เพื่อนเห็นแก่ตัว ไม่เคยนึกถึง ปากร้ายแล้วรักเราไม่ว่า ปากร้ายได้น่าถีบไปดาวพลูโต จิกกัดยิ่งกว่าเห็บ อะไรที่จำเป็นกับตัวเองไม่เคยพกต้องมาคอยหยิบยืมทั้งปีทั้งชาติพอบ่นก็เถียงได้*วายสุดๆ งานกลุ่มก็ช่วยแบบส่งๆแค่ทีเดียวพอบ่นทีนึงก็เลิกช่วยไปเลย แบกของทำงานกลุ่มมาก็ไม่ช่วยถือไหล่แทบทรุด จะเลิกคบมันก็เป็นไปไม่ได้ จนกว่าจะจบจากกัน
ทำยังไงให้รักแคร์เพื่อนน้อยลงได้บ้างคะ