ยามการบ้านมากล้นชั่งแสนง่วง
เจ็บช้ำทรวงไม่ได้หลับเศร้าหนักหนา
ยามการบ้านไม่มีถึงเวลา
เฝ้านภาสว่างมืดแล้วดับไป

ยามต้นเทอมครูเฝ้าสอนอย่างเข้มลึก
ค่อยค่อยฝึกนิ่มนวลดังใยไหม
เมื่อเวลาผ่านไปมิทันใด
เร่งฉับไวให้นักเรียนไปอ่านเอง (เสียงสูง)

- TTT
14/7/60
จาก : TTT
ถึง : ครูทุกคน