เสียงแคนที่ฝั่งโขง

เสียงแคนครวญชวนให้ใฝ่ถวิล
เมื่อได้ยินเพลงแอ่วแว่วแว่วเสียง
โทนกระชั้นชวนรำส่อสำเนียง
ซาบซึ้งเพียงเกินห้ามใจให้จดจำ

มุ่นผมมวยสวมซิ่นไหมสะไบห่ม
เผลอชื่นชมสมคะนึงถึงเช้าค่ำ
หลงละเมอเพ้อพกวิตกช้ำ
หัวใจพร่ำจนยากจะจากไป

คน"ฝั่งขวา"น้ำโขงยังส่งเสียง
แม้อยู่ห่าง"วังเวียง"สักเพียงไหน
ขอ"เวียงจันทน์"งามเด่นเป็น"เวียงใจ"
เราคนไกลยังห่วงหาอาวรณ์นัก

โอ้ละหนอ"ดวงจำปา"บุปผาหอม
เมื่อดมดอมหอมรื่นชื่นประจักษ์
คือดอกไม้งามเด่นเป็นตาฮัก
ข้อยสิมักแม่ญิงมิ่งเมืองลาว

สิ้นเสียงแคนครวญคร่ำตอนย่ำรุ่ง
ถึงวันพรุ่งคงพรากไปจากสาว
"หลวงพระบาง"วังเวงสิ้นเพลงยาว
ความปวดร้าวแปลบปริ่มริมขอบตา

"ดวงจำปา"ลาไกลล่วงไปแล้ว
เสียงเพลงแผ่วโหยไห้อาลัยหา
สิ้นเสียงแคนขมขื่นคืนอำลา
ฝากน้ำตาหยาดสุดท้ายไว้กับแคน

ครูเปี๊ยก
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๐

ขอบคุณภาพ: จากSumran Krongsil  นักเดินทาง
รถตู้ทั่วไทย
ขอบคุณ: เจ้าของภาษาChin Ramangkoonที่ให้คำแนะนำคำศัพท์