"นครพนม"
เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกๆวัน
ผู้คนที่นี่ก็ยังคงใช้ชีวิตกันตามปกติ ไม่ได้ช้าหรือเร็ว
เหมือนที่นักท่องเที่ยวหลายๆคน ยกมาใช้ให้มันสโลไลท์ ดูเก๋ๆ
หอนาฬิกาเวียดนามอนุสรณ์ก็ยังทำงาน หมุนตามจังหวะของเวลาเป็นปกติ
จะมีแต่หนุ่มนักเดินทางคนเดียวที่ดูเหมือน จะเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของชาวบ้านที่นี่ไปแล้ว
...
พระอาทิตย์ในฤดูฝนยังคงขี้อาย
ไม่ยอมโผล่ออกมาให้เห็น บรรยากาศคลึ่มฟ้าคลึ้มฝน
ที่โปรยลงมาในตอนเช้าและตกหนักในช่วงเย็น
...
ยายบัว หญิงสาววัยชรา ที่ออกนั่งมารอใส่บาตรในทุกๆเช้า
บริเวณหอนาฬิกา ยังคงยิ้มทักทายในไมตรีให้ทุกวัน
ในทุกๆวันก็จะมีคำถามเดิมๆว่ามาจากไหน ? .. กลับวันไหน.? ...
เป็นบทสนนาที่คุ้นเคย ที่แกอาจจะลืมในความชรา
..
คุยยายขายขนมใข่หงษ์ที่อยู่ในซอยแคบๆ มาหลาย 10 ปี
ที่มีแมวที่พึ่งออกลูกมาใหม่ 4-5 ตัวเป็นเพื่อนแก้เหงา
กับพิกัดร้านจะหายากหน่อย..วันนี้คุณยายตื่นสายหน่อย
เพราะไม่ค่อยสบาย ช่วงสายๆแกบอกค่อยกลับมาใหม่
..
คุณตาหลังจากที่มาใส่บาตรริมแม่น้ำโขง
ก็นั่งให้อาหารนกพิราบเหมือนเคยทุกวัน พร้อมคำกล่าวสวัสดี ยกมือไหว้
ของผู้คนที่มาออกกำลังกายตอนเช้า ผ่านไปผ่านมาด้วยความเคารพ ..
ก่อนที่ฝนจะโปรยลงมาในเช้าวันนี้เช่นเคย
======================
"ที่นี่นครพนม"
เมืองที่ไม่สิ้นมนค์ขจลัง , เมืองสงบริมฝั่งโขง,เมืองแห่งความสุข ริมฝั่งโขง
และอีกหลายคำ หลายๆนิยาม ที่ผู้คนต่างยกขึ้นมาหากเอ่ยถึงจังหวัดนี้
ครั้งนี้ผมได้กลับมาเยื่องเมืองนครพนมอีกครั้งในช่วงฤดูฝน
ฤดูที่หลายๆคนอาจจะต้องนั่งแช่อยู่แต่ในร้านกาแฟ หรือโรงแรม
วันนี้ผมจะนำภาพนครพนมมาให้ได้ชมกัน ไม่ว่าจะเป็นในด้านของธรรมชาติ
วัฒนธรรม บ้านมือง ในจังหวัดนครพนม เผื่อจะทำให้หลายคนอยากจะมาชื่นชมเมืองนี้สักครั้ง
ตามกันไปดูได้เลยครับ
[CR] #เบิ่งอีสาน เมืองแห่งความสุข ที่ "นครพนม"
เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกๆวัน
ผู้คนที่นี่ก็ยังคงใช้ชีวิตกันตามปกติ ไม่ได้ช้าหรือเร็ว
เหมือนที่นักท่องเที่ยวหลายๆคน ยกมาใช้ให้มันสโลไลท์ ดูเก๋ๆ
หอนาฬิกาเวียดนามอนุสรณ์ก็ยังทำงาน หมุนตามจังหวะของเวลาเป็นปกติ
จะมีแต่หนุ่มนักเดินทางคนเดียวที่ดูเหมือน จะเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของชาวบ้านที่นี่ไปแล้ว
...
พระอาทิตย์ในฤดูฝนยังคงขี้อาย
ไม่ยอมโผล่ออกมาให้เห็น บรรยากาศคลึ่มฟ้าคลึ้มฝน
ที่โปรยลงมาในตอนเช้าและตกหนักในช่วงเย็น
...
ยายบัว หญิงสาววัยชรา ที่ออกนั่งมารอใส่บาตรในทุกๆเช้า
บริเวณหอนาฬิกา ยังคงยิ้มทักทายในไมตรีให้ทุกวัน
ในทุกๆวันก็จะมีคำถามเดิมๆว่ามาจากไหน ? .. กลับวันไหน.? ...
เป็นบทสนนาที่คุ้นเคย ที่แกอาจจะลืมในความชรา
..
คุยยายขายขนมใข่หงษ์ที่อยู่ในซอยแคบๆ มาหลาย 10 ปี
ที่มีแมวที่พึ่งออกลูกมาใหม่ 4-5 ตัวเป็นเพื่อนแก้เหงา
กับพิกัดร้านจะหายากหน่อย..วันนี้คุณยายตื่นสายหน่อย
เพราะไม่ค่อยสบาย ช่วงสายๆแกบอกค่อยกลับมาใหม่
..
คุณตาหลังจากที่มาใส่บาตรริมแม่น้ำโขง
ก็นั่งให้อาหารนกพิราบเหมือนเคยทุกวัน พร้อมคำกล่าวสวัสดี ยกมือไหว้
ของผู้คนที่มาออกกำลังกายตอนเช้า ผ่านไปผ่านมาด้วยความเคารพ ..
ก่อนที่ฝนจะโปรยลงมาในเช้าวันนี้เช่นเคย
======================
"ที่นี่นครพนม"
เมืองที่ไม่สิ้นมนค์ขจลัง , เมืองสงบริมฝั่งโขง,เมืองแห่งความสุข ริมฝั่งโขง
และอีกหลายคำ หลายๆนิยาม ที่ผู้คนต่างยกขึ้นมาหากเอ่ยถึงจังหวัดนี้
ครั้งนี้ผมได้กลับมาเยื่องเมืองนครพนมอีกครั้งในช่วงฤดูฝน
ฤดูที่หลายๆคนอาจจะต้องนั่งแช่อยู่แต่ในร้านกาแฟ หรือโรงแรม
วันนี้ผมจะนำภาพนครพนมมาให้ได้ชมกัน ไม่ว่าจะเป็นในด้านของธรรมชาติ
วัฒนธรรม บ้านมือง ในจังหวัดนครพนม เผื่อจะทำให้หลายคนอยากจะมาชื่นชมเมืองนี้สักครั้ง
ตามกันไปดูได้เลยครับ