ปกติแม่เราเป็นคนนอนไม่หลับใยคอนกลางคืนมาตั้งแต่อายุประมาน40 จะว่าเป็นวัยทองก็ไวไปไหม? แต่ตอนนี้แม่เราก็อายุ52แล้วก็ยิ่งเป็นหนักกว่าเดิมคือนอนไม่หลับง่วงแต่ก็ยังนอนไม่หลับท่านเล่าให้เราฟังเสมอไม่ได้นอนติดกัน3วันติด(คิดดูอยู่ได้ไงคนไม่ได้นอน)ผสมกับตอนนี้แม่เราก็เป็นโรคเครียดมาระยะนึงพักหลังกำลังจะดีขึ้นเมื่อพาไปพบเเพทย์ทางจิตเวชหมอก็ให้ยามาทานก็หลับได้ไม่ค่อยเครียดแต่มาระยะหลังๆแม่เราก็กลับมาเป็นอาการเดิม แถมทุกครั้งพอถึงเวลานอนกินยาเข้าไปกลับทำให้กลายเป็นเด็กงอแง บางทีก็เบลอๆยาค้างบ้างทำให้ต้องหลับกลางวัน อารมแปรปรวนโมโหรุนแรง คิดมาก ถ้าได้บ่นจะไม่หยุดขุดมาบ่นได้ทุกเรื่อง ย้ำคิดย้ำทำ คุยกับใครก็รุ้สึกหงุดหงิด อาการนี้มันรุนแรงขึ้นจากเมื่อก่อน เคยระงับอารมณ์ตัวเองได้ตอนนี้กลับทำได้น้อยลง

-เราสงสารแม่ไม่อยากให้ท่านเป็นแบบนี้นานๆกลัวคนอื่นจะมองท่านไม่ดี บางทีคนอื่นพูดอะไรมานิดนึงมันไม่น่าจะเป็นเรื่องแต่แม่เรากลับเอาไปคิดว่าคำพูดคำๆนั้นมันมีความหมายในเชิงลบ ทำให้ท่านรุ้สึกว่าเพื่อนหรือใครๆรุ้สึกแย่กับท่าน
-ใครพอจะช่วยเราได้หรือมีคำแนะนำดีๆ หรือมีวิธีการอะไรช่วยแนะนำเราหน่อยเราไม่อยากให้แม่เราเครียดและเป็นอาการแบบนี้นานๆ???