เพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งเเรกนะครับ
.
เริ่มเรื่องเลยนะครับคือผมกำลังจะเตรียมตัวบวชเพื่อทดเเทนพระคุณพ่อพระคุณเเม่เเละผมได้ปรึกษากับเเฟนว่าถ้าพี่ไปบวชสึกมาเราหมั้นกันเลยไหม รอเหม่งเรียนจบค่อยเเต่ง(สรรรพนาม)ผมเรียกเเฟน เค้าบอกรอสิได้อยู่เเล้วแปปเดียวเองเราก็ตกลงกันครับตั้งอนาคตกันไว้หลายอย่างเพราะบ้านผมกับบ้านเเฟนตรงอยู่ติดกันเลยครับเปิดประตูมาก็เจอกัน เราสองคนเลยคิดไว้ผมก็ได้บอกทางบ้านไว้เเล้วนะผมบวชเสร็จ ขอหมั้นกับน้องเขาที่บ้านก็ไม่ว่าครับขอให้ผมทำหน้าลูกที่ดีตรงนนี่ก็พอ ที้นี่พอถึงวันบวช ผมก็ได้เข้าสู่กาสาวพัสตร์ หลังจากนั้นเราก็ให้กำลังใจกันทั้งสองฝ่ายผมก็ได้บอกเเฟนคิดถึงก็ออดททนก่อนะสึกไปทุกอย่งมันก็ดีขึ้นเเล้วเเฟนก็บอกเขาอดทนได้อยู่เเล้วรอได้ ผทเลยขอเขาว่าถ้าบวชอย่าทำให้พี่คิดมากนะเขาบอกรับปากคราวนนี้มาถึงช่วงเขาเข้ามหาลัย เข้าไปทำกิจกรรมตามมหาลัยเราก็ยังเข้าใจกันดี มาเรื่อยๆ พอมาถึงลงทะเบีนนเสียค่าเทอมเเฟนผมโทรมาบอกว่าค่าเทอมไม่พอค่าชุดนักศึกษาไม่มีผมก็เลยให้พี่ชายโอรเงินไปให้เเเฟนผมเพื่อไปจ่าย ครับคราวนนี้พอมาถึงช่วงเรียนพื้นฐานเขาก็ได้ถ่ายรุปเพื่อนผู้ชายลงไอจี ลืมบอกไปครับผมมีรหัสไอจีทวิตเฟสเขาหมดครับ พอผมเห็นผมเลยถามว่าใครทำไมถึงดูสนิทเร็วจังเเฟนผมบอกอ่อเป็นในกลุ่มไงผมถามว่าทำไมเพื่อนผู้กญิงถึงไม่ค่อยสนิทเหมือนผู้ชายคนนี้ผมก็เริ่มกังวลมากกเเต่เขาก็พยายามไม่ทำให้เราคิดมากเลิกเรียนกลับบ้านไปมหาลัยเขาบอกหมดถ่ายรุปให้ผมดูผมก็คิดเออดีเนอะเขายังเเคร์ความรู้สึกเราอยู่ถัดมาอีกวันผมรู้สึกๆกังวลๆๆไงไม่รู้เลยเข้าเฟสเเฟนตัวเองไปดูเฟสของเพื่อนสนิทของเเฟนผมจุกครับเขาลงรุปคู่กันให้กำลังใจกันเเละเพื่อนกลุ้มใหม่ที่เเฟนผมอยู่ด้วยได้มาคอมเม้นประมานว่าคยกันเหรอว่ะทำไมหวานกันจังผมเห็นจุกพูดไม่ออก