สวัสดีค่ะ มาเริ่มเข้าเรื่องกันเลยเน้ออออ
คือเราเรียนอยู่มหาลัยเอกชนค่ะ คณะนิเทศศาสตร์ ซึ่งทุกคนก็รู้ว่ามันมีหลายสาขามาก
ด้วยความที่มอนี้ให้เลือกสาขาตอนขึ้นปี2 เราจึงมีเวลาค้นหาตัวเอง1ปี
ในตอนแรกที่เราตั้งใจมาเรียนนิเทศ เราต้องการที่จะเข้าสาขาการแสดง เพราะเรา
ชอบร้องเพลง ชอบแสดงละครอะไรประมาณนี้... พอเราขึ้นปี2 เราได้มีโอกาสเรียนวิชาออกแบบ
แล้วมันก็สนุกและท้าทายมาก และนอกจากนี้ เรายังมีโอกาสได้ทำกิจกรรมมหาลัย คือแสดงละครคณะ
หรือแสดงละครมหาลัย และตัวเราเองก็อยู่ชมรมร้องเพลง เคยได้มีโอกาสขึ้นแสดงคอนเสิร์ตมาสองปี
เรารู้สึกมีความสุขมาก ที่ได้ทำสองอย่างนี้... แต่เวลาต้องเลือกก็มาถึง
เราตั้งใจจะเลือกการแสดง เพราะเรารักมัน แต่ออกแบบก็เป็นอีกสิ่งที่เราค่อนข้างทำได้ดีทีเดียว
และเราก็ไม่ได้ไม่ชอบมัน ... ถามคนทางบ้าน หรือคนอื่นๆก็บอกให้เราเรียนออกแบบ
เพราะว่าตอนนี้ครอบครัวค่อนข้างลำบากทางการเงิน การเรียนออกแบบ หางานง่ายกว่า
มีความรู้ติดตัว ทำประโยชน์และแตกแขนงได้หลายสาขากว่า...ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น
ตรงกันข้าม เรียนการแสดง มันเป็นงานที่ค่อนข้างต้องใช้โอกาส ในการเข้าสู่วงการการทำงาน
ทางบ้านเรามองว่าออกแบบมั่นคงกว่า และหากเราเกิดอยากทำด้านบันเทิงขึ้นมา ถ้าเรามีโอกาสเราก็ทำได้
เขามองว่าส่วนใหญ่ดาราก็ไม่ได้จบการแสดงทุกคนนะ มันอยู่ที่ดวง...แต่เรียนการแสดง ไม่ได้เพื่อเป็นนักแสดง
แต่เป็นได้หมดทั้งเบื้องหลังเบื้องหน้า (ฟังจากรุ่นพี่มา) เราก็คิดว่าเออ...มันคงมีความสุขเนอะ ใกล้ดารา ทำงานบันเทิง
แต่มองย้อนกลับมาดูที่บ้านแล้ว ...ในที่สุด เลยตัดสินใจเลือกออกแบบนิเทศไป...
เลยคิดว่าที่เลือกไปมันถูกมั้ย...แล้วมันจะโอเคมั้ย จะไหวมั้ย...กลัวอะไรที่ยังไม่เกิด
แล้วก็ยังมีแอบเสียดายอยู่ตลอดว่าไม่ได้เรียนการแสดง...แต่คิดไปคิดมาก็ เออ!!เรียนออกแบบแหละ โอเคแล้ว
....เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ ปวดหัวค่ะ เหมือนทะเลาะกับตัวเองไม่เลิก
อยากเลิกเสียดายซักที อยากเด็ดขาด ...เพราะยังไงก็แก้ไขอะไรไม่ได้อยู่แล้ว .....
จะทำยังไงให้ตัวเองเด็ดขาดดีคะ ??