลับถึงบ้านอาร์จะซื้อฟันโอกินให้หนำใจเลย
พี่เอ : เอาสิๆ ระวังปวดฟันละ
วันหยุดปีใหม่ผ่านไป โรงเรียนก็เริ่มทำการเรียนการสอนเหมือนเดิม เราก็ไม่ลืมที่จะหยิบการ์ดของเราใส่แฟ้มไปด้วย เผื่อตอนเย็นเจอกันได้แลกกัน พอเลิกเรียนเราก็กำลังจะกลับบ้าน พี่เอก็โทรมา
พี่เอ : กลับบ้านยัง
อาร์ : กำลังจะกลับแล้ว จะถึงท่ารถแล้ว
พี่เอ : โอเค รอพี่แปบนะ
อาร์ : จ้ะๆ
พี่เอก็เดินมาพร้อมเพื่อนคนหนึ่ง แล้วก็ยื่นการ์ดมาให้เรา บอกเราว่า"เอาไปอ่านที่บ้านนะ" พร้อมกับฟันโอ3ซองกับpost it แผ่นเล็กๆ แล้วเราก็เลยให้การ์ดพี่เอไป เราก็ถามพี่เอว่าว่า
อาร์ : แล้ววันนี้ไม่กลับบ้านพร้อมกันหรอ
พี่เอ : วันนี้มีงานกลุ่มอะสิ ยังไม่เสร็จเลย ต้องรีบทำ
อาร์ : งั้นกลับบ้านดีๆนะ หนูกลับบ้านก่อนละกัน
พอถึงบ้านเราก็ทำการบ้าน ดูละคร (จขกทเป็นคนติดละครมาก) เราก็ลืมการ์ดไปเลย นึกได้อีกทีตอนไปเข้าห้องน้ำ post it ฟันโอมันเหมือนเป็นจดหมายฉบับแรก เราก็เลยนั่งเขียนจดหมายขอบคุณให้พี่เอ วันต่อมาเราก็กลับบ้านพร้อมกัน เราก็แอบเอาจดหมายใส่แฟ้มพี่เอตอนนางเผลอ เพราะพี่เอชอบใช้เราถือแฟ้มให้ เราก็ส่งจดหมายหากันทุกวัน ทั้งๆที่เราคุยกันทุกวัน แต่พี่เอจะเป็นคนตอบช้ามากๆ แบบเราส่งไปสักพักใหญ่ๆเลยพี่เอถึงจะตอบ เราก็แอบๆงอนนะ แต่เราก็รู้แหละ พี่เอเขาก็ต้องคุยกับแฟนสิเนอะ เราก็เลยไม่ค่อยอยากตอบละ และก็ไม่อยากให้เขาผิดใจกับแฟนเพราะเรา ตลอดเวลาเดือนนิดๆเราคุยกันแบบไม่มีใครรู้นอกจากคนสนิทกันเท่านั้น เพราะเราก็เป็นแฟนเก่าของเพื่อนเขา ถ้าใครรู้มากมันก็ไม่ดีต่อตัวเขา วันหนึ่งพี่เอก็โทรมาหา
พี่เอ : วันเด็กว่างไหม ไปเที่ยวกัน
อาร์ : เที่ยวไหนหรอ
พี่เอ : ก็งานวันเด็กไง
อาร์ : เอาจริง งั้นเจอกันที่นู่นนะ พอดีหนูจะไปกับเพื่อนอ่ะ นัดเพื่อนไว้แล้วค่ะ (ประจวบเหมาะกับเพื่อนเราก็ชวน กลุ่มเพื่อนจขกทชอบของฟรีมาก)
พี่เอ : โอเคได้จ้ะ
คืนนั้นเป็นคืนวันศุกร์ เราก็เล่นเกมเพลินเลย มองเวลาอีกทีก็ตี2กว่าๆแล้ว (จขกทนอกจากติดละครแล้วก็ยังติดเกมมาก ชอบเล่นออดิชั่นสุดๆ) เราก็เลยเข้านอนรอให้ฟ้าขึ้นวันใหม่......
