สวัสดีครับ ผมเคยมาตั้งกระทู้อยู่หลายครั้ง
เรื่องของผมคือผมเลิกกับแฟนเก่าไปได้หลายปีแล้วครับ ผมเรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกัน แก๊งเดียวกัน
พอเลิกกัน ก็ยังคงอยู่กลุ่มเดียวกันเหมือนเดิม ผมก็ยังรักเค้าเหมือนเดิม
ช่วงนั้นผมร้องไห้เหมือนคนใกล้ตาย งมงาย เก็บตัว รู้ทุกความเคลื่อนไหวของเค้าแม้กระทั้งเค้าไปไหนทำอะไรกับคนใหม่
ผมเหมือนคนๆเดียวที่เค้าไว้ใจ และคุยได้ทุกเรื่อง เค้ากับผมเลยไม่เคยจะไม่มีเรื่องปิดบังกัน
เค้าบอกผมว่า เลิกกันแล้วแต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้
ช่วงนั้นผมไม่เคยเปิดใจเลย มัวแต่ไปรอคอยเค้าคนเดียว เพราะเค้าเคยขอให้ผมรอ จนตอนนี้ผมคิดว่าเค้าคงลืมไปแล้ว
สองปีต่อมา ปัจจุบันตอนนี้ปมก็ยังรักเค้าครับ แต่ ผมไม่ร้องไห้ ผมเสียใจ ทุกครั้งที่ส่องความเคลื่อนไหวเค้า เพราะผมมีรหัสไอจี
จากแต่ก่อนเวลาเห็นเค้าลงรูปแฟนใหม่ ผมจะร้องไห้ตลอด
ตอนนี้ผมไม่ร้องไห้ ไม่ทักไปหาเธอ
ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อเค้า หรืออะไรที่คิดถึงเค้า จู่ๆผมก็นิ่งไป
ใจไม่เต้นแรงเหมือนแต่ก่อน ไม่มีคำว่าตื่นเต้นเวลาที่เจอ

ทั้งๆที่ลึกๆแล้วผมเคยถามใจตัวเองดู
ผมก็ยังรักเค้านะครับ
แต่บางทีใจผมก็คิดขึ้นมาว่าถ้าวันนีงได้กลับมาคบกันจริงๆ ผมว่าไม่ดีกว่า
มันไม่มีใครที่เหมือนเดิม ถ้าเป็นเมือก่อนผมคงดีใจที่จะได้กลับมาคบกัน
แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ดีใจพวกนั้นเลยครับ

ผมกลายเป็นคนกลัวการรักใครไปแล้ว
กลายเป็นคนเย็นชา ไม่ค่อยพูด
ไม่ร้องไห้ ไม่พร่ำเพ้อเหมือนแต่ก่อน

ผมไม่รู้ว่าอาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไร
ผมไม่ได้แกล้งไม่รู้นะครับ แต่ผมไม่รู้จริงๆ

ว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ แบบนี้เรียกว่าหมดความรู้สึกไปแล้วใช่ไหมครับ