สวัสดีวันจันทร์ เชื่อว่าทุกคนต้องเหนื่อยกับการเรียนมามากแน่ๆ ซึ่งเราก็ไม่ต่างไปจากพวกคุณหรอก เราเรียนหนักมากจนเส้นเลือดในสมองจะแตกแล้วเนี่ย แต่ไม่เป็นไรเชิญพวกคุณมาผ่อนคลายความเครียดกันดีกว่า

เราชื่อ 'มินมิน' เป็นเด็กห้อง1 ซึ่งไม่สมกับหน้าตาเล้ยยยย  เราอยู่ม.1 พึ่งย้ายมาจากต่างประเทศมาเข้าในโรงเรียนในต่างจังหวัด

@เช้าวันจันทร์นี้

    เช้าวันจันทร์เป็นอะไรที่ไม่ชอบเราส้ะเลย อยากนอนจนไม่มีวันตื่นอ่าาาา~~
เราพยายามลากตัวเองขึ้นจากที่นอนอันแสนสบายและลุกไปเข้าอาบน้ำแต่งตัวลงมากินข้าว แหม่กลิ่นข้าวต้มกุ้งของโปรดแน่ๆ ไม่มีเวลามาดมกลิ่นว่าอันไหนเป็นอันไหนล้ะ เรารีบกินด้วยความเร็วที่เร็วกว่าแสงส้ะอีก

@โรงเรียน
  
   ก่อนลงจากรถแม่บอกว่า เย็นนี้จะให้กลับบ้านกับพี่ (ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเรา แต่เราไม่เคยเห็นเค้าหรอก) เพราะแม่ต้องกลับต่างประเทศไปดูแลร้านอาหารที่นั่น
งื้ออออออ ไม่อยากให้แม่ไปอ่ะ~~  เราลงรถและรีบวิ่งไปที่โดมเพื่อเข้าแถว แต่ไปไม่ทัน #เศร้าแป๊บ ถูกกักบริเวณอีกแล้วหรอเนี่ย?  ในขณะที่กำลังไว้อาลัยแด่ตัวเอง ก็มีชายหนุ่มรูปงามดั่งเจ้าชายมานั่งข้างๆ โอ้ววววววทำไมหล่อขนาดนี่ละพ่อคุณ สติเตลิดแล้ว ในขณะนั้นเองพ่อทูนหัวของบ่าวก็หันหน้ามา ทำหน้าสงสัยและยิ้มอ่อนๆให้  (โอ้วเย้) ตบะแตกแล้วพ่อคุณเอ้ย 5555555555555 เหตุการณ์ตอนรุ่งเช้านี้ทำให้เรามีกำลังใจในการเรียนอย่างมหาศาล ไม่ส่าจะเป็นวิชาที่เรียกได้ว่า "ยากโคตร" และคณิตศาสตร์ที่ต้องนั่งอกพาย ไหล่ผึ้ง หน้าตึง นมตั้ง เอ้ยยยย คอตั้ง (55555) เล่นเองตลกเอง ถุ้ย อิบ้า

ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกเรียน เรากับเพื่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนเราต้องรอพี่อีก จะรอที่ไหนเนี่ยหน้าก็ไม่เคยเห็นสักหน่อย

📲มีสายเรียกเข้า ซึ่งเป็นเบอร์ของคุณอา อาบอกว่า ให้กลับบ้านกลับพี่เป็ก (ลูกชายเค้า) ตอนนี้พี่เป็กซ้อมฟุตบอลอยู่คงจะเลิกตอนค่ำๆหน่อย คุยกันเสร็จเราก็วางสายและเดินไปซื้อขนมมาไว้ก่อนที่จะไปนั่งที่ม้าหินอ่อน หยิบขนมมากิน ทำhomework วนไปค่ะ หยิบนาฬิกาขึ้นมาดู 18:55 น. เหี้_ยย จะซ้อมอีกนานป่ะเนี่ย ? [มินมินขอคำตอบโหน่ยค่ะพี่เป็ก] ส่วนเราก็นั่งโง่ๆทำการบ้านจนเค้าซ้อมบอลเสร็จเราเลยเดินไปถามพี่ผู้หญิงแถวนั้นว่า พี่เป็กคนไหน เค้าเลยชี้ให้ดู คนที่พี่ผญ.ชี้นั่น รูปร่างเท่ มีกล้าม ขาว สูง หล่อ ดูเข้มๆ แต่ขี้เก็กไปหน่อย แต่ที่พีคกว่านั้นคือพี่เค้ากำลังยืนอยู่กับพี่ที่เราเห็นเมื่อเช้า กรี๊ดดดดดดดดดดดดส์ เหมือนยิ่งนัดเดียวได้นก2ตัว 5555
ด้วยความมั่นหน้าและหน้าอันด้านของเรา เราตัดสินใจเดินเข้าไปอย่างสง่าผ่าเผย slowly นิดๆให้เหมือนกำลังเดินเข้าไปหาเจ้าบ่าว ถุ้ย อิบ้า   แล้วก็เป็นพี่เค้าที่ทักเราก่อน  งุ้ยมียิ้มให้กูด้วยยยย เขิลอ่ะ แล้วพี่เป็กเค้าก็แนะนำตัวเองแล้วเพื่อนพี่เค้า แหม่คนหนึ่งก็หล่อเข้มตรงสเปกอีกคนก็หล่อหวานเติมน้ำตาลให้หัวใจ มีแหกปากยิ้มให้กูด้วย โอ๊ยจะเป็นลม  

แล้วพี่เป็กก็พูดต่อว่า พี่ติดธุระไปส่งที่บ้านไม่ได้เดี๋ยวจะให้เพื่อนไปส่ง กรี๊ดดดดดดดดด มินไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยพี่ โอ้ยยยย แล้วพ่อสุดหล่อก็แหกยิ้ม ด้วยอนุภาคของฟันเหล็กของเพื่อนพี่เป็กนั่นก็ทำให้สาวๆที่นั่งอยู่แถวนั้นรวมถึงกูด้วย ล้มละลายกลายเป็นสูญญากาศเลยคร้าาาาา^^  ใจเย็นๆก่อนนะพี่อย่าพึ่งยิ้มมากได้มั้ย ใจหนูเต้นผิดจังหวะแล้วเนี่ย"~•_•~"  

ต่อจากนั้นผู้บ่าวฟันเหล็กของบ่าว แหกยิ้มก่อนจะจับมือเราไปที่รถของผู้บ่าวฟันเหล็ก นางขับรถ z800 คันดำเขียว นางบอกให้เรารออยู่ที่รถเดี๋ยวนางจะไปเปลี่ยนชุดที่หอพักนักกีฬาก่อน อย่างที่ตัวเราบอก ด้วยความแ_ด ร่าน หน้าด้าน ของตัวเราเอง เราเลยบอกพี่ผู้บ่าวฟันเหล็กไปว่า ขอไปด้วย มันค่ำแล้วถนนมันเปลี่ยว กลัวผีหลอก อีผู้บ่าวมันไม่ฟังเรามันเสื_กหัวเราะชอบใจไปอีก โอ้ยขนาดหัวเราะยังหล่อเลยอ่ะ โง้ยยยยยยยอยากให้ทุกคนเห็นหน้านางจัง แต่กลัวนางโกรธง่ะ 555555555 แล้วอิผู้บ่าวนั่นก็ตอบกลับว่า ได้ มาเร็วเด็กน้อย (แหกยิ้มไปสิมุง) นางเดินนำหน้าเรา ส่วนตรูมีหน้าที่ตามไปอย่างเดียว อิผู้บ่าวฟันเหล็กนางบอกว่า รออยู่ข้างนอกนี่แหละ ถ้าเข้าไปข้างในเดี๋ยวจะดูไม่งาม  นางยื่นกระเป๋ามาให้เราถือ โอ้วววว สุภาพบุรุษยิ่งนักอย่าทำให้ฉันหลงได้มั้ย^^ เขิลลลลลเราก็ยืนเขิลบิดไปมา ถุ้ย อิบ้า กระทู้ไม่เหมาะสมกับพวกโลกสวยนะ555555 บัดนั้นตัวเรากำลังยืนเขิลคิดไปไกลเลยตรู คิดว่าพี่เค้าคิดอะไรกับเราไม่นะ?? ในขณะที่ตัวเราคิดนั้นก็มีเสียงแชทในกระเป๋าพี่เค้าดังขึ้น ด้วยความที่ตัวเราเป็นคนขี้เสื_ก เมื่อได้ยินก็หยิบขึ้นมาดูแต่ข้อความที่เห็นนั้นหารู้ไม่ว่ามันทำให้หัวใจที่กำลังร่าเริงกับความรักนั่นตกมาอยู่ตรีนตรูเลย T_T

เรื่องมันเศร้า ไม่อยากเล่าเดี๋ยวเศร้าไปอีก สงสัยแฟนเค้าส่งข้อความมา บอกว่า "ที่รักกลับยัง รีบมา คิดถึง". หารู้ไม่ว่าแค่ตัวหนังสือไม่กี่ประโยคก็ทำให้เราดราม่าได้ 1 นาที 50 สเตตัสเลยนะมุง แล้วผู้บ่าวฟันเหล็กก็เดินออกมาพอดีนางเราแอบตกใจนิดๆ ขออธิบายเป็นconversation นะ

เรา : พี่ว่างจริงหรอ? ไม่ติดธุระจริงใช่ม่ะ?
พี่แมน : อื้มมมมม ทำไมหรอ? หิวข้าวหรอเด็กน้อย //แหกยิ้มอีกแล้ว เราพยายามทำหน้าตึงไว้
เรา : ถ้าหิวแล้วจะพาไปกินมั้ยล่ะ? //แผนร้ายๆเริ่มออกมาจากสมองแล้วสิ (พี่แมนทำหน้าเหมือนจะไปดีมั้ยว้ะ นางเงียบไปสักพัก)
พี่แมน : ไปสิ พี่ก็หิวเหมือนกัน
เรา : พี่เลี้ยงนะ!
พี่แมน : อื้มม. ป่ะไปกันเดี๋ยวค่ำก่อน // ????
เรา : พี่จะรีบไปไหน!? // นางเงียบ
พี่แมน : เอ้าไปส่งหนูไง! ป่ะรีบๆเดิน ถ้าเดินช้าระวังโดนอุ้มนะ!? //อ่อยหรอ?

นางยังคงเบี่ยงประเด็น แต่คนอย่างมินมินจะยอมหรอค่ะ #ได้เวลาสนุกแล้วสิ

ปล. เดี๋ยวจะอัพทุกๆวันจันทร์ เวลา 21:00 เด้อออออ😉

#ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องบ้าๆของเราน้าาาาาาา😂