ตอนนี้ไม่มีอะไรมาก


พวกเด็กๆ เดินตาม Sung-Joo กับ Musica ในทางโพรงใต้ดิน ที่ Sung-Joo สร้างขึ้นจากรากต้นไม้แวมไพร์

ในขณะที่ปิศาจจากฟาร์ม เจอข้อความลับของ Ray แต่ไม่เข้าใจว่า B06-32 คืออะไร

แต่นั่นก็ทำให้คิดได้ว่า เด็กๆคนอื่นยังไม่ตายแน่ๆ ดังนั้น ให้ตามล่าต่อไป

ตัดกลับมาที่พวกเด็กๆ ก็พูดคุยถึงเรื่องสัญญาของมนุษย์กับปิศาจ ความเป็นไปได้ต่างๆ

เด็กบางคนก็ถามพวกปิศาจว่า มีเพื่อนอยู่ในป่าหรอ

Musica : ไม่หรอกเราไม่ได้อาศัยอยู่ในป่า เราเดินทางไปทุกๆที่ โดยที่หยุดไม่ได้น่ะ

ถึงตรงนี้มีคนงงนิดๆว่าทำไมหยุดไม่ได้

แล้วก็พูดถึง ประตูเชื่อมสองโลก ว่า มันต้องมี หรือ Minerva จะต้องพาข้ามโลกได้

Emma : ต่อให้จะเจ็บปวดขนาดไหน ฉันก็จะพาทุกคนไปให้ได้เลย!

ทุกคนยิ้ม มีกำลังใจ

แต่ Gilda ก็ขัดจังหวะขึ้นมา

Gilda : หรอออ แต่ก่อนหน้านั้น ชั้นมีเรื่องที่แคลงใจมาตั้งนานแล้วล่ะ

Gilda ยื่นหน้าเข้ามาแล้วจับ Emma


Gilda : ถ้ารู้สึกไม่ดี ช่วยบอก พวกเรา ซักหน่อยได้ไหม

Emma : Gi..Gilda

แล้ว Gilda ก็เหมือนจะขู่ว่า การอดทนอะไรจนล้มลงไป ห้ามทำเด็ดขาด แล้วบอกให้ Emma สัญญาด้วย

แล้วก็บ่นเรื่องที่ ทำอะไรไม่คิดถึงตัวเอง เรื่องตัดหูที่ไม่อยู่ในแผนด้วย

Emma : ขอโอ๊ดด แอ่.. (โดนดึงปาก)

Gilda : ห้าม"แต่" นะจ๊ะ

จากนั้นพวกเด็กๆก็หันมาว่า Ray เช่นกันที่ไปสู้ปิศาจคนเดียว

ทุกคนรู้ว่าทั้งสองคนนั้นกล้าหาญ แต่พวกเขาก็จะกล้าหาญเช่นกัน ดังนั้นขอให้คิดถึงพวกเขา ยามต้องการความช่วยเหลือด้วย

Gilda : พวกเราขอให้ทั้งสองคน ดูแลตัวเองดีๆเสียบ้าง นะจ๊ะ ได้โปรด...


ทั้ง Ray และ Emma จึงเข้าใจความรุ้สึกของทุกคน
ทุกคนจึงกลับมาเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้งได้



Musica : พวกนั้นเป็นเด็กดีนะ
Sung-Joo : อ่า ใช่


Musica : แล้วทำไมไม่บอกล่ะ ! การจะข้ามเขตแดนไป จะต้องเป็นศัตรูกับ "ยุกยิก" นะ

Sung-Joo : เดี๋ยวก็ต้องรู้อยู่แล้ว แถม พวกนั้น ก็เป็นศัตรูของ ยุกยิก มาแต่แรก แล้วด้วย

จบตอน