ผมก็ทะเลาะกันหนักครับผมก็ถามว่าไหนบอกจะรอกันไงทำไมเหม่งทำยังงี้ผมถึงขั้นโมโหด่าเขาโดยใช้อารมน์เขาก็บอกผมเเค่เพื่อนจริงๆๆผมเลยถามอีกว่ามีไลน์กันไหมเขาบอกมีผมเลยบอกว่างั้นเเคปมาดูมันผมก็ดูออกว่าคุยกันเยอะเเต่ลบเเชทที่ดูจีบๆกันวันนั้นผมเลยบอกเลิกเขาไล่เขาเขาก็ง้อนะครับเขาคอลมาหาร้องไห้ผมก็ไม่ยอมผมบล๊อคเฟสบล๊อคไลน์บล๊อคเบอปิดกั้นตัวเองไม่คุยกับเขาผมโมโหผมเลยโยนโทรศัพเเตกที่จริงคืนนั้นผมกะจะปลดทุกอย่างมาง้อเขาเเต่โทรศัพดันหน้สจอเเตกก่อนผมเลยเออ พน.ก็ได้ว่ะปกติทะเลาะกันเราก็กลับมาคืนดีกันเเต่ครั้งนนี่ไม่ใช่ครับ พอเช้ามาผมได้ไปซ่อมโทรศัพซ่อมเสร็จผมเลยทักไปหาเขาอย่างด่วนเลยไปง้อรู้ไหมครับคำเเรกเขาว่าอะไร จบก็จบ ผมเลยถามเขาว่าไหนบอกจะรอผมก็ง้อขอโทษเขาสารพัดผมถามว่าตัวเองจะรอเขาไหมเขาบอกรอไม่ไหว ปล่อยเขาไปเถอะเขาไม่มีความสุขที่อยู่กับตัวเองมีเเต่ทุกข์เขาอยู่ตรงนนี้เขามีความสุขมากเขาบอกเขาเหนื่อย ปล่อนให้เขาไปเจอคนที่ไม่ทำให้เขาเหนื่อยเถอะผมจุกล่ะผมคิดเลยว่าทำไมตอนยังไม่เข้ามหาลัยไม่พุดเเบบนี้ว่ะตอนไม่บวชทำไมไม่พุดผมคิดอยู่ผมก็เลยถามไปอีกว่ารักเขาไหมเขาบอกเขารักเเต่เขาเหนื่อยเขาบอกพอเถอะผมเลยไม่ตอบกลับ พอตกเย็นมาประมาณทุ่มนึงผมโทรไปหาเขาผมถามว่าจะไม่กลับมาจริงๆๆเหรอเขาบอกไม่กลับผมเลยถามว่าวันนี้เลิกมหาลัยใครไปส่งทำฟันที่เซลทัลรู้ไหมครับเขาบอกว่าไรเพื่อนผู้ชายคนนั้นไปส่งขับมอไซไปส่งผมนนี้จุกเเบบน้ำตาไหลผมเลยถามว่าทำยังงี้ไม่นึกถึงหัวใจเราบ้างไม่นึกถึงความรู้สึกพี่เหรอเขาบอกทีพี่ด่าพี่เคยนึกถึงใจเขาไหมเขาเหนื่อยเขาบอกพอกันเถอะนะปล่อยให้ชีวิตเขาเจออะไรใหม่ๆๆเถอะไม่อยากทุกข์เเค่นั้นเขาเลยตัดสายไปคราวนนี่ผมเลยทักไปหาเขาว่าไหนขอดูไลน์ที่คุยกับผู้ชายคนนั้นหน่อยเขาก็ส่วให้ดูครับผู้ชายก็จีบหยอดเเฟนผมเเฟนผมก็เหมือรเล่นด้วยคราวนนี่เเฟนผมส่งรุปเขากับผุชายเดินคู่กันที่เซลทัรลผมพุดไม่ออกเลยครับเเบบใจร้อนมากตอนนั้นเเต่ก็คิดถึงหน้าพ่อเเม่เสมอมา