เราก็มีคู่จิ้นในห้องนะ แต่เราเคยแอบชอบเค้ามาก่อน ตั้งแต่สมัย ม3 ตอนนี้เรา ม6 ล่ะ เวลามันผ่านไปเร็ว ระยะเวลาหลายปีที่ผ่านๆมาเราพยายามทุกทางทุ่มเททุกๆอย่างเพื่อที่จะให้เขารักเราบ้าง แต่ก็ไม่เป็นล ทุกอย่างสำหรับเขาคือเราใส่ใจรายละเอียดหมด พอจะเข้า มอหกในช่วงปิดเทอม เราก็ทำใจได้ เราเปลี่ยนตัวเอง ทั้งลดหุ่น รักษาสิว สีผิวดีขึ้น เหมือนคนล่ะคนเลย ยังมีไปเปลี่ยนชื่อด้วยแหละ แต่พอเปิดเทอมมาก็โดนแซวกันยกใหญ่ ว่าเรากับเขาเป็นแฟนกัน กัว เกีย บ้างแหละ บ้างก็เอาชื่อเรากับเขาสลับกัน ตั้งชื่อลูกให้บ้าง เปลี่ยนนามสกุลเราบ้าง ทั้งห้องไม่พอ ห้องอื่นๆ เฟสบุ๊ก และที่สำคัญครูอาจารย์ เล่นด้วยหมด มีความสุขส่ะเพื่อน ทีแรกเราก็ไม่หวั่นไหวนะ พยายามบอกตัวเองว่าอย่าหวั่นไหว อย่ากลับไป ห้ามๆๆๆๆ ห้ามกลับไปเจ็บอีก (เพื่อนจิ้นในห้องตั้งแต่ ม4 ล่ะ) แต่หนักสุดก็ตอน มอหกนี่แหละ ก็รู้ม้ะว่าเคยรักมากแค่ไหน รักคนนี้ที่สุดในบรรดาทุกคนที่เข้ามาในชีวิต เขาก็คือคนที่ใช่สำหรับเราไหม พอเพื่อนมาแซว มันก็เหมือนล้อเล่นกับความรู้สึกเราอ่ะ เราเหมือนตัวตลก ทั้งที่เขาก้ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา แต่เขาก็เล่นกับเพื่อน (ลับหลังเรานะ บางทีพูดถึเรา ก็แบบน่ารักๆ เหมือนแฟนกันไรงี่ แล้วไม่เห็นว่าเราอยู่ตรงนั้น เค้าก็น่าแดงนะแต่เขาก็คงไม่ได้ชอบเราหรอก) เราก็ไม่รู้จะทำไงต่อป อีกไม่ถึงเดือนก็วันเกิดเขา เขาให้ของขวัญวันเกิดเขามา สองครั้งแล้ว แต่เขาไม่เคยให้อะไรเราเลย ทั้งที่เราก็เกิดหลังเค้า แค่สิบวัน นี่แหละคนมันไม่สำคัญเราก็ไม่เข้าใจในตัวเขาบางทีก็เหมือนมีใจ   บางทีก็เหมือนไม่รู้สึกอะไร เราก็มีความรู้สึก เราเป็นผู้หญิง หวั่นไหวได้เหมือนกัน เรากลับมารู้สึกอีกครั้งจนได้แล้ว เราก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
        เขาเป็นคนที่โดดเด่นมากนะในโรงเรียนเป็นอดีตประธาน นักดนตรีเล่นได้ทุกอย่างในวงสตริง หรือลูกทุ่ง พินแคนเขาได้หมดแหละ เขาก็เหมือนอะไรที่สูงเกินไปสำหรับฉัน แต่มันก็ได้รักไปแล้วอ่ะนะ รอบหน้าเราจะมาเล่าวันดีๆ ของเขากับเรา