จริงๆตลอดเวลาที่อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ตั้งแต่เล่มแรกๆ
ผมก็คิดมาตลอดนะ ว่าเรื่องนี้คงไม่มีทางจบแบบ สูตรสำเร็จ หรือจบแบบ happy ending แน่ๆ



ถึงแม้สุดท้าย(ผมคิดเอง)ว่า อ.คนเขียน พยายามจะสื่อว่า ฮิเดโอะ ก็แค่มนุษย์ธรรมดาๆคนนึง ไม่ใช่ ฮีโร่ แบบชื่อเรื่อง
ที่ท้ายสุดแล้วก็ต้องกิน ต้องอยู่ ต้องใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาที่ต้องพยายามปรับตัวในเมืองที่ไม่มีใคร
รอคอยความหวังไปวันๆว่าจะมีการช่วยเหลือจาก กองกำลังป้องกันตนเอง หรือ กองทัพอเมริกาหรือใครก็แล้วแต่

แต่การตัด "ฉับ" ไปดื้อๆแบบนี้เลยนี่......

จะว่าเหนือความคาดหมายก็ไม่ใช่
จะว่าผิดหวังก็ไม่ใช่อีก
จะใช้คำว่าห่วยก็ยังไงๆอยู่

มันเหมือนจะรู้สึกอึนๆงงๆมากกว่าจนต้องเผลอพูดออกมาว่า

"จบงี้เลย??"  "เอาจริงดิ???"

คือมันรู้สึกแบบ...
ถ้าจะมาขนาดนี้ "มันก็ควรไปต่อ"
หรือถ้าจะจบแบบนี้ "ก็ไม่ควรมาถึงจุดนี้"

ถ้าจบไปดื้อๆหลังจากตอน "รถบดขยะ" อาจจะรู้สึกดีกว่านี้


ก็คงไม่ถึงกับขายทิ้งหรือเอาไปเผาโชว์ใครน่ะครับ
แต่พูดตรงๆ มันทำให้รู้สึกว่ามันไม่มีคุณค่ามากพอจะให้อ่านซ้ำยังไงไม่รู้
(ปกติเป็นคนที่เรื่องไหนที่ตามอยู่ พอจบแล้วชอบเอาตั้งแต่เล่มแรกมาอ่านซ้ำอีกรอบ)


แต่ถ้าจะ "ให้ค่า" ได้มากที่สุด ก็ต้องเป็นการคิดว่า "จบแบบปลายเปิด" แล้วกันครับ


เผื่อวันนึงอาจจะกลับมาเขียนต่ออะไรประมาณนั้น