คุณไม่เบื่อเหรอ? กับการที่...
"ก่อนจะสอบไปฟังคนนั้นคนนี้พูดว่างานราชการสอบไปก็เท่านั้น มีแต่เด็กเส้น แล้วก็มาเครียดเอง"
"สอบเสร็จแล้วสอบไม่ผ่านข้อเขียน ก็โทษว่าเพราะเด็กเส้นเยอะเราเลยสอบไม่ผ่าน"
"สอบผ่านข้อเขียน แต่พอสอบสัมภาษณ์เสร็จ ขึ้นบัญชีได้ลำดับไกลจนแทบไม่มีหวัง ก็โทษว่าเด็กเส้นแย่งลำดับดี ๆ อีก"
ในการสอบแข่งขัน 1 ครั้ง มันต้องมีอยู่แล้วครับพวกคนที่หวังใช้เส้นสายเพื่อจะให้เข้ามาอยู่ในหน่วยงานนั้น ๆ ได้ แต่ว่านะครับ แต่ว่า
ผู้ที่จะช่วยเหลือเขาได้นั้นก็ไม่ใช่ว่าจะใช้อิทธิฤทธิ์อภินิหารได้โดยไม่ต้องสนกฎเกณฑ์อะไรนะครับ อยู่ ๆ สอบข้อเขียนได้คะแนนห่วย ๆ
จะไปเพิ่มคะแนนให้ผ่าน ก็โดนตรวจสอบย้อนหลังลงโทษวินัยร้ายแรงได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น จะช่วยกันได้บ้าง เด็กเส้นคนนั้นก็ต้อง
มีความรู้ความสามารถพอสมควรที่จะผ่านด่านแรก ๆ มาด้วยตัวเองได้ หรือแทบจะกล่าวได้ว่าถ้าคุณสอบข้อเขียนไม่ผ่านอย่าไปโทษ
เด็กเส้น โทษตัวเองที่มีความรู้ไม่เท่าเขาดีกว่า
ส่วนที่ผ่านข้อเขียนมาแล้ว อันนี้ก็ใช้อภินิหารช่วยได้ เพียงแต่หากเราทำคะแนนข้อเขียนได้ดีจริง ๆ ใครจะมาเบียดแย่งที่นั่งเราได้ง่าย ๆ
กันล่ะครับ? ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเองทั้งนั้น ทุกครั้งที่คุณสอบแข่งขัน ถ้าคุณหวังแค่สอบข้อเขียนผ่าน คุณมักจะสอบตก ถ้าคุณหวังได้ขึ้นบัญชี
คุณก็มักจะสอบตก ยิ่งมามัวเครียดบ้า ๆ บอ ๆ กับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอย่างเด็กเส้น ยิ่งฝ่อไปกันใหญ่ สอบยังไงก็ไม่ได้บรรจุ
วิธีการคิดในการสอบงานราชการนะครับ ถึงแม้มันจะเป็นการที่เราสอบแข่งขันกับคนอื่น ๆ แต่ให้เราแข่งกับตัวเอง วิ่งในลู่ของตัวเองให้ดี
ให้เร็วที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เข้าเส้นชัยแล้วค่อยไปสนใจคนรอบข้าง ถ้าเราทำเต็มที่แล้วยังพลาด ให้คิดเสียว่าคนอื่นเขาเก่งกว่าเต็มที่กว่า
แต่ถ้าเราพยายามแค่ครึ่ง ๆ กลางๆ พลาดมาแล้วยังโทษคนอื่น โทษระบบ โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง ไม่ต้องไปสอบให้เปลืองค่าสมัครครับ
เก็บเงินไว้กินข้าวดีกว่า
คิดว่ามีแต่เด็กเส้นก็ไม่ต้องสอบให้เปลืองเงินเปลืองทองครับ
"ก่อนจะสอบไปฟังคนนั้นคนนี้พูดว่างานราชการสอบไปก็เท่านั้น มีแต่เด็กเส้น แล้วก็มาเครียดเอง"
"สอบเสร็จแล้วสอบไม่ผ่านข้อเขียน ก็โทษว่าเพราะเด็กเส้นเยอะเราเลยสอบไม่ผ่าน"
"สอบผ่านข้อเขียน แต่พอสอบสัมภาษณ์เสร็จ ขึ้นบัญชีได้ลำดับไกลจนแทบไม่มีหวัง ก็โทษว่าเด็กเส้นแย่งลำดับดี ๆ อีก"
ในการสอบแข่งขัน 1 ครั้ง มันต้องมีอยู่แล้วครับพวกคนที่หวังใช้เส้นสายเพื่อจะให้เข้ามาอยู่ในหน่วยงานนั้น ๆ ได้ แต่ว่านะครับ แต่ว่า
ผู้ที่จะช่วยเหลือเขาได้นั้นก็ไม่ใช่ว่าจะใช้อิทธิฤทธิ์อภินิหารได้โดยไม่ต้องสนกฎเกณฑ์อะไรนะครับ อยู่ ๆ สอบข้อเขียนได้คะแนนห่วย ๆ
จะไปเพิ่มคะแนนให้ผ่าน ก็โดนตรวจสอบย้อนหลังลงโทษวินัยร้ายแรงได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น จะช่วยกันได้บ้าง เด็กเส้นคนนั้นก็ต้อง
มีความรู้ความสามารถพอสมควรที่จะผ่านด่านแรก ๆ มาด้วยตัวเองได้ หรือแทบจะกล่าวได้ว่าถ้าคุณสอบข้อเขียนไม่ผ่านอย่าไปโทษ
เด็กเส้น โทษตัวเองที่มีความรู้ไม่เท่าเขาดีกว่า
ส่วนที่ผ่านข้อเขียนมาแล้ว อันนี้ก็ใช้อภินิหารช่วยได้ เพียงแต่หากเราทำคะแนนข้อเขียนได้ดีจริง ๆ ใครจะมาเบียดแย่งที่นั่งเราได้ง่าย ๆ
กันล่ะครับ? ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเองทั้งนั้น ทุกครั้งที่คุณสอบแข่งขัน ถ้าคุณหวังแค่สอบข้อเขียนผ่าน คุณมักจะสอบตก ถ้าคุณหวังได้ขึ้นบัญชี
คุณก็มักจะสอบตก ยิ่งมามัวเครียดบ้า ๆ บอ ๆ กับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอย่างเด็กเส้น ยิ่งฝ่อไปกันใหญ่ สอบยังไงก็ไม่ได้บรรจุ
วิธีการคิดในการสอบงานราชการนะครับ ถึงแม้มันจะเป็นการที่เราสอบแข่งขันกับคนอื่น ๆ แต่ให้เราแข่งกับตัวเอง วิ่งในลู่ของตัวเองให้ดี
ให้เร็วที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เข้าเส้นชัยแล้วค่อยไปสนใจคนรอบข้าง ถ้าเราทำเต็มที่แล้วยังพลาด ให้คิดเสียว่าคนอื่นเขาเก่งกว่าเต็มที่กว่า
แต่ถ้าเราพยายามแค่ครึ่ง ๆ กลางๆ พลาดมาแล้วยังโทษคนอื่น โทษระบบ โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง ไม่ต้องไปสอบให้เปลืองค่าสมัครครับ
เก็บเงินไว้กินข้าวดีกว่า