เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาได้ 1 ปี 3 เดือนแล้ว เราผูกพันธ์กันมากๆตั้งแต่วันแรกเลยน่ะ แฟนเราไม่ได้ดี เขาเกเร แทบทุกเรื่อง แต่เราคิดว่าเรารับได้ ค่อยๆเป็นค่อยๆไปกับเรื่องที่ไม่ดีในตัวแฟน ตอนคบกัน 2 เดือน 1.เขายอมเลิกบุหรี่เพื่อเรา 2.เขายอมเข้าเรียนเพื่อเราไม่ให้มีปัญหาด้านการเรียน 3.รับ-ส่งกันทุกวัน 4.เลิกมีกิ๊ก เลิกม่อส์ ดูแลเราดีมากกกทุกเรื่อง พอคบกันผ่านไปประมาน 6 เดือนได้ค่ะ ช่วงหลังๆเราบอกไรไม่ค่อยเชื่อเลย ไม่ค่อยมาเรียน แต่ก็ปฏิบัติกับเราเหมือนเดิมน่ะ ใช้ตังกระเป๋าเดียวกัน เราคบกันในเดือนพฤษภาคม 59 เราคิดว่าเขาไม่เคยหักหลังเราน่ะ เอาจริงๆเราเริ่มรู้ทีละนิดๆ มีช่วงนึงที่เรารู้แต่ให้อภัย คือเขานัดกับเด็กที่เคยคุยกันกับเพื่อนๆเด็กผู้หญิงพวกนั้นไปเคาว์ดาวน์วันที่ 30 ธ.ค. แล้วเรารู้คือวันนั้นเราเข้าเฟสเขา เห็นเขาแชทคุยกันโทรหากัน จากที่ไม่ไได้เป็นเพื่อนในเฟสกับเด็กคนนั้นเลย เขาเป็นคนชวนเอง ทักเอง ออกไปรับเอง ไอ้เราก็เคาว์ดาวน์อยู่ขอนแก่นกับครอบครัว ส่วนเขาเอาผู้หญิงมาเคาว์ดาวน์ด้วย เค้ายุกะเพื่อนๆพี่ๆผุ้ชายในหมู่บ้านนั้นแหละค่ะ แล้วเด็ก ผญ พวกนั้นไม่กลับนอนบ้านนะคะ นอนอยู่กับพวกแฟนเราเพื่อนแฟนเราซึ่งมีแต่ผู้ชาย แต่ ผญ คนนี้ก็อยู่ในความดูแลของแฟนเราแหล่ะค่ะ หลังจากนั้นเราโทรไปประมาณช่วง 5ทุ่มกว่าๆ เขาก้ตัดสาย บอกค่อยเคลียร์กัน เรามีแพลนกับครอบครัวแฟนเรา พ่อแม่พี่ชายพี่สะใภ้เขาก็จองห้องไว้ที่เชียงคาน ในวันที่ 5 มค. 60 เราก็โทรบอกแม่เขาว่าหนูไม่ไปแล้วนะคะ ตอนนั้นเรายุบ้านเราขอนแก่น แต่เราเรียนที่สกล ช่วงปีใหม่เราก็กลลับไปหาพ่อแม่เรา พอเราเล่าเรื่องในวันเค้าดาวให้แม่เขาฟังแม่เขาก้บอกเราใจเย็นๆ แม่ตั้งใจพาครอบครัวเราไปนะลูก อะไรระมาณนี้ แม่เขากลับมาจากกรุงเทพแล้วไปรับแฟนเรายุสกลแล้วก็มารับเราอีกทียุขอนแก่นและก็ไปเชียงคานด้วยกัน เราก็เคลียร์กันรู้เรื่องแล้วนะคะ หลังจากนั้นเราก็คบกันปกติ แต่จะมีเรื่องเล็กๆน้อยๆอยู่เรื่อยให้ทะเลาะ แฟนเราเขาเฟรนลี่ บางครั้งมิตรภาพก็ยิ่งใหญ่กับเขามากกว่าเราอีก บางทีเราเคยน้อยใจเขาเรื่องเพื่อนพี่น้องเขานะ เพราะกินข้าวด้วยกันช่วงหลังเลิกเรียนยุดีๆ เพื่อนโทรมาให้ไปหา แฟนเราก็รีบ ก็มาเร่งเรา แล้วมันก้ไปส่งเรา เพื่อที่จะรีบไปหาเพื่อน มีแบบนี้ตลอดดด ช่วงปิดเทอมใหญ่เดือนมีนา - เมษาเราก็อยู่บ้านด้วยกันที่กรุงเทพ (บ้านเค้า) เราก็ทำงานพลาสทามอยู่ที่เดียวกันกับแม่เขา แม่เป็นคนฝากให้ ครอบครัวแฟนเราดีมาก รักเรามาก ทำให้เราทุกอย่าง พ่อแม่ดีมากค่ะ แต่พอเราเปิดเทอมอีกทีเดือน พฤษภา 60  แฟนเราก็เริ่มเปลี่ยนเรื่อยๆ ไม่ค่อยอยากมาเรียน ไม่ตื่นเช้ามารับ-มาส่ง เหมือนแต่ก่อน เราเริ่มอยู่คนเดียวบ่อยมากละ หลังจากนั้นเขาตัดสินใจไม่เรียน ลาออก เราก็บอกเขาถ้าไม่อยากเรียนก็ไปทำงานอยู่กับแม่ เก็บตังค์ สร้างอนาคตนะอ้วน เรามั่นใจว่าถึงไกลกัน เขาคงไม่เลิกกับเราหรอก เราก็รักเขามาก เขาก็รักเรามากเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็ใช้เวลาอยู่กับเขาให้มากขึ้น ชวนเขาไปกินนู้นนกินนี่ด้วยกัน พยายามใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้นานๆรอวันที่แม่เขากลับจากกรุเทพมารับ วันที่ 14มิถุนา 60 เขาก็ไปกินเหล้ากับพวกพี่ๆน้องๆเขา เขาไม่ติดต่อเรา ไม่บอกเราเลย (ช่วงปีแรกที่คบกันเขาอยู่ไหนรายงานเราตลอด เตะบอลเตะฟุตซอล เขาจะติดต่อเราตลอด ถ้าแบตเขาหมด เขาจะเอาเฟสเพื่อนโทรมาหาเราตลอด เราก็เริ่มคิดว่าเราสำคัญกับเขามากแหล่ะเขาถึงทำแบบนี้ แต่ช่วงหลังๆไม่มีเลย) คืนที่แฟนเราไปกินกับเพื่อนกับพี่เขาเราก็โทรหาเขาก็ปิดเครื่อง เราโทรเฟสหาเพื่อนเขา เราไม่รุ้ว่าเขาไปไหนเลยโทรถามเพื่อน แชทไปหาน้องเขาเลยรู้ เราก็ส่งข้อความไปหาเขาเยอะมาก น้อยใจทุก  พอตอนเช้ามาวันที่15 เขาอ่านละไม่ตอบเฟสเราเลย ไม่โทหาเรา ไม่ง้อเรา  เชื่อมั้ยเราโทรชวนเขาชวนน้องชวนเพื่อนเขาออกมาร้านหมูกะทะ เราบอกเด๋วเราเลี้ยงเอง คืนนั้นเราไม่อร่อยเลย เราไม่อิ่มด้วย นั่งกินอยู่ดีๆเขาก็โพสวว่า อย่าได้พบได้เจอกับคนแบบอีกเลยชาตินี้ เราเห้นโพสนนั้น เราเลยเอาตังให้เพื่อนเขา แล้วเดินออกจากร้าน มันเดินตามเราไปแล้วด่าเรา บอกว่าเรางงี่เง่า น่ารำคาญ น่าเบื่อ ไปนั่ง-ให้เสร็จอย่าเสียมารยาทกะเพื่อนกะน้องๆกุ วันหลังจะทำไรก้เรื่องของ หลังจากวันนั้นแล้วรู้มั้ยสิ่งที่เราได้รับคือการที่เขาเปลี่ยนรหัสเฟส แล้วทักไปจีบคนที่อยู่กรุงเทพ อยู่แถวๆบ้านเขาแหละ วันนั้นเราตื้อเขา เขาตื้ออีกคนนึงอยู่ (ที่เขากำลังจีบ) หลังจากนั้นวันที่ 16 เป็นวันครบรอบเราเลิกกันค่ะ เขาก็คุยกับผู้หญิงคนอื่น คุยแบบคอลแบบมีคนใหม่เลยน่ะ เราพยายามง้อเขาทุกอย่าง แม่กะพ่อเขาก้คอยโทรคอยปลอบเราทางโทรศัพท์ตลอดนะ หลังจากนั้นเราก็มีคนคุยเหมือนกัน (แต่เรารอมัน ทำใจไม่ได้บอกตรงๆ เราอยู่ไม่ได้ แต่พยายามทำตัวเข้มแข็ง) ถัดไป4วันเขาก็โทรมา หาเรา เราก็ตกใจนะ เขาถามเราว่า สบายดีมั้ย ? กูเหนื่อยวะ กูท้อ กูไม่รู้ว่าทุกวันนี้กูต้องทำเพื่อใคร ไม่มีใครจริงจังเท่าเรา มันบอก แต่มันก็แค่อยากกลับมาคุยกับเรา เราก็แค่คนคุย แต่เราก้ยังคุยกับคนที่เข้ามาหาเรายุ มันก็ยังงมีความสุขกับคนอื่นอยู่ จนถึงวันที่เราไม่อยากติดต่อมันละ เราเหนื่อย เราไม่เอาถ้าการที่มีเรา มันก้ยังมีคนอื่น เอาคนอื่นมาแทนที่เรา แต่ก่อนก้เคยเป็นที่ 1 มาวันนึงใครจะรู้ว่าเราจะล้ำเส้นเขาไม่ได้แล้ว มันก็ยังคุยกับแฟนเก่ามันที่เราเกลียดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มมันก็บอกมันเกลียดดดมากเหมือนกัน เราเคยมีเรื่องกะผู้หญิงคนนี้ แต่พวกมันก็ดันคุยกันบอกกันว่าขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน อันนี้เราเห็นในแชทนะคะ เราเจ็บมากกกกกกกกกกก เราไม่คิดว่าแฟนเราจะหักหลังเราได้ พอมันบอกว่าขอคืนดีเรา เราก็คืน วันที่ 4 กค. เราเริ่มกลับมาคบกันแบบเดิม แต่เราก้ยังไม่ไว้ใจร้อยเปอเซ็นนะ  มันเก็บตังกลับ ลางานมาหาเราวันที่ 12 เราอยู่ด้วยกัน 4 วันเต็มๆ เรายัง งง ว่าอยู่ดีๆก็คิดอยากกลับมาหาเราซ่ะงั้น ไม่รู้ว่าครั้งนั้นที่ทิ้งเราไปมันคิดอะไรอยู่  แล้วตอนนี้มันคิดอะไรอยู่ ?  เราควรทำยังไง กลัวว่าจะโดนทิ้งอีก TT เรารักเขามาก ขาดเขาไม่ได้ ยอมอภัยทุกครั้ง