หนังสร้างจากเรื่องจริงของนักข่าวสาวดาวรุ่งชาวอเมริกัน ที่ใช้
ชีวิตปกติทั่วไป แต่วันนึงกลับต้องป่วยเป็นโรคประหลาดทางสมอง ทำให้จากชีวิตที่ ''ปกติ'' ก็กลายเป็น ''ไม่ปกติ'' เหมือนดังเดิม

การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ หนังเรื่องนี้ขยายความคำๆนี้ได้ดีมาก จากที่เคยใช้ชีวิตได้ปกติสุข ประสบความสำเร็จทั้งชีวิต การงาน ครอบครัวและความรัก แต่เมื่อเกิดโรค ไม่ใช่มีแต่ ''ตัวเรา'' เองที่ทุกขฺ์ คนรอบข้างก็เช่นกัน โดยเฉพาะ ''พ่อแม่''

หนังนำแสดงโดย Chloë Grace Moretz ซึ่งในเรื่องนี้ก็ทำหน้าที่ได้อย่างดี สามารถแบกหนังได้ทั้งเรื่อง ส่วนนักแสดงอีกคนที่อดชื่นชมไม่ได้คือ Richard Armitage ที่มาแสดงเป็นบทพ่อ ก็แสดงได้ดี เข้าถึงบทบาทที่เป็นห่วงลูกสาวมากๆได้

แต่น่าเสียที่หนังโดยรวมยังไม่กลมกล่มเท่าไร พาร์ทดราม่ายังเรียกได้ไม่สุด อาจจะเพราะความยาวของหนังที่สั้นไปหน่อยจึงไม่สามารถปูเรื่องราวของตัวละครได้มากเท่าไร เรื่องนี้จึงน่าเสียดาย

แต่โดยรวมหนังก็ยังทำได้ดี เล่าถึงผู้ป่วยเกี่ยวกับสมองได้ดี บางทีเราอาจต้องเข้าใจเขาเยอะๆ อย่างกรณีล่าสุดของ Chester Bennington นักร้องนำของวง Linkin Park ที่เสียชีวิต เพราะส่วนหนึ่งมาจากโรคซึมเศร้า ตอกย้ำให้เราเห็นว่าโรคต่างๆเกี่ยวกับสมองน่ากลัวมาก ถ้ายังไม่เป็นต้อง ''ป้องกัน'' เมื่อรู้สึกสมองทำงานหนัก หรือเครียดมาก ก็พักผ่อน ผ่อนคลาย เพราะว่าไม่ว่ายังไงก็ไม่มีใครเข้าใจสมองของเราได้เท่ากับตัวเราเอง แต่ถ้าเกิดขึ้นแล้วต้องเข้าใจ ''ผู้ป่วย'' โรคนี้ให้มากๆ เป็นกำลังใจให้พวกเขามากๆ เพราะโรคเกี่ยวกับสมองมันร้ายแรงมากกว่าเราคิดไว้มากมาย

ประเด็นหนังดีแต่เล่ายังไม่ถึงเท่าไร ยังดีที่ได้เหล่านักแสดงช่วยไว้
คะแนนความชอบส่วนตัว 7/10

สุดท้ายขอรบกวนพื้นที่เล็กฝากเพจหน่อยนะครับ
https://www.facebook.com/Chekie-1067083510064457/ ^^