กับรักที่มันไม่ควรเกิด ตัดใจลืมเธอเสียเถิดก็ทำไม่ได้
จะมาเล่าเรื่องความรักของตัวเองที่เกิดขึ้นนานหลายปีแล้ว อาจจะเล่างงๆนะคะ เพราะบางช่วงก็จำไม่ได้ เข้าเรื่องเลย..สวัสดีค่ะ ขอแทนตัวเองว่า อาร์ นะคะ คือจะเท้าความไปตอนที่จขกทก้าวเข้าสู่วัยรุ่นนะคะ แก่นๆเลย จขกทก็มีแฟนหนึ่งคนค่ะ ก็คบกันมาสักพักใหญ่เลย จขกทก็ได้รู้จักเพื่อนของแฟนค่ะ(แต่ถามว่าเขารู้จักเราไหมอันนี้ก็ไม่แน่ใจ ฮ่ะฮ่ะฮา) ลืมบอกไปค่ะ...แฟนเป็นทอมค่ะ ตอนนั้นแฟนจขกทไปส่งที่บ้านก็เลยเจอกันระหว่างทางกลับบ้าน จขกทกับแฟนอยู่คนละโรงเรียนกันนะคะ ก็มีจะไปรับไปส่งกันบ่อยๆก็จะเจอเพื่อนของแฟนค่ะ ขอแทนว่าเอนะคะ (พี่เอเป็นทอมค่ะ) เรากับพี่เอไม่เคยได้คุยหรือทำความรู้จักกันเป็นเรื่องราวเลยสักครั้งเดียว พอมาประมาณต้นเดือนธันวาคม จขกทก็ได้เลิกรากับแฟนไป ก็เหมือนจะจบแบบสวยๆ เพราะจขกทก็ไม่ได้ไปวุ่นวายกับชีวิตของแฟนไป เรื่องกับแฟนคนนี้ก็จบลง หลังจากนั้นจขกทก็กลับบ้านเอง ก็จะเจอพี่เอเป็นครั้งๆคราวๆ ตอนนั้นจขกทเพิ่งได้หัดเล่นIG ก็ไปหาไอจีของพี่เอจากไอจีของเพื่อนเราค่ะ (ฮ่ะฮ่า..มีความพยายาม) พี่เอก็กดติดตามกลับค่ะ แล้วก็เงียบหายไป จนวันนึงเราเปิดเฟสบุ๊คในคอมพิวเตอร์ เจอเฟสของพี่เอเด้งอยู่ข้างๆค่ะ(มันบังเอิญไปม่ะ?) เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยกดadd friendไปค่ะ พี่เอก็รับแอดเรา มีการทักหน้าไทม์ไลน์นิดหน่อย ก็เงียบหายกันไป อยู่ดีๆเรากับพี่เอก็ไปคุยกันในไลน์แล้ว ซึ่งไปมีไลน์กันตอนไหนอันนี้จขกทก็จำไม่ได้ ก็คุยกันทุกวัน แต่พี่เอตอบช้ามากๆๆๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะว่าก็แค่คนเพิ่งจะรู้จักและพูดคุยกัน วันนั้นเป็นวันเสาร์จขกทก็ตั้งตัสไลน์ว่า อยากกินไอติม พี่เอก็ทักไลน์มา ว่า...
พี่เอ : อยากกินติมหรอ พี่ไปเป็นเพื่อนไหม ?
อาร์ : จริงหรอคะ นี่หนูจริงจังนะ
พี่เอ : จริงสิ ไว้เดี๋ยวเจอกันนะ
ตอนนั้นเจ้าของกระทู้ใช้บีบีจ้า ไลน์ก็ยังโทรหากันไม่ได้ ได้แต่ส่งข้อความกันไปมา ใจเราก็ลุ้นนะว่าพี่เอจะมาจริงไหม แต่พี่เอก็มาค่ะ ในใจนี่แบบดีใจมาก คือแบบเหมือนปลื้มๆพี่เขานิดหน่อย (เชื่อว่าทุกคนก็เป็นโน๊ะ ความรู้สึกปลื้มๆรุ่นพี่เนี่ย555) ก็นั่งกินไอติมไปคุยกันไป แล้วพี่เอนางก็ขอเบอร์เราจ้า ใครจะไปเชื่อว่ะ จะมีคนขอเบอร์ตูด้วย
พี่เอ : ไหน ขอเบอร์หน่อยสิ
อาร์ : แน่ะๆ จะเอาไปทำไรคะ
พี่เอ : ก็เผื่อจะไปกินไรนี่ไง ได้โทรหากันได้ ไลน์เราก็โทรหากันไม่ได้ จะติดต่อกันได้ยังไง
(บทสนทนาก็จะประมาณนี้)
ด้วยความที่ จขกทเป็นคนพูดเก่งมาก ชอบเล่าเรื่องฮาๆ จากวันนั้นเราก็เลยสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม หลังจากวันที่ไปกินไอติมไม่นาน จขกทก็ได้เปลี่ยนโทรศัพท์ไปใช้ยี่ห้อแอปเปิ้ลแทน ด้วยความที่มีเบอร์โทรไลน์พี่เอก็เลยเด้งอัตโนมัติ แต่ไลน์ก็ยังวิดีโอคอลไม่ได้นะ เราก็เลยโหลดแทงโก้มาเล่นกัน ก็คุยกันบางครั้งบางคราว พี่เอเป็นคนชอบร้องเพลง นางก็จะชอบส่งเสียงร้องอันเพี้ยนๆมาให้ฟังในทุกๆคืน (นางดูสรรหาเนอะ) ลืมบอกไปว่าพี่เอมีแฟนแล้วนะคะ เราก็เคยถามเขาเรื่องแฟนพี่เอ พี่เอก็บอกแต่ว่าห่างๆกันแล้ว ไม่ค่อยได้เจอกัน (พี่เอกับแฟนพี่เออยู่โรงเรียนเดียวกัน จะไม่เจอกันได้ไงอ่ะ โกหกไม่เนียนเนอะๆ) เราจะกลับบ้านเวลาเดียวกัน เพราะบ้านเราอยู่ทางเดียวกัน แต่บ้านพี่เอจะถึงก่อนบ้านเรา เพราะความบังเอญหรือตั้งใจของพี่เอก็ไม่รู้ เรามักจะเจอพี่เอเสมอๆ เลยได้กลับรถเที่ยงเดียวกันทุกวัน ทำให้เราสนิทกันเข้าไปอีก ช่วงปีใหม่คืนเค้าท์ดาวน์บ้านพี่เอมีงานสังสรรค์ พี่เอ้ก็ไลน์มาบอกว่าอาจไม่ค่อยได้ตอบนะ เพราะว่าญาติๆมาบ้านเยอะ ไม่อยากเสียมารยาท เราก็โอเคๆไป แล้วเราก็นอนดูทีวี รายการนู้นนี้นั้น หลักๆก็ช่องอะไรสักอย่างที่ถ่ายทอดสดตรงเซ็นทรัลเวิร์ล คนเหงาข้ามปี 5555 พี่เอก็เหมือนเมาๆ ส่งไลน์มาหาบ้าง แบบอ่านยากๆหน่อย ต้องจับตัวข้างๆมาสะกดถึงจะถูก
พี่เอ : Happy new year
อาร์ : Happy new year เช่นกันนะคะ
พี่เอ : พี่มีไรจะบอก
พี่ว่า พี่ชอบน้องนะ (อันนี้เราแปลให้เลยละกัน)
อาร์ : พี่เมาแล้วอ่อ คออ่อนจริง (เปลี่ยนเรื่องไปค่ะ แต่ในใจก็ยิ้มๆนะ 5555)
แล้วพี่เอก็อ่านแต่ไม่ตอบ ด้วยความที่เราง่วง เราก็เลยปิดไฟนอน เช้ามาเราก็ไปทำบุญกับที่บ้านเรา ก็ไม่ค่อยได้ตอบพี่เอสักเท่าไร จนตอยใกล้จะนอนเราก็เลยตอบไลน์พี่เอไป แล้วก็คุยกันปกติ พี่เอก็บอกว่า"เรื่องเมื่อคืนมี่พิมพ์ไปอ่ะ พี่ล้อเล่นนะ พี่เมานิดหน่อย" เราก็เลยตอบ"จ้า"ใส่พี่เขาไป แล้วเราก็คุยกันจิปาถะไปเรื่อย
พี่เอ : เขียนการ์ดแลกกันมั้ย
อาร์ : ได้จ้าๆ
นี่ๆ อาร์อยากกินฟันโออ่ะ พรุ่งนี้กลับถึงบ้านอาร์จะซื้อฟันโอกินให้หนำใจเลย
พี่เอ : เอาสิๆ ระวังปวดฟันละ
วันหยุดปีใหม่ผ่านไป โรงเรียนก็เริ่มทำการเรียนการสอนเหมือนเดิม เราก็ไม่ลืมที่จะหยิบการ์ดของเราใส่แฟ้มไปด้วย เผื่อตอนเย็นเจอกันได้แลกกัน พอเลิกเรียนเราก็กำลังจะกลับบ้าน พี่เอก็โทรมา
พี่เอ : กลับบ้านยัง
อาร์ : กำลังจะกลับแล้ว จะถึงท่ารถแล้ว
พี่เอ : โอเค รอพี่แปบนะ
อาร์ : จ้ะๆ
พี่เอก็เดินมาพร้อมเพื่อนคนหนึ่ง แล้วก็ยื่นการ์ดมาให้เรา บอกเราว่า"เอาไปอ่านที่บ้านนะ" พร้อมกับฟันโอ3ซองกับpost it แผ่นเล็กๆ แล้วเราก็เลยให้การ์ดพี่เอไป เราก็ถามพี่เอว่าว่า
อาร์ : แล้ววันนี้ไม่กลับบ้านพร้อมกันหรอ
พี่เอ : วันนี้มีงานกลุ่มอะสิ ยังไม่เสร็จเลย ต้องรีบทำ
อาร์ : งั้นกลับบ้านดีๆนะ หนูกลับบ้านก่อนละกัน
พอถึงบ้านเราก็ทำการบ้าน ดูละคร (จขกทเป็นคนติดละครมาก) เราก็ลืมการ์ดไปเลย นึกได้อีกทีตอนไปเข้าห้องน้ำ post it ฟันโอมันเหมือนเป็นจดหมายฉบับแรก เราก็เลยนั่งเขียนจดหมายขอบคุณให้พี่เอ วันต่อมาเราก็กลับบ้านพร้อมกัน เราก็แอบเอาจดหมายใส่แฟ้มพี่เอตอนนางเผลอ เพราะพี่เอชอบใช้เราถือแฟ้มให้ เราก็ส่งจดหมายหากันทุกวัน ทั้งๆที่เราคุยกันทุกวัน แต่พี่เอจะเป็นคนตอบช้ามากๆ แบบเราส่งไปสักพักใหญ่ๆเลยพี่เอถึงจะตอบ เราก็แอบๆงอนนะ แต่เราก็รู้แหละ พี่เอเขาก็ต้องคุยกับแฟนสิเนอะ เราก็เลยไม่ค่อยอยากตอบละ และก็ไม่อยากให้เขาผิดใจกับแฟนเพราะเรา ตลอดเวลาเดือนนิดๆเราคุยกันแบบไม่มีใครรู้นอกจากคนสนิทกันเท่านั้น เพราะเราก็เป็นแฟนเก่าของเพื่อนเขา ถ้าใครรู้มากมันก็ไม่ดีต่อตัวเขา วันหนึ่งพี่เอก็โทรมาหา
พี่เอ : วันเด็กว่างไหม ไปเที่ยวกัน
อาร์ : เที่ยวไหนหรอ
พี่เอ : ก็งานวันเด็กไง
อาร์ : เอาจริง งั้นเจอกันที่นู่นนะ พอดีหนูจะไปกับเพื่อนอ่ะ นัดเพื่อนไว้แล้วค่ะ (ประจวบเหมาะกับเพื่อนเราก็ชวน กลุ่มเพื่อนจขกทชอบของฟรีมาก)
พี่เอ : โอเคได้จ้ะ
คืนนั้นเป็นคืนวันศุกร์ เราก็เล่นเกมเพลินเลย มองเวลาอีกทีก็ตี2กว่าๆแล้ว (จขกทนอกจากติดละครแล้วก็ยังติดเกมมาก ชอบเล่นออดิชั่นสุดๆ) เราก็เลยเข้านอนรอให้ฟ้าขึ้นวันใหม่......