พอวันต่อมาผมก็ง้อเขามาตลอดๆเเต่สิ้งที่เกิดขึ้นอีกเเฟนผมกับไปชอบพี่ว๊ากในมหาลัยอีกเขาก็เเอดเฟสกันเเต่ว่าที่ยังดีผมมีรหัสเฟสเขาก็คุยกันผมก็ดูๆๆเขาคุยกันจีบกันเเฟนผมนะเขารู้นะว่สผมดูเฟสเขาคุยกันอยู่เหมือนยิ่งรู้ว่าผมเหนเขาก็ยิ่งหยอดคำหวานจีบกันให้ผมเห็นเเละเขาวีดีโอคอบหากันโทรหากันทุกวันเหมือนเปนเเฟนสุดท้ายมาวันนี้ครับเขาขอคบกับรุ้นว๊ากผมได้เเต่คิดว่าพี่ว๊ากคำพุดมันเหมือนจะกินเเฟนผมให้ได้ผมเตือนเขาก็ไม่ฟังเขาบอกว่าผมมีเเต่ความคิดเเย่ๆเขาเลยบอกว่าเลิกเข้ามายุ่งเฟสทวิตนะตอนนี้มีความสุขมากทผมบอกไม่จะเข้าไปดูถ้าไม่อยากให้ดูก็เปลี้ยนรหัสดิ เเต่เขาไม่ยอมเปลี้ยนครับ ผมก็ดูทุกวันจนถึงวันนี้ เออลืมบอกครัยผมบวชได้25วันเองเเฟนก็เปบี้ยนไปเร็สขนาดนี้เลยเหรอเขาเบื้อผมหรือเขาหลงสิ่งๆใหม่ๆๆอ่ะครับ เมื่อคืนก่อนผมไปง้อเขาว่าเขายังรอตัวเองนะกลับมานะ เขาพุดว่าไม่ต้องรอไม่กลับ ผมควรจะทำไงดีครับ ผมบวชอยุ่เเต่ผมต้อวมาเครียดเรื่องยังงี้ ผมถามเขาว่าาที่เราตั้งอนาคตไว้ด้วยกันตอนนั้นไม่คิดถึงเลยเหรอ เขาบอกความหวังอนาคตลมเเล้งอ่ะนะผมนี่จุกมากครับ ผมควรทำไงดีครับผมพยายามปลงล่ะนะครับเเต่ก็ยังคิดถึงเขาตลอด ช่วยบอกได้ไหมครับเข้ามหาลัยเปลี้ยนกันทุกคนเลยเหรอปกติคนเขาก็เตือยบ่อยครัยเเต่ผมไม่เชื่อมาเจอกับตัวนี่เจ็บสุดๆๆครับ😂😂
ขอปรึกษาหน่อยครับคนที่เเฟนเปลี่ยนไปเพราะเข้ามหาลัย
.
เริ่มเรื่องเลยนะครับคือผมกำลังจะเตรียมตัวบวชเพื่อทดเเทนพระคุณพ่อพระคุณเเม่เเละผมได้ปรึกษากับเเฟนว่าถ้าพี่ไปบวชสึกมาเราหมั้นกันเลยไหม รอเหม่งเรียนจบค่อยเเต่ง(สรรรพนาม)ผมเรียกเเฟน เค้าบอกรอสิได้อยู่เเล้วแปปเดียวเองเราก็ตกลงกันครับตั้งอนาคตกันไว้หลายอย่างเพราะบ้านผมกับบ้านเเฟนตรงอยู่ติดกันเลยครับเปิดประตูมาก็เจอกัน เราสองคนเลยคิดไว้ผมก็ได้บอกทางบ้านไว้เเล้วนะผมบวชเสร็จ ขอหมั้นกับน้องเขาที่บ้านก็ไม่ว่าครับขอให้ผมทำหน้าลูกที่ดีตรงนนี่ก็พอ ที้นี่พอถึงวันบวช ผมก็ได้เข้าสู่กาสาวพัสตร์ หลังจากนั้นเราก็ให้กำลังใจกันทั้งสองฝ่ายผมก็ได้บอกเเฟนคิดถึงก็ออดททนก่อนะสึกไปทุกอย่งมันก็ดีขึ้นเเล้วเเฟนก็บอกเขาอดทนได้อยู่เเล้วรอได้ ผทเลยขอเขาว่าถ้าบวชอย่าทำให้พี่คิดมากนะเขาบอกรับปากคราวนนี้มาถึงช่วงเขาเข้ามหาลัย เข้าไปทำกิจกรรมตามมหาลัยเราก็ยังเข้าใจกันดี มาเรื่อยๆ พอมาถึงลงทะเบีนนเสียค่าเทอมเเฟนผมโทรมาบอกว่าค่าเทอมไม่พอค่าชุดนักศึกษาไม่มีผมก็เลยให้พี่ชายโอรเงินไปให้เเเฟนผมเพื่อไปจ่าย ครับคราวนนี้พอมาถึงช่วงเรียนพื้นฐานเขาก็ได้ถ่ายรุปเพื่อนผู้ชายลงไอจี ลืมบอกไปครับผมมีรหัสไอจีทวิตเฟสเขาหมดครับ พอผมเห็นผมเลยถามว่าใครทำไมถึงดูสนิทเร็วจังเเฟนผมบอกอ่อเป็นในกลุ่มไงผมถามว่าทำไมเพื่อนผู้กญิงถึงไม่ค่อยสนิทเหมือนผู้ชายคนนี้ผมก็เริ่มกังวลมากกเเต่เขาก็พยายามไม่ทำให้เราคิดมากเลิกเรียนกลับบ้านไปมหาลัยเขาบอกหมดถ่ายรุปให้ผมดูผมก็คิดเออดีเนอะเขายังเเคร์ความรู้สึกเราอยู่ถัดมาอีกวันผมรู้สึกๆกังวลๆๆไงไม่รู้เลยเข้าเฟสเเฟนตัวเองไปดูเฟสของเพื่อนสนิทของเเฟนผมจุกครับเขาลงรุปคู่กันให้กำลังใจกันเเละเพื่อนกลุ้มใหม่ที่เเฟนผมอยู่ด้วยได้มาคอมเม้นประมานว่าคยกันเหรอว่ะทำไมหวานกันจังผมเห็นจุกพูดไม่ออก ผมก็ทะเลาะกันหนักครับผมก็ถามว่าไหนบอกจะรอกันไงทำไมเหม่งทำยังงี้ผมถึงขั้นโมโหด่าเขาโดยใช้อารมน์เขาก็บอกผมเเค่เพื่อนจริงๆๆผมเลยถามอีกว่ามีไลน์กันไหมเขาบอกมีผมเลยบอกว่างั้นเเคปมาดูมันผมก็ดูออกว่าคุยกันเยอะเเต่ลบเเชทที่ดูจีบๆกันวันนั้นผมเลยบอกเลิกเขาไล่เขาเขาก็ง้อนะครับเขาคอลมาหาร้องไห้ผมก็ไม่ยอมผมบล๊อคเฟสบล๊อคไลน์บล๊อคเบอปิดกั้นตัวเองไม่คุยกับเขาผมโมโหผมเลยโยนโทรศัพเเตกที่จริงคืนนั้นผมกะจะปลดทุกอย่างมาง้อเขาเเต่โทรศัพดันหน้สจอเเตกก่อนผมเลยเออ พน.ก็ได้ว่ะปกติทะเลาะกันเราก็กลับมาคืนดีกันเเต่ครั้งนนี่ไม่ใช่ครับ พอเช้ามาผมได้ไปซ่อมโทรศัพซ่อมเสร็จผมเลยทักไปหาเขาอย่างด่วนเลยไปง้อรู้ไหมครับคำเเรกเขาว่าอะไร จบก็จบ ผมเลยถามเขาว่าไหนบอกจะรอผมก็ง้อขอโทษเขาสารพัดผมถามว่าตัวเองจะรอเขาไหมเขาบอกรอไม่ไหว ปล่อยเขาไปเถอะเขาไม่มีความสุขที่อยู่กับตัวเองมีเเต่ทุกข์เขาอยู่ตรงนนี้เขามีความสุขมากเขาบอกเขาเหนื่อย ปล่อนให้เขาไปเจอคนที่ไม่ทำให้เขาเหนื่อยเถอะผมจุกล่ะผมคิดเลยว่าทำไมตอนยังไม่เข้ามหาลัยไม่พุดเเบบนี้ว่ะตอนไม่บวชทำไมไม่พุดผมคิดอยู่ผมก็เลยถามไปอีกว่ารักเขาไหมเขาบอกเขารักเเต่เขาเหนื่อยเขาบอกพอเถอะผมเลยไม่ตอบกลับ พอตกเย็นมาประมาณทุ่มนึงผมโทรไปหาเขาผมถามว่าจะไม่กลับมาจริงๆๆเหรอเขาบอกไม่กลับผมเลยถามว่าวันนี้เลิกมหาลัยใครไปส่งทำฟันที่เซลทัลรู้ไหมครับเขาบอกว่าไรเพื่อนผู้ชายคนนั้นไปส่งขับมอไซไปส่งผมนนี้จุกเเบบน้ำตาไหลผมเลยถามว่าทำยังงี้ไม่นึกถึงหัวใจเราบ้างไม่นึกถึงความรู้สึกพี่เหรอเขาบอกทีพี่ด่าพี่เคยนึกถึงใจเขาไหมเขาเหนื่อยเขาบอกพอกันเถอะนะปล่อยให้ชีวิตเขาเจออะไรใหม่ๆๆเถอะไม่อยากทุกข์เเค่นั้นเขาเลยตัดสายไปคราวนนี่ผมเลยทักไปหาเขาว่าไหนขอดูไลน์ที่คุยกับผู้ชายคนนั้นหน่อยเขาก็ส่วให้ดูครับผู้ชายก็จีบหยอดเเฟนผมเเฟนผมก็เหมือรเล่นด้วยคราวนนี่เเฟนผมส่งรุปเขากับผุชายเดินคู่กันที่เซลทัรลผมพุดไม่ออกเลยครับเเบบใจร้อนมากตอนนั้นเเต่ก็คิดถึงหน้าพ่อเเม่เสมอมา พอวันต่อมาผมก็ง้อเขามาตลอดๆเเต่สิ้งที่เกิดขึ้นอีกเเฟนผมกับไปชอบพี่ว๊ากในมหาลัยอีกเขาก็เเอดเฟสกันเเต่ว่าที่ยังดีผมมีรหัสเฟสเขาก็คุยกันผมก็ดูๆๆเขาคุยกันจีบกันเเฟนผมนะเขารู้นะว่สผมดูเฟสเขาคุยกันอยู่เหมือนยิ่งรู้ว่าผมเหนเขาก็ยิ่งหยอดคำหวานจีบกันให้ผมเห็นเเละเขาวีดีโอคอบหากันโทรหากันทุกวันเหมือนเปนเเฟนสุดท้ายมาวันนี้ครับเขาขอคบกับรุ้นว๊ากผมได้เเต่คิดว่าพี่ว๊ากคำพุดมันเหมือนจะกินเเฟนผมให้ได้ผมเตือนเขาก็ไม่ฟังเขาบอกว่าผมมีเเต่ความคิดเเย่ๆเขาเลยบอกว่าเลิกเข้ามายุ่งเฟสทวิตนะตอนนี้มีความสุขมากทผมบอกไม่จะเข้าไปดูถ้าไม่อยากให้ดูก็เปลี้ยนรหัสดิ เเต่เขาไม่ยอมเปลี้ยนครับ ผมก็ดูทุกวันจนถึงวันนี้ เออลืมบอกครัยผมบวชได้25วันเองเเฟนก็เปบี้ยนไปเร็สขนาดนี้เลยเหรอเขาเบื้อผมหรือเขาหลงสิ่งๆใหม่ๆๆอ่ะครับ เมื่อคืนก่อนผมไปง้อเขาว่าเขายังรอตัวเองนะกลับมานะ เขาพุดว่าไม่ต้องรอไม่กลับ ผมควรจะทำไงดีครับ ผมบวชอยุ่เเต่ผมต้อวมาเครียดเรื่องยังงี้ ผมถามเขาว่าาที่เราตั้งอนาคตไว้ด้วยกันตอนนั้นไม่คิดถึงเลยเหรอ เขาบอกความหวังอนาคตลมเเล้งอ่ะนะผมนี่จุกมากครับ ผมควรทำไงดีครับผมพยายามปลงล่ะนะครับเเต่ก็ยังคิดถึงเขาตลอด ช่วยบอกได้ไหมครับเข้ามหาลัยเปลี้ยนกันทุกคนเลยเหรอปกติคนเขาก็เตือยบ่อยครัยเเต่ผมไม่เชื่อมาเจอกับตัวนี่เจ็บสุดๆๆครับ😂😂