เรื่องเริ่มที่ พ.ย. 2559 (โรงเรียนแห่งหนึ่ง)
เราฝึกสอนอยู่ที่นั่น ด้วยกิจกรรมหลายๆอย่างของทางรร.ที่เราต้องทำ
เน้นๆเลยคือ อยู่เวรประจำวัน .... อาทิตย์ละครั้ง

จนเกือบๆหมดเทอม
วันนั้นก็เป็นอีกวันนึงที่เราอยู่เวรตอนเช้าพร้อมๆกับครูท่านอื่นๆ
แต่วันนี้แปลกตรงที่ ครูคนนึงบอกให้นักเรียนช่วยถ่ายรูปให้ ในขณะที่ยืนเวร พร้อมกับเรียกให้เราถ่ายด้วย !!!

ด้วยความไม่คิดอะไรจึงถ่ายไป
มีเสียงนึงกระซิปข้างๆ พร้อมกับเดินมาใกล้ๆแล้วบอกว่า ...
"ตั้งแต่มาที่นี่ ถ่ายรูปทำผลงานรึยัง" ......ตอบกลับไป "ยังค่ะ"
เขายื่นรูปที่นร.ถ่ายให้ ให้เราดู และพูดว่า "งั้นถ้าจะส่งรูปวันนี้ให้เรา จะส่งให้ยังไงอ่ะ"

ได้แต่นิ่งไป แล้วคิดในใจ ว่าจะเอายังไงดี .... เลยบอกให้เขาแอดไลน์

** ประเด็นไม่ได้อยุ่ตรงนั้น มันอย่ตรงที่ว่า ... ทำไมเราต้องใจสั่น ทำไมต้องทำตัวลนๆ #กับผู้หญิงคนนี้
เพียงแค่เขาขอแอดไลน์ ทำไมต้องรู้สึกใจหวิวๆ

ตื่นเต้นจนต้องรีบไปหาเพื่อน และเล่าให้เพื่อนฟังพร้อมความเขินๆ

หลังจากวันนั้น เราก็ทักหากันบ้างเป็นบางครั้ง ...ชวนเขาคุย ทั้งๆที่รู้ว่าเขาสอนเยอะ
เวลาเจอเขาโดยบังเอิญ แบบเดินมาเจอกัน หรือเขาเดินมาที่ห้องที่เราอยุ่
** แม้ง ไม่ว่าเราจะทำอะไรอยุ่ ก็เป็นต้องหยุดชะงักทุกที ทำตัวไม่ถูก มือสั่นๆ ใจเต้นๆ (เป็นด้อยไรไม่รู้)