ทุกฉากทุกซีนดูแล้วรู้สึกขอบคุณที่ได้ดู
เป็นละครที่จบแล้วจะอยู่ในความทรงจำว่าคิดถึง
ไม่ได้จิ้นไม่ฟินไม่ได้เฮฮาแต่มันชีวิตจริงแบบสมมุติล้วนๆ

ละครแนวนี้ดูแล้วบางเรื่องก็สนุกเอามันส์แต่มือเหนือเมฆจะสอด
แทรกอารมณ์ดราม่าที่แบบตราตรึงมากกกกก

นี่ชีวิตมันจะเจ็บได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยสงสารจอมนะ
ที่ออกจากคุกมาแล้วต้องอยู่กับความทรงจำอันแสนโหดร้าย