หัวข้ออาจจะดู งงๆ แต่อยากแชร์ประสบการณ์ความรักที่เพิ่งผ่านมาของตัวเราเอง
คือ เราคบกับแฟนมา 3 ปี เกือบ 4 ปี แต่เพิ่งเลิกกันแบบจริงๆจังๆได้ 2 อาทิตย์กว่าๆ เราคบกันตอนเรียนทางบ้านรู้กันทั้ง 2 ฝ่าย ตอนเราคบกันเราคิดว่าเราค่อนข้างจะเป็นคนดูแลเอาใจใส่แฟนเรามากนะ รู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา รู้ทุกอย่างจริงๆนะ คือเขาจะหาของอะไรไม่เคยเจอเลยทั้งๆที่เป็นของที่อยุ่ในห้องของเขาเอง ต้องถามเราตลอด เขาเป็นคนที่อบอุ่น ดูมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ แต่ระหว่างตอนคบกับเราก้มีทะเลาะ มีปากเสียงกันบ้าง ช่วงแรกแปปๆก็หาย แต่พอเราคบกันนานเข้าเวลาทะเลาะหรือโกรธกันเขาจะหาเรื่องออกไปกินเหล้าบ้าง ไปหาเพื่อนบ้าง ซึ่งช่วงแรกๆไม่เคยเป็นเลย เราชอบทะเลาะกันบ่อย จนมาหนักสุดช่วงหลังๆนี้ พอทะเลาะกันเขาเริ่มคุยกับ ผญ แอด ผญ ในเฟสบุ๊คแบบรัวๆมันคือสิ่งที่เราไม่โอเค เราเคยบอกแล้ว แต่เรื่องแค่นี้ยังไม่หนักพอ ตอนนั้นเราทะเลาะกันแล้วเราอยู่บ้าน แทนที่เขาจะมาหา มาง้อเรา แต่ไม่ เขากลับไปเที่ยวกับ ผญ คนอื่น คือเราไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เรารักและเขาบอกว่ารักเราจะกล้าทำขนาดนี้ หลังเหตุการณ์นั้นเราเริ่มไม่แน่ใจในความรักครั้งนี้แล้ว จนมาช่วง มิถุนา เราออกฝึกงานทั้งคู่ ที่เดียวกัน ช่วงแรกๆไม่มีอะไร จนเกิดเหตุขึ้นอีกคือเขาไปคุยกับ ผญ ที่ฝึกงาน (เป้นการออกฝึกงานที่มีกฎข้อห้ามยุ่งหรือมีสัมพันธ์กับคนที่ฝึกงานเด็ดขาด ) แต่เขาก้ยังทำทั้งๆที่ไม่ได้เลิกกับเรา พอเรารุ้เรื่องก้ถามเขานะ แต่เขาบอกตลอดว่าไม่มีอะไรเกินเลย เขารู้ตัวเองดีว่าเขาอยุ่ในฐานะไหน จนสุดท้ายมันคือเรื่องจริงเราเลยตัดสินใจเลิกกับเขาอย่างเด้ดขาด จนวันนี้เป็นวันหยุดราชการที่ไม่ต้องไปทำงานแต่เขาก้โกหกที่บ้านเขาว่าต้องไปทำงานทั้งที่เขานั้นไปเที่ยว เราไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เราคบมาด้วยจะเป้นคนขนาดนี้ ทั้งๆที่เราเคยคิดว่าเรารุ้จักเขาดีมาก แต่ไม่เลย
ตอนนี้เรารุ้สึกว่าเราโชคดีมากที่ได้เลิกกับคนแบบนี้ ความรักมันไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่คนรักเท่านั้นที่คอยทำร้ายเรา
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของเรา ใครมีประสบการณ์ความรักเอามาแชร์กันได้นะ ^^