อ่อยกูไง

สดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากนะคะที่กดเข้ามาอ่านนี้เป็นเรื่องของตัวเองคะ ล้ะก็อยากเก็บความทรงจำเอาไว้ เมื่อนึกถึงก็กลับมาอ่าน มันเป็นโมเม้นที่มีความสุขมากกก ปล.ทั้งเรื่องเราจะใช้นามแฝงนะคะ มาเริ่มกันเลย ฉันมีนามว่าเเบลล์ฉันมาเข้ารรชื่อดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ตอนปอสี่อารมณ์แบบกูมาจากบ้านนอกไม่เคยเป็นผู้บ่าวหล่อๆในเมือง555กริ้ดกร้าดผู้ชายตั้งแต่วันแรกแต่แบบเงียบๆนะคะไม่ค่อยแสดงออกแต่ในใจนี้อกอีแป้นจะแตก5555 เราก็เรียนมาเรื่อยๆกริ้ดกร้าดผช.เหมือนเดิมแต่แบบแค่ปลื้มๆจนมาถึงตอนมอสองเราก็เจอผชคนหนึ่งเว้ยแบบหน้าตาดีมากมายหุ่นนี้แบบนักกีฬาอ่ะ><เขาชื่อแมน ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบเขานะแบบไม่ได้สนใจเลย(ปล.พึ่งรู้ว่าอยู่มอหนึ่งด้วยกันแต่ไม่เคยรู้จักกันเลย) เราเป็นพวกแบบถ้าใครมาพูดด้วยเงี้ยถึงจะรู้ว่าเขามีตัวตน555 เราจะเงียบๆหน่อยอยู่กับกลุ่มเด็กเรียน55555แต่แมนอ่ะจะอยู่กัยแก๊งแบดบอยที่แบบเด็กเกเรแต่หล่อทั้งแก๊งงี้ และจุดเริ่มต้นของแบลล์ที่ชอบแมนก็มาจากการบ้าน...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่