ความขัดแย้งในอะไรหลายๆอย่าง หลายๆประการนำไปสู่ความไม่สันติเป็นทุกข์ของธาตุจิต ธาตุกายของมนษย์..

การเกิดขึ้นของความโลภ ความโกรธ ก็คือ การเกิดขึ้นของความอยาก ความยึด ความไม่พอใจ หรือความต้องการอย่างมากในมนุษย์
ซึ่งนั่นก็คือ การเกิดขึ้นของแรงดึงแรงยึดที่ไม่สันติในจิตธาตุ กายธาตุของมนุษย์ ที่ยึดติดยึดถือต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
เป็นความไม่บริสุทธิ์อิสระของจิตธาตุ กายธาตุตามธรรมชาติที่แสดงออกมา
และเป็นเหตุให้จิตธาตุ กายธาตุนั้นเกิดความตึงเครียดบีบคั้นเป็นทุกข์ขึ้นมาในตนเอง..

การให้อภัยในคำสอนของทั้งคริสต์ศาสนา พุทธศาสนา และอิสลามศาสนา คือ ความดับลงคลายลงของความโลภ ความโกรธ
เป็นความดับลงของความอยากความยึดในตนเองของจิตธาตุ กายธาตุของมนุษย์ที่มีต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
หรือก็คือ เป็นความดับลงคลายลงของแรงดึงแรงยึดในตนเองของธาตุที่มีต่อตนเองบ้าง
หรือ เป็นความดับลงคลายลงของแรงดึงแรงยึดที่มีต่อธาตุภายนอกบ้าง ทำจิตธาตุ กายธาตุให้บริสุทธิ์อิสระ
เป็นสุข ผ่อนคลาย กลับมาสงบสันติ..

คำสอนเรื่องการให้อภัยในคำสอนของศาสนาต่างๆ จึงเป็นคำสอนที่เกี่ยวกับการแก้ความทุกข์ เพื่อความพ้นทุกข์
อันเนื่องมาจากความบริสุทธิ์สงบของธาตุตามธรรมชาติ เช่นนั้นเอง เหมือนๆกัน..เป็นสากล