จะโดนแหกโดนรุมไหม แต่ขอวิเคราะห์
คือเราเห็นจุดอ่อนที่เป็นจุดใหญ่ของเจ้าตัวอยู่สองจุด
และนี่ก็อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าตัวยังไม่ได้ชิงออสการ์สาขาผู้กำกับครั้งแรกเสียที............
1 การสร้างความผูกพันและอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร(ตัวละครนะ ไม่ใช่เนื้อเรื่อง)
อย่าง Interstellar กับ Dunkirk เนี่ย บทเอื้อมาก ที่จะดึงคนดูไปกับตัวละครจนสุดทาง
แต่ไม่ ไปไม่สุดจริงๆจังๆทั้งสองเรื่อง แกขยี้ได้ไม่สุด
แต่จริงๆก็คือทุกเรื่องนั่นแหละ คือเขาไม่สามารถสร้างตัวละคร
ที่คนดูจะร้องไห้เป็นเผาเต่าเมื่อตาย กระทั่ง Bruce Wayne ที่เราติดตามกันมาถึง 3 ภาค
ปูมหลังก็แสนจะดราม่า แต่ ก็ไม่ได้พาเราไปทำความรู้จักตัวละครมากพอจะให้เราผูกพันได้นาดนั้น
อย่างภาคสุดท้าย ตอนอัลเฟรดมาร้องไห้หร่าหลุมศพ ฉากนั้นควรทำให้คนอย่างน้อยครึ่งโรงร้องตามได้ แต่ก็ไม่
ตัวร้าย ที่ดีสุดคือ Joker ก็ให้แค่ความรู้สึกกลัว แต่ยังไม่สามารถสร้างความรู้สึกเกลียดแบบอยากเข้าไปบีบคอให้ตายคามือได้
กระทั่ง Joker ก็เถอะ น่ากลัว แต่บิวต์ให้เกลียดได้ยังไม่สุด ลองเปรียบเทียบกับตัวร้ายแบบ Amon Goeth จาก Schindler's List
หรือ Mrs. Carmody จาก The Mist จะเห็นภาพชัดเจน
(ส่วนเบนในภาคสุดท้ายนี่ไปไม่สุดซักทาง เกลียดก็ไม่เกลียด กลัวก็ไม่กลัว สงสารก็ไม่สงสาร)
ตัวละครในหนังโนแลนมันอารมณ์แบบ จะตายเหรอ เออ ตาย ใครจะตายก็ตายไป
ตายไปไม่เศร้าโศกครวญเสียใจ ไม่สมน้ำหน้าสะใจลุกขึ้นปรบมือ คือตายก็ตาย จบ
2 การกำกับนักแสดง รีดเค้นศักยภาพนักแสดง
บทของ ฮิวจ์ แจ็คแมน ใน The Prestige มันสามารถจะดูอำมหิตน่ากลัวได้มากกว่านี้
ถ้าดันไปจนสุด อาจจะเป็นตัวละครร้ายลึกเห็นแก่ตัวที่น่ากลัวน้องๆบทของ แดเนียล เดย์-ลูอิส ใน There will be blood
หรือว่า เอฟ เมอร์เร่ย์ อับบราฮัม ใน Amadeus ได้เลย แต่มันก็ไปได้ไม่ถึงขั้นนั้น
เช่นเดียวกับบทของคริสเตียน เบล ในเรื่องเดียวกัน ที่จริงๆควรจะออกมาดูลึกลับซ่อนเงื่อนและหลอนจิตได้มากกว่ากว่านี้
และดารากลุ่มใหญ่ใน Inception กับ Interstellar ก็ไม่ได้เครดิตหรือได้รับการยกย่องในด้านการแสดงมากขึ้นแต่อย่างใด
จากหนังทั้งสองเรื่องนี้ Inception ไม่เท่าไหร่ แต่บทที่เน้นดราม่าอย่าง Interstellar มันสามารถใช้ดึงพลังการแสดงได้มากกว่านั้น
Interstellar นี่สัมผัสได้ ว่าตัวโนแลนก็พยายามบิวท์ พยายามเค้นสุดพลังแล้วเหมือนกัน แต่มันดันขึ้นไปไม่ได้สุดเท่าไหร่
หนังแกแทบไม่มีเรื่องไหนเลย ที่ให้นักแสดงปล่อยของ
ที่ทำให้คนดูพูดถึงการแสดงฉากไหน ว่าฉากนั้น ..........สุดยอดมาก
และ ผกก ที่มีปัญหาแบบเดียวกันนี้อีกคน ก็ผกก ขวัญใจพันทิปเช่นกัน
เดวิด ฟินเชอร์ ..............................
ในแง่การสร้างอารมณ์ร่วมกับตัวละคร Benjamin Button นี่ชัดมาก บทส่งสุดๆ ควรจะขยี้ได้น้องๆ Forrest Gump
แต่คนส่วนใหญ่จะบอกว่าหนังเรื่อบๆ มาเรียงๆมาก ต่อให้พระเอกตายก็ไม่ได้เป็นโศกนาฏกรรมขนาดจะร้องไห้
ในแง่การดึงพลังจากนักแสดง The Social Network หนังชีวประวัติ ถ้าจะดันให้สุดทาง ก็อาจทำให้คนรักตัวละครเอกสุดๆ
แบบคิงเบอร์ตี้ใน The King's Speech(คู่แข่งชิงออสการ์ในปีนั้น) หรือ ออสการ์ ชินด์เลอร์ ใน Schindler's List
หรือไม่ก็เกลียดสุดๆ แบบ อันโตนิโอ ซาเลียรี่ ใน Amadeus แต่ฟินเชอร์ก็ไม่ได้พาเราไปถึงจุดนั้นได้.........
จุดอ่อนของโนแลน ที่เป็นมาตั้งแต่เรื่องแรกๆจนเรื่องล่าสุด
คือเราเห็นจุดอ่อนที่เป็นจุดใหญ่ของเจ้าตัวอยู่สองจุด
และนี่ก็อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าตัวยังไม่ได้ชิงออสการ์สาขาผู้กำกับครั้งแรกเสียที............
1 การสร้างความผูกพันและอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร(ตัวละครนะ ไม่ใช่เนื้อเรื่อง)
อย่าง Interstellar กับ Dunkirk เนี่ย บทเอื้อมาก ที่จะดึงคนดูไปกับตัวละครจนสุดทาง
แต่ไม่ ไปไม่สุดจริงๆจังๆทั้งสองเรื่อง แกขยี้ได้ไม่สุด
แต่จริงๆก็คือทุกเรื่องนั่นแหละ คือเขาไม่สามารถสร้างตัวละคร
ที่คนดูจะร้องไห้เป็นเผาเต่าเมื่อตาย กระทั่ง Bruce Wayne ที่เราติดตามกันมาถึง 3 ภาค
ปูมหลังก็แสนจะดราม่า แต่ ก็ไม่ได้พาเราไปทำความรู้จักตัวละครมากพอจะให้เราผูกพันได้นาดนั้น
อย่างภาคสุดท้าย ตอนอัลเฟรดมาร้องไห้หร่าหลุมศพ ฉากนั้นควรทำให้คนอย่างน้อยครึ่งโรงร้องตามได้ แต่ก็ไม่
ตัวร้าย ที่ดีสุดคือ Joker ก็ให้แค่ความรู้สึกกลัว แต่ยังไม่สามารถสร้างความรู้สึกเกลียดแบบอยากเข้าไปบีบคอให้ตายคามือได้
กระทั่ง Joker ก็เถอะ น่ากลัว แต่บิวต์ให้เกลียดได้ยังไม่สุด ลองเปรียบเทียบกับตัวร้ายแบบ Amon Goeth จาก Schindler's List
หรือ Mrs. Carmody จาก The Mist จะเห็นภาพชัดเจน
(ส่วนเบนในภาคสุดท้ายนี่ไปไม่สุดซักทาง เกลียดก็ไม่เกลียด กลัวก็ไม่กลัว สงสารก็ไม่สงสาร)
ตัวละครในหนังโนแลนมันอารมณ์แบบ จะตายเหรอ เออ ตาย ใครจะตายก็ตายไป
ตายไปไม่เศร้าโศกครวญเสียใจ ไม่สมน้ำหน้าสะใจลุกขึ้นปรบมือ คือตายก็ตาย จบ
2 การกำกับนักแสดง รีดเค้นศักยภาพนักแสดง
บทของ ฮิวจ์ แจ็คแมน ใน The Prestige มันสามารถจะดูอำมหิตน่ากลัวได้มากกว่านี้
ถ้าดันไปจนสุด อาจจะเป็นตัวละครร้ายลึกเห็นแก่ตัวที่น่ากลัวน้องๆบทของ แดเนียล เดย์-ลูอิส ใน There will be blood
หรือว่า เอฟ เมอร์เร่ย์ อับบราฮัม ใน Amadeus ได้เลย แต่มันก็ไปได้ไม่ถึงขั้นนั้น
เช่นเดียวกับบทของคริสเตียน เบล ในเรื่องเดียวกัน ที่จริงๆควรจะออกมาดูลึกลับซ่อนเงื่อนและหลอนจิตได้มากกว่ากว่านี้
และดารากลุ่มใหญ่ใน Inception กับ Interstellar ก็ไม่ได้เครดิตหรือได้รับการยกย่องในด้านการแสดงมากขึ้นแต่อย่างใด
จากหนังทั้งสองเรื่องนี้ Inception ไม่เท่าไหร่ แต่บทที่เน้นดราม่าอย่าง Interstellar มันสามารถใช้ดึงพลังการแสดงได้มากกว่านั้น
Interstellar นี่สัมผัสได้ ว่าตัวโนแลนก็พยายามบิวท์ พยายามเค้นสุดพลังแล้วเหมือนกัน แต่มันดันขึ้นไปไม่ได้สุดเท่าไหร่
หนังแกแทบไม่มีเรื่องไหนเลย ที่ให้นักแสดงปล่อยของ
ที่ทำให้คนดูพูดถึงการแสดงฉากไหน ว่าฉากนั้น ..........สุดยอดมาก
และ ผกก ที่มีปัญหาแบบเดียวกันนี้อีกคน ก็ผกก ขวัญใจพันทิปเช่นกัน
เดวิด ฟินเชอร์ ..............................
ในแง่การสร้างอารมณ์ร่วมกับตัวละคร Benjamin Button นี่ชัดมาก บทส่งสุดๆ ควรจะขยี้ได้น้องๆ Forrest Gump
แต่คนส่วนใหญ่จะบอกว่าหนังเรื่อบๆ มาเรียงๆมาก ต่อให้พระเอกตายก็ไม่ได้เป็นโศกนาฏกรรมขนาดจะร้องไห้
ในแง่การดึงพลังจากนักแสดง The Social Network หนังชีวประวัติ ถ้าจะดันให้สุดทาง ก็อาจทำให้คนรักตัวละครเอกสุดๆ
แบบคิงเบอร์ตี้ใน The King's Speech(คู่แข่งชิงออสการ์ในปีนั้น) หรือ ออสการ์ ชินด์เลอร์ ใน Schindler's List
หรือไม่ก็เกลียดสุดๆ แบบ อันโตนิโอ ซาเลียรี่ ใน Amadeus แต่ฟินเชอร์ก็ไม่ได้พาเราไปถึงจุดนั้นได